De uitgave liet even op zich wachten, maar nu is de meest bejubelde strip van de laatste jaren ook in het Nederlands beschikbaar. Asterios Polyp is een heus huzarenstuk.
David Mazzucchelli is een van de meest geroemde Amerikaanse stripauteurs. Ondanks zijn beperkte oeuvre heeft hij een grote schare van volgelingen die de afgelopen jaren de vorderingen aan Asterios Polyp getrouw opvolgden. Mazzucchelli werkte meer dan tien jaar aan dit album, wat ook duidelijk te zien is. Hier vind je geen rechtlijnige vertelling, maar maak je echt kennis met het hoofdpersonage Asterios Polyp in al zijn positieve en vooral negatieve aspecten. Zijsprongen en nevenvertellingen brengen telkens weer nieuwe (en relevante) lagen aan.
Aan het woord in Asterios Polyp is de overleden broer van hoofdpersonage Asterios Polyp. Op een onderkoelde manier vertelt hij het levensverhaal van zijn arrogante en wat wereldvreemde broer. Wanneer zijn appartement uitbrandt na een blikseminslag, trekt hij de wereld in en komt hij terecht op plaatsen waar zijn elitaire geest nooit aan gedacht zou hebben. Beelden uit zijn verleden, over verloren liefdes vermengen zich met het heden. Op een heel organische manier construeert David Mazzucchelli zo een veelkleurig portret van zijn titelfiguur.
Daarnaast maakt ook de grafische aanpak van de auteur integraal deel uit van het verhaal. Hij speelt met tempo, stijl en indeling om elke scène te voorzien van een geheel eigen gezicht. Daarbij toont hij zich duidelijk schatplichtig aan de klassieke Europese strips, waarbij zelfs Maurice Tillieux (Guus Slim) bijvoorbeeld nooit ver weg is.
Eerder maakte Mazzucchelli met Frank Miller de strips Born Again (recent nog vertaald door Nona Arte) en Year One, respectievelijk met de superhelden Daredevil en Batman in de hoofdrollen. Na deze strips aan het einde van de jaren tachtig concentreerde hij zich meer op persoonlijke projecten, waarbij City of Glass (een bewerking van een verhaal van Paul Auster) en zijn persoonlijke magazine Rubber Blanket de meest concrete resultaten waren. Vervolgens ging Mazzucchelli zich meer concentreren op het lesgeven aan de kunstacademie en op het voorbereidende werk aan Asterios Polyp. Toch bleef zijn naam gedurende die jaren zonder nieuw werk immer synoniem staan met baanbrekende en uitdagende stripverhalen die toch steeds opvallend leesbaar bleven. Mazzucchelli bleef steeds weg van de experimenten om het experiment.
Bij een opvallende strip hoort ook een opvallende uitgave. De wat vreemde, kartonnen voor- en achterzijde krijgen een gedeeltelijke wikkel om zich heen. Het maakt het boek weinig bestand tegen herhaaldelijk transport, wat jammer is aangezien het bij uitstek een boek is dat je wil doorgeven en uitlenen om iedereen te laten ervaren hoe fantastisch Asterios Polyp toch wel niet is. Ondanks dit vooral erg subjectief ingegeven minpunt valt er heel weinig op dit album aan te merken.
Het is vooral opmerkelijk hoe vlot en aangenaam het album leest, wanneer je weet hoe lang en intensief Mazzucchelli eraan geschaafd heeft. Asterios Polyp is wat ons betreft een van de grote meesterwerken van het stripverhaal.
