In de muziekwereld bestaat er gelukkig nog meer desolaatheid dan in de echte wereld. Met een bumper in ons achterste, een file voor ons en langs weerkanten beton zo ver het oog reikt, schuift de nieuwe plaat van Sleepingdog in de cd-speler en neemt prompt de functie van de airco over.
Met de voorgaande platen Naked In A Clean Bed en Polar Life zette Sleepingdog al de toon: muziek waarin elke seconde microscopisch wordt uitvergroot tot een grenzeloze vlakte, een walhalla voor tapijtenverkopers die elk lapje grond benutten om hun koopwaar uit te rollen. Maar Sleepingdog gaat gelukkig niet over verkopen, het gaat over begeesteren en betoveren tot je jezelf als luisteraar overgeeft aan hun drijfzand van klanken. Chantal Acda en Adam Bryanbaum Wiltzie krijgen voor hun derde langspeler de hulp van Hildur Guðnadóttir op de cello en Chester Desmond op viool. Zoals de namen doen vermoeden, staan zij niet garant voor exotische bijdragen maar dienen ze met z’n vieren samen hetzelfde doel der levitatie.
With Our Heads In The Clouds And Our Hearts In The Field — laten we de naam van deze plaat toch minstens één keer voluit schrijven — brengt u niets nieuws maar dat stelt de kluizenaar in u op zijn gemak. Acda’s stem fluistert en mijmert nog altijd op eenzame hoogte, ver van de grond waar diepe drones en pianoklanken ronddwalen, zoals in het openingsnummer “The Untitled Ballad Of You & Me”. De cyclus van meer dan 8 minuten is er eentje die net lang genoeg is voor een retourtje langs de ruggengraat. “It Leaves Us Silent” zou dan weer te gemakkelijk te omschrijven zijn als te ‘doen wat het zegt’ maar is echt het kaliber song dat het oké maakt om even zonder stem te leven. Wat zouden we in godsnaam moeten zeggen terwijl?
Wie “Polish Love Song” met de hoofdtelefoon beluistert — eindelijk de goede gelegenheid om er in te investeren –, hoort als het ware de hartslag van het nummer. De sirenegezangen lokken je dieper en dieper de zee in die liefde is. Het nummer gaat naadloos over in “Kitten Plays The Harmony Rocket”, een instrumentaal lappendeken dat de sfeer er wel inhoudt maar gaandeweg de aandacht moet delen met de gedachte dat het gras nog moet gemaaid worden, de melk bijna op is en de laatste gasfactuur nog moet betaald worden. Laat dat een puntje van kritiek zijn: de mooiste nummers zijn die waarin Acda duidelijk aanwezig is en zingt, het is dus jammer dat ze soms even naar de achtergrond verdwijnt. Hetzelfde bij “Horse Lullabies”.
De 42 minuten die we op With Our Heads … horen, zijn van de mooiste die we van de band al kregen, al is mooi zo’n ontzettend nietszeggend woord in deze context. Alan Sparkhawk neemt Sleepingdog de komende weken mee als support voor Low, we zullen dan vast niet de enige zijn die dat kige ‘mooi’ in de mond nemen. ”Feel your own hands / fingers that will lead you / somewhere you want to be forever soon” zingt Acda in “He Loved To See The World Through His Camera”. Een plaats als alternatief voor je langs 360 graden dichtgeplamuurde hokje.
Sleepingdog staat op 21 mei op Les Nuits Botanique, op 23 mei in de Doornroosje in Nijmegen en op 24 mei in de Catherinakerk in Eindhoven. U krijgt er voor hetzelfde geld Low bij.
