Martin Küchen was onze man van 2012. Hij maakte met Angles 8 niet enkel een meesterlijke plaat (By Way Of Deception) en speelde ons favoriete concert van het jaar met een nonetversie van de band, maar breide ook een prachtig vervolg (Bruder Beda) aan het debuut van Trespass Trio, en zorgde voor een huiveringwekkende mooie/wrange soloplaat (Hellstorm). Maar dat is niet alles, want hij bracht ook muziek uit met o.m. Chip Shop Music en dit All Included. En ja hoor, het is alweer prijs.
All Included is een kwintet rond de ritmesectie van Jon Rune Strøm (bas) en Tollef Østvang (drums), die de sleutelspelers op de eerste releases van het nieuwe Stone Floor Records lijken te worden. Die ritmesectie wordt vergezeld door drie blazers: saxofonist Martin Küchen, trompettist Thomas Johansson en trombonist Mats Äleklint (ook al van Angles). Samen zorgen ze voor drie kwartier hyperexplosieve freejazz: compacter en directer dan Angles, en rauwer en wilder dan Trespass Trio. Heb je bij die bands, zelfs in de kalmere momenten, steeds een gevoel van broeierige intensiteit, dan wordt dat hier bijna voortdurend naar het oppervlak gestuwd, met een resultaat dat stijf staat van de testosteron en de passie.
Vanaf opener “Airstrike”, een stuk van Østvang, is het immers prijs en zet het hele kwintet zich al schrap om uit te pakken met een collectief thema van losjes rond elkaar gevleide blazers op een rommelende ondergrond van bas en drums. En dan wordt de deur opengezet voor de eerste van vele saxsolo’s, met een ontketende Küchen die er op los schettert met een onvoorstelbaar gepijnigde en schurende sound, alsof de glasscherven en bloedresten er nog aan hangen, het hele zootje naar de kloten blazend met een nauwelijks onder controle gehouden furie. Het samenspel met Johansson doet soms wat denken aan dat van Albert en Donald Ayler, maar gaat nog sterker in het rood.
Küchen blaast, raast en roept en tiert, geen idee wat, maar vast een variant op die oude strijdleuze “KICK OUT THE JAMS, MOTHERFUCKERS!”. Ook in het door hem op gang getrokken “War In A Child” worden meteen een intimiderend intensiteitsniveau gehaald, ook al blijft de ritmesectie eerder in een slepend tempo hangen. Het geluid is wellustig expressief, de intenties vastberaden, de insteek doodernstig. Muziek op het scherp van de snee, politiek gechargeerd, vol van frustratie en veruitwendigd met ontredderd gehuil. Dezelfde onverwoestbare oerkracht vind je ook in “The Indispensable Warlords”, dat eerder al gespeeldwerd door Angles en het Trespass trio, maar ook nu uitgroeit tot een gekwelde variant op de oerblues.
Zelfs het collectief geïmproviseerde “Swedish Salsa”, dat meteen van start gaat met een indrukwekkende trombonesolo en kloeke basondersteuning, is doordrongen van die niet kapot te krijgen daadkracht en ontaardt al snel in een bruut om zich heen schoppende, verwoestende blaassessie. Imponerend in z’n lijfelijke kracht. Het vormt ook een mooi contrast met stukken als “Dactyloscopy” (ook al bekend van Angles), met z’n staccato uithalen, en afsluiter “Reincarnation Of A Free Bird”, een Mingusverwijzing die hier vertaald wordt in een iets gedoseerder aanpak, die haast de grandeur van Angles benadert.
Het is dus een goede zaak geweest dat we onze eindejaarslijstjes afrondden voor we deze plaat aandachtig beluisterd hadden, want het zou alweer prijs geweest zijn voor Küchen. Maar niet voor hem alleen, want All Included laat een kwintet aan het werk horen dat dan wel inzet op krachtige overrompeling, maar dat doet met een indrukwekkende focus, collectief sterk samenspel en een groot kloppend hart. Niet te missen voor wie z’n free jazz graag puur, briesend en ontvlambaar heeft.
