Botanique,
De videoclip van ‘Do You Remember’, de eerste single van het nieuwe
album ‘It All
Starts With One‘, was doordrenkt van een vreugdevol
circusfeertje. Het concert in de Botanique bootste in zekere zin
het levendige gevoel van die setting na: gezellige verlichting,
enorme gloeilampen en een aantal spots die een sobere sepia-kleur
op het podium lieten schijnen. Ane Brun heeft gevoel voor smaak en
illustreert dat niet enkel op beeld maar ook in levende
lijve.
Alvorens la grande spectacle van start ging, mocht
celliste Linnea Olsson opdraven om het publiek op
te warmen met een half uurtje singer-songwritermuziek. Niet het
stereotiepe “lief meisje met een gitaar”, alhoewel Olsson er met
haar snareninstrument niet ver van afweek. De jonge dame speelde
een aantal nummers van haar unreleased album dat al
tijdens het concert te koop werd aangeboden. De aankoop bleek niet
echt gerechtvaardigd, want Olssen had enigszins moeite om het
voorspelbare te overstijgen. Niettemin kon ze met haar charmes toch
een deel van het publiek inpalmen (al had dat eerder met
looks dan met iets anders te maken). Te vermelden was het
instrumentale openingsnummer ‘The Ocean’, dat ondanks de vage
referentie naar Max Richter, nochtans de toon leek te zetten voor
een hoopgevend optreden. Dat optimisme gleed gedeeltelijk weg bij
de overige nummers, veelal te danken aan (kleine en grote)
mispuntjes zoals wisselvallige teksten, bleke refreinen en fletse
melodieën (‘Fortune’). Olssen had duidelijk wat last van de
zenuwen, waardoor ze meermaals haar toonhoogte wat verkeerd
inschatte. Enkel ‘Dinosaur’ zorgde op het einde voor een klein
beetje pit, al zal het voorprogramma in zijn geheel niet lang
bijblijven.
Uiteindelijk was iedereen toch naar de Orangerie afgezakt om la
grande dame van de Scandinavische popmuziek te bewonderen. Net
zoals op het album, ging het concert van start met ‘These Days’.
Een orgel, volledig in duisternis gehuld, stuwde de sacrale tonen
van de melodie uit de klankkast, terwijl Ane Brun
in een gewaad het podium betrad. Tijdens het eerste deel van het
concert werd er gretig gebruik gemaakt van de nieuwe nummers,
alleen voorzien van een laagje bezwering en magie. Titeltrack ‘It
All Starts with One’ zette direct de toon, als een internationale
furie die de Orangerie overstroomde. Ondanks de live-uitvoering,
bleven veel kleine details van de albumversie behouden. De dubbele
percussie deelde een eerste aantal mokerslagen uit.
Het eerste moment van genot nam aanvang met ‘Worship’. De
live-versie mocht dan wel geen José Gongalez als tweede stem
hebben, toch werd het nummer op meersterlijke wijze ingevuld door
de zeskoppige groep. De strakke ritmische drive ging
gepaard met een schitsig strijkspel (waar Olssen duidelijk een pak
beter in is), terwijl Bruns scherpe stem helemaal tot haar recht
kwam. Bij ‘Words’ werd gekozen voor een meer akoestische opzet,
hoewel de betovering bleef aanhouden. De sobere teksten van Brun
weten makkelijk te boeien, niet enkel in een knusse omgeving maar
ook tijdens een concert met honderden fans.
In het tweede deel greep Brun iets vaker terug naar oudere muziek,
waarvan een aantal nummers in een nieuw kleedje waren gestopt. Onze
voorkeur ging vooral uit naar ‘Humming One of Your Songs’, dat nog
nooit zo traag en uitgekleed klonk, maar tegelijk de magie van
Bruns muziek extra in de verf zette. De felle beats van ‘What’s
Happening with You and Him’ zorgden dan weer voor een bevlogen
moment. Bruns ijzige stem, in combinatie met de brute percussie
resulteerde in een overrompeling die helemaal niet dreigend
aanvoelde. Stilletjesaan werd het publiek volledig in de armen
gesloten.
De vonk vloog pas volledig over bij de single ‘Do You Remember’,
wanneer het orkest en een aantal beweeglijken in het publiek het op
een dansen zetten. Het was bij momenten een jungle met apen die uit
hun dak gingen (vooral de hyperkineten in het publiek), al had het
geheel ook iets ontwapenends. De zielsdoordrongen stem van Brun was
het beste bewijs dat er ook zoiets als Scandinavische soul
bestaat.
In de twee bisrondes werd het publiek nog getrakteerd op een aantal
oudere, akoestische nummers en zelfs een exclusieve Noorse versie
van een bonustrack op ‘It All Starts With One’. Brun en haar
kompanen waren duidelijk in hun nopjes met de enthousiaste reacties
vanuit het publiek, en bleven geregeld bedankjes of kusjes gooien.
Afsluiten deed de groep met het overrompelende ‘Undertow’, dat als
een ontroerende schokgolf de Orangerie in extase bracht. Meer moet
er niet over gezegd worden dan: magisch.
http://anebrun.com/
‘It All Starts With One’ is uit bij V2.