De warmte van een publiek krijg je niet zomaar. Soms moet er gevochten worden. Zeker als het buiten regent, en iedereen het bijgevolg koud heeft en met natte voeten rondloopt. I Am X worstelde zaterdagavond met de omstandigheden, maar kreeg uiteindelijk toch de bovenhand.
De hemelsluizen gaan open, en in de Club Circuit Marquee is het dan ook drummen. De ideale omstandigheden voor een groep om dan op veroveringstocht te gaan — het publiek staat er toch, en kan niet anders dan luisteren — maar gemakkelijk is het niet voor I Am X vanavond. Het verkleumde publiek laat zich niet snel opwarmen door de kille electrorock.
Met niet aflatende overgave veroveren Chris Corner en groep vanavond echter wel degelijk de massa. “Nightlife” is al meteen een vroeg hoogtepunt, met een frontman die aan een eigen drumstel mee de ritmes beukt, en ook “Ghosts Of Utopia” overtuigt. Een ingetogen “My Secret Friend” krijgt echter niet veel reactie, en je merkt dat dit werken is voor de groep; geen geschenk. “You have braved the weather”, klinkt het nochtans toepasselijk, maar slechts een kleine kluit accepteert de uitgestoken hand.
Het ergert Corner zelfs een tikje. “You want melody? You want beat? You have to be more decisive!”, plaagt hij. Een verschrikkelijk luid en zwaar “Nature Of Inviting” volgt; de bom die nodig was. Alweer zorgt de frontman voor extra ritme, terwijl de gitaar hard uithaalt, met de kracht van een cirkelzaag. Het militaristisch stampend “Cold Red Light” kopt daarna binnen.
We zijn vertrokken voor een straffe eindsprint nu, en ook het publiek lijkt dat te beseffen. Op “Kiss + Swallow” wordt enthousiast meegedanst en gezongen, het walsje “President” wordt lustig meegewuifd. Het bevalt Corner wel: “You’re the best fucking audience in the world!”. En oprecht “Willen jullie dat we nog wat blijven?” Helaas: het uur is bijna om, en dus rest enkel nog een daverend slotakkoord. “The Alternative” is die kers op de taart, en bekroont de verovering.
We hebben I Am X al sterker gezien, en de slechte omstandigheden deden de groep niet boven zichzelf uitstijgen, maar ook in gewone doen was dit nog steeds van een straf niveau. I Am X en Dour; het blijft dus een gouden combinatie. Volgend jaar weer, Chris?
