Na het overdadige Waar de Tijgers thuis zijn, toont Jean-Marie Blas de Roblès zich nu met Middernachtsberg van zijn sobere kant. Met een ontroerend en beklijvend verhaal bevestigt hij zijn goede reputatie.
In 2008 brak de Franse auteur Jean-Marie Blas de Roblès door met de roman Waar de Tijgers thuis zijn. Met deze complexe en overdadig positief onthaalde roman won hij tal van prijzen en veroverde hij een internationaal publiek. Al vanaf het begin van de jaren ’80 publiceerde hij romans en beschouwend werk, maar het duurde tot 2008 vooraleer hij zich tot de voorste regionen van de Franse literatuur mocht rekenen. Ook in het Nederlands kan hij sindsdien op heel wat belangstelling rekenen. Zijn meest recente roman Middernachtsberg wordt nu onmiddellijk vertaald en toont de lezer een heel andere auteur.
Rose Sévère en haar zoontje Paul komen in Lyon wonen, in een flatgebouw. Daar leren ze hun buurman, de zonderlinge Bastien Lhermine, kennen. Hij heeft net zijn job als conciërge in een school verloren en kan op weinig sympathie rekenen van de andere bewoners. Toch groeit er een warme vriendschap tussen Rose en Bastien. Ze gaan zelfs samen op reis naar Tibet, waar Bastien zijn passie over de plaatselijke spiritualiteit kan botvieren. Het verleden van de personages haalt hen echter in en strooit roet in het eten van de vriendschap.
In Middernachtsberg beperkt Blas de Roblès zich tot drie echte hoofdpersonages, die hij volop de ruimte laat in een eenduidig verhaal. Zijn voorliefde voor andere culturen blijft echter zeer nadrukkelijk aanwezig, net als in zijn vorige roman. Hij voegt aan het einde van de roman bijvoorbeeld een uitgebreide toelichting toe bij de voorbeelden van de verzonnen geschiedenis die in het verhaal aan bod komen, over de mogelijke verwantschappen tussen het nazisme en Tibetaanse monniken. Deze toevoeging is echter weinig zinvol en stoort het ritme van de rest van de roman. De voorliefde voor alle vormen van menselijke kennis speelde de auteur ook in Waar de Tijgers thuis zijn parten.
Jean-Marie Blas de Roblès toont met Middernachtsberg dat hij een bijzonder getalenteerd verteller is die verschillende registers kan bespelen in zijn werk. Het is een korte, lichte roman die het verhaal van drie personages meeslepend kan vertellen. Na het ambitieuze epos waagt hij zich nu met verve aan de ingehouden stijloefening op de korte afstand. Het etaleren van zijn uitgebreide kennis stoort hier echter te veel de leeservaring van de hele roman. Hierin schuilt wat ons betreft dus alleszins nog ruimte voor verbetering. Middernachtsberg blijft zo een geslaagde, zij het wat onevenwichtige roman van een groot talent.
