Efterklang :: Piramida

82810220

Piramida is een verlaten Russisch mijnstadje in het hoge Noorden (Spitsbergen) dat nog steeds echo’s van zijn vorig leven (de mijnwerkers vertrokken in 1998) laat weerklinken, mede dankzij het koude en barre klimaat dat de gebouwen zo goed als intact liet. Vreemd genoeg heeft het gebied, nochtans niet onbekend bij het doelpubliek, nooit als inspiratiebron voor artiesten gediend. Althans niet tot Efterklang er neerstreek.

Na in 2010 voor een eerste maal geïnformeerd te zijn over het bestaan van de stad, trok de groep (gereduceerd tot een trio) erheen om niet alleen de sfeer te proeven maar ook een gigantische hoeveelheid samples op te nemen, gaande van het getokkel op een achtergelaten piano (de meest noordelijke ter wereld) tot de percussieklanken van galmende stalen balken. In de handen van pure geluidsjagers en ongeïnspireerde dromers zouden de opgenomen klanken in het beste geval tot een boeiend maar eerder eenzijdig klankentapijt geleid hebben, maar in de handen van Efterklang verworden ze tot een intiem en warm popalbum dat hoogstens in zijn terughoudendheid laat horen wat zijn inspiratiebron is.

Wie de achtergrond en het verhaal niet kent, zal zelfs nauwelijks kunnen bevroeden dat de band hier effectief geluiden bij elkaar gesprokkeld heeft, zozeer zijn ze verweven met de “klassieke” instrumenten. Verwonderlijk hoeft dit niet te heten aangezien Efterklang van bij debuutalbum Springer zich een meester in gelaagdheid toonde. Dat met elke volgende release het pop- en songelement meer naar voor kwam, liet bovendien het beste vermoeden voor Piramida, dat zich als een donkerder broertje van het poppy Magic Chairs aanbiedt. Net als op dat album is op Piramida immers de invloed van de jaren tachtig onmiskenbaar aanwezig, wat verschillende recensenten zelfs noopte tot vergelijkingen met het nog steeds hoog geprezen Spirit Of Eden van Talk Talk.

Beweren of pretenderen dat Efterklang een blauwdruk of doorslag van die befaamde plaat gemaakt heeft, is uiteraard een brug te ver maar dat eenzelfde geest op beide albums waart, is niet zo ver bezijden de waarheid. Efterklang, dat steeds geflirt heeft met melancholie en uitgesponnen, dromerige melodieën, heeft op dit album zijn (voorlopig) summum bereikt zoals uit openingstrack “Hollow Mountains” al mag blijken. Een eenstemmig koor start de song op alvorens het aan Casper Clausen is om de toon te bepalen en geleidelijk een rijk instrumentarium samen met het koor opnieuw binnen te loodsen. Hoe mooi de song ook is, hij mag meteen de duimen leggen voor het gemoedelijk troostende “Apples” waarin het samenspel tussen Clausen en de verschillende instrumenten haast onovertroffen is.

Hoewel zo goed als elke song hiertegen verbleekt, is het unfair om ze meteen af te schrijven. “The Ghost” bijvoorbeeld, herbergt niet alleen een intrigerende percussie maar net zo goed een doordachte dynamiek die Clausen in laat gaan tegen onder meer de blazerssectie. Meer nog dan op de andere albums staat het samenspel tussen zang en instrumenten centraal, zoals ook treffend blijkt uit het broeierige “Told To Be Fine”, waar een hortende en stotende percussie gekoppeld wordt aan onbestemde geluiden terwijl een warm croonende Clausen het geheel samenhoudt. De meest noordelijke piano ter wereld krijgt een glansrol in “Black Summer”, waar hij samen met de blazers en het koor (nog zo’n zekerheid in Efterklangs universum) een aanzet geeft die — al evenmin onverwacht– gepareerd wordt door Clausen.

Zonder al te zeer in detail in te gaan op andere songs zoals het majestueuze “Sedna”, het vrolijke (die piano) “Dreams Today”, het zwevende “The Living Layer” waarin Clausens hoge bariton enkele ijsbergen laat smelten of het afsluitende duo “Between The Layers” (epische pop) en “Monument” (dat naar het debuut knipoogt), kan besloten worden dat Efterklang met Piramida opnieuw een stap vooruit heeft gezet waarbij de eigenheid van de band en de drang naar vernieuwing elkaar niet voor de voeten lopen. Met Magic Chairs leek de band zijn popalbum geschreven te hebben, maar dit in se melancholischer werk lijkt die conclusie meedogenloos te weerleggen.

Efterklang speelt op 08 november in de AB.

http://efterklang.net/home/info/
4AD

verwant

Efterklang op MORE MUSIC!

Tussen 6 en 9 april 2016 gaat de vierde...

Efterklang is terug

De heerlijke Deense band Efterklang is terug! Met de...

Peter Broderick schrijft muziek voor documentaire

Vierentwintig is Peter Broderick nog maar, al doet zijn...

Efterklang

Teneinde aan het woord 'totaalpakket' een nieuwe betekenis te...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in