Relapse, 2012
Rough Trade Benelux
Sommigen onder jullie, meer bepaald onze lezers die reeds bekend
zijn met het Amerikaanse monster Abysmal Dawn, zullen
waarschijnlijk de wenkbrauwen optrekken als ze het jaartal 2012
boven deze bespreking zien prijken. Om de verwarring op te
helderen: het gaat hier om een re-issue van het debuut uit
2008. En omdat wij in het verleden geen aandacht aan deze plaat
hebben geschonken, grijpen we nu enthousiast deze tweede kans aan.
Vooral omdat ‘Leveling the Plane of Existence’ vorig jaar unaniem
bijzonder kon bekoren en de nieuwsgierigheid naar eerder werk de
kop opsteekt. Na enkele verwachtingsvolle luisterbeurten blijkt de
stijl van Abysmal Dawn doorheen de jaren redelijk stabiel te zijn
gebleven. Het debuut haalt bijna hetzelfde niveau als het
doorbraakalbum, met gebruik van dezelfde typerende elementen.
De magere bezetting bestaat uit niet meer dan de verplichte
zanger/gitarist, bassist en drummer, wat doet vermoeden dat het
geheel gestript is van alle opsmuk. Deels is dit ook zo, er zijn
immers geen synthesizerriedels of ander technologisch gezeur
aanwezig. Maar qua technisch vernuftig spel met een vol geluid
scoort het trio bijzonder hoog. De combinatie brutaliteit en
vernuftige songstructuren is eerder uitzondering dan regel in de
Amerikaanse death. Vandaar dat hun sound een mix is geworden van
vaderlandse invloeden met Scandinavisch doodsmetaal waar melodie
meer centraal staat.
Die prima blend krijgt extra opsmuk door kleine
injecties van black en thrash metal. Het eerste schuilt in de zang,
het tweede sporadisch in de gitaarlijnen. Op zich is er hiermee
niks nieuws onder de zon, ware het niet dat de heren er veel beter
in slagen deze infusies verstandig te gebruiken dan het gros van de
nieuwe vracht bands. Bovendien zijn de nummers gezegend met een
lekkere groove, fijne gitaarsolo’s om het rammen even open
te breken en onmenselijk snel drumwerk. Het maakt ‘From Ashes’ een
plaat waar elke metalfan zijn hart kan aan ophalen.
Spijtig dat de hele hap slechts een halfuurtje duurt. Door drie
demo’s uit de prille begindagen toe te voegen, wordt het geheel
iets gerekt. Maar uiteindelijk ontgaat het doel van dat soort
bonussen ons dikwijls, hoewel de demo’s nu ook weer niet zo slecht
zijn dat je tenen zich piepend omkrullen. Ze lijden immers niet
zozeer aan een gebrekkige inspiratie als wel aan een doffe
productie. Bovendien sluipt er meer gekrijs in de zang en de
nummers zijn minder compact. Voor de harde kern kunnen deze
extraatjes uiteraard interessant zijn. Het toont beter waar de
heren ooit vertrokken zijn dan dit debuut dat al op een hoog niveau
opereert.
Voor iedereen die sterke melodieën op prijs stelt of voor wie
houdt van een halfuurtje (met demo’s erbij een kleine drie
kwartier) pure ontspanning is ‘From Ashes’ een mooie aanwinst.
Bijster origineel is het allemaal niet, maar in dit geval trekt de
solide uitvoering dat prima recht. En vergeet vooral niet de derde
plaat ‘Leveling the Plane of Existence’ aan een kritisch oor te
onderwerpen. Daar bewijzen de heren dat ze de klasse hebben om een
belangrijke factor te worden binnen de deathscène.
