Batgirl :: Batgirl Rising & The Flood (Bryan Q. Miller)

Het is onmogelijk om Batgirl te lezen en niet ontzettend van haar te gaan houden. Tenzij u om een of andere reden een bloedhekel hebt aan puur, ongefilterd plezier (elk zijn meug) zal ze algauw een plekje in uw hart veroveren. Als u zinnens bent dit jaar één keer onze mening te volgen, laat het dan nu zijn: haal Batgirl Rising en Batgirl: The Flood in huis. Zo snel mogelijk. U zult er geen spijt van krijgen.

Door de jaren heen namen verscheidene heldinnen de identiteit van Batgirl aan. De bekendste was ongetwijfeld Barbara Gordon, de dochter van politiecommissaris Jim Gordon, die door de Joker werd neergeschoten in The Killing Joke (iets waar Alan Moore overigens terecht spijt van heeft). Barbara raakte verlamd, en vond zichzelf opnieuw uit als Oracle. Haar onnavolgbare vaardigheden als hacker en haar fenomenale geheugen maakten haar tot een geduchte tegenstander van menig superschurk. De mantel van Batgirl werd doorgegeven aan Helena Bertinelli, later aan Cassandra Cain en in 2009 uiteindelijk aan Stephanie Brown.

Stephanie had er al een bewogen geschiedenis opzitten voor ze Batgirl werd. Ze begon haar carrière als de Spoiler, een identiteit die ze zich aanmat om de schurkenplannen van haar vader te dwarsbomen. Ze was kortstondig aan Batmans zijde te vinden als de eerste vrouwelijke Robin. Het leverde haar echter weinig fans op, en de schrijvers maakten zich van haar af: ze werd door Batman ontslagen na een mislukte missie, en werd kort daarna door de superschurk Black Mask gevangen genomen en gemarteld. Ze overleed in het ziekenhuis aan haar verwondingen. De gebeurtenissen lieten bij vele fans een zure nasmaak achter, vooral omdat de creatievelingen van dienst het nodig vonden om de jonge superheldin als lustobject neer te zetten terwijl ze met een boormachine werd gefolterd. Alsof dat nog niet genoeg was, bleef een eerbetoon vanwege Batman uit, terwijl Jason Todd (de vorige Robin) na zijn dood wel met het nodige respect behandeld werd. Later bleek Stephanie toch nog in leven te zijn (drie hoeraatjes voor retroactieve continuïteit!) en terug in haar Spoilerkostuum… Tot Cassandra Cain in 2009 de mantel van Batgirl aan haar overdroeg.

Deze geschiedenisles is niet noodzakelijk om de comics te kunnen volgen, maar vertelt iets over wie Stephanie/Batgirl is: iemand die vecht om tegenslagen te overwinnen. Iemand die vecht tegen onrecht, ook als ze het vertrouwen en respect van haar naasten moet missen. Ze is volhardend, en ze neemt soms te veel hooi op haar vork, maar ze leert uit haar fouten.

Onder de pen van Bryan Q. Miller (die onder andere meeschreef aan de tv-serie Smallville) komt Stephanie helemaal tot leven. Hij geeft haar een uniek gevoel voor humor mee, waarmee ze zich nu en dan op het randje van de metatekst begeeft. Ze heeft altijd een paar witzen klaar wanneer ze met haar tegenstanders in de clinch gaat (“You honestly said that?”). Ze praat vrij duchtig in zichzelf, met een goeie scheut ironie, en af en toe kan ze haar interne monoloog niet helemaal voor zich houden (“Inside voice, Steph.”).

Haar eerste avonturen als Batgirl zijn verzameld in Batgirl Rising. Het album was in een mum van tijd haast onvindbaar geworden en was dus aan een herdruk toe, die inmiddels beschikbaar is, samen met het vervolg onder de titel The Flood.

In haar debuut moet Batgirl zich in de eerste plaats bewijzen tegenover Oracle en Batman. Ze moet zich meten met onder anderen de geduchte Scarecrow, en ze redt uiteindelijk Batmans leven. In Batgirl: The Flood begint ze haar vorm te vinden, maar het onheil loert al om de hoek (zoals onheil altijd doet). Barbara wordt gekidnapt door de hyperintelligente Calculator, die zich op Inceptionachtige wijze toegang verleent tot haar onderbewuste, om Oracles geheimen te weten te komen. Batgirl moet alles op alles zetten om haar te redden, want inmiddels heeft Calculator ook de hele bevolking van Gotham met nanotechnologie besmet: iedereen volgt als een zombie zijn bevelen.

Een bonus is het verhaal waarin Supergirl Steph een bezoekje brengt. Een avondje uit wordt algauw een stuk spannender dan ze verwacht hadden, want door een uit de hand gelopen wetenschappelijk experiment ontsnappen verschillende kopieën van Dracula van het witte doek tijdens een filmvoorstelling. We herhalen het nog even: Batgirl en Supergirl versus vierentwintig klassieke (“Blah!”) Dracula’s. ‘Nuff said.

Doorheen beide albums loopt ook het verhaal van het zijpersonage Wendy Harris, die bij een aanval van een demonisch wezen haar broer verloor en net als Oracle verlamd raakte. Met de hulp van Barbara en Stephanie vecht zij zich door haar verdriet en woede heen. Ze vindt een nieuwe plaats aan hun zijde.

Miller zorgt ervoor dat we om de personages geven, en geeft zo de emotionele en dreigende momenten extra impact. Als Scarecrow op het punt staat om Batgirl een genadeslag toe te brengen, roep je samen met Oracle dat ze terug moet vechten. Ondergetekende slaakte een gilletje van enthousiasme toen ze opveerde en hem op haar beurt een pak rammel gaf. (Euh… Zeiden we “een gilletje”? We bedoelen natuurlijk: “een goedkeurend gebrom”. Zeer viriel, echt waar!) Miller maakt volop gebruik van de conventies van het genre. Hij doet dat echter met zoveel zwier dat het aanvoelt alsof hij ze pas heeft uitgevonden, en speelt op heel eigen wijze met allerhande clichés.

Het tekenwerk is weinig opvallend, maar functioneel. Lee Garbet, Trevor Scott en Pere Perez sluiten qua stijl goed bij elkaar aan. Hun gestileerde, geanimeerde tekeningen zorgen voor een zekere lichtvoetigheid, maar ze weten eveneens een donkerder toon te vinden waar nodig. De emoties van alle personages worden goed weergegeven, en de overdreven aandacht voor borsten en billen die menig comic verstoort, is hier gelukkig afwezig. De visuele gags maken het geheel compleet.

Het werk van Bryan Q. Miller en zijn tekenaars getuigt van liefde. Liefde voor het medium, voor de personages en de wereld waarin ze zich bevinden. Het plezier dat uit deze boeken straalt, is onweerstaanbaar. Miller heeft niet de pretentie om een nieuwe Grote Klassieker neer te zetten, maar tovert een glimlach op je gezicht. En soms is dat zoveel waardevoller. Batgirl is puur goud.

Bryan Q. Miller

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

aanraders

Pierre Hadot :: De Sluier van Isis

Lang voordat het opnieuw populair was om de (Grieks-)Romeinse...

Francesca Stavrakopoulou :: God, een anatomisch onderzoek

Volgens rabbijn David J. Wolpe en ongetwijfeld vele anderen,...

Geert Buelens :: Wat we toen al wisten – De vergeten groene geschiedenis van 1972

Zijn de wonderen de wereld uit? Niet als Geert...

Paul Verhaeghe :: Onbehagen

Verklaren dat het huidig tijdsgewricht getekend wordt door zowel...

Jan Hertoghs :: Alles voor de Kempen

In Alles voor de Kempen schetst Jan Hertoghs een...

verwant

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in