Alien Transistor, 2011
Konkurrent
In deze eenentwintigste eeuw zijn we allemaal meer dan ooit
evenwichtskunstenaars. Zo moeten ouders sinds de emancipatie van de
vrouw vaak schipperen tussen werk en gezin, en moeten politici in
tijden van crisis de grens opzoeken tussen het vasthouden aan hun
eigen programma en het opsnorren van een aanvaardbaar compromis –
iets waar zij overigens tot op heden nog niet zo goed in lijken te
slagen, maar dat is weer een andere discussie.
Hoe moeilijk moet het dan wel zijn om twee ogenschijnlijk totaal
verschillende muzikale werelden met elkaar te verzoenen? Met die
vraag hielden twee bands zich bezig op ‘Own Your Ghost’. Duitse
indiereus The
Notwist dook namelijk voor een tweede maal het bed
in met hiphoppers Themselves uit de Anticonstal.
Een stomend potje seks is er misschien niet van gekomen, maar
gelukkig wel een tedere vrijpartij – of zoals de eerder zeemzoete
Engelstaligen het zo schoon plegen te zeggen: they
made love – met respect voor elkaars grenzen, waarden en
stijlkenmerken.
Nummers een en twee op het album dienen voornamelijk ter
introductie van de twee entiteiten in kwestie. ‘Its Own Sun’ is een
akoestisch pareltje dat zo uit ‘The Devil, You + Me‘
lijkt weggelopen. ‘Death Major’ herinnert je dan weer eventjes aan
het bizarre stemgeluid van Doseone, maar
ontplooit zich, eens de initiële schrik gepasseerd, tot een
technische en gevoelsmatige staalkaart van zijn kunnen.
‘Armored Scarves’ slaat vervolgens een eerste voorzichtige brug
tussen de twee, wanneer de rapper zijn rhymes vlecht rond
het typische gitaarwerk van Acher, Acher en co. Het omgekeerde
gebeurt dan weer in ‘Janu Are’. En zo gaat het nog wel een paar
keer pingponggewijs over en weer op ‘Own Your Ghost’. Wij
krijgen er alvast geen jetlag van, al kunnen we hier waarschijnlijk
niet voor iedereen spreken. Wie echter geen graten ziet in een
muzikaal equivalent van de hydra, zal zeker ook smullen van wat nog
volgt in zijn tweede helft.
Zo behoort ‘Et Tu’ tot het spannendste dat we van zowel de
Duitsers als de Amerikanen reeds gehoord hebben. Haast als bij de
betere krautrock dreunt een minimale drumpartij zich een weg door
de knisperende melodie, verder enkel geruggensteund door de enkele
malen gescandeerde titel en de fluisterende heliumwolk die
Themselves’ zanger is.
‘Beat On Us’ is dan een perfecte synthese van twee op hun eigen
manier unieke geluiden. De beats van producer Jel vloeien
moeiteloos over, in en door de ingetogen soundtrack van The
Notwist, en de pracht van Markus Achers vocalen werkt het geheel af
als het fluweelzachte orgasme dat bij lieflijk stoeien soms zo
broodnodig is. Broeiende afsluiter ‘Unyoung’ doet iets
gelijkaardigs, maar dan met een grotere rol voor Doseone.
Zoals zoveel albums, is ook ‘Own Your Ghost’ een landschap dat
je vooral zelf moet ontdekken. Een woest en grillig landschap,
bovendien. Wie dus een grotendeels perfecte blend zoekt
tussen twee uitersten, moeten we al meteen teleurstellen. Want pas
naar het einde lijken alle puzzelstukjes eindelijk in elkaar te
vallen. Wie echter niet vies is van een beetje experimenteerdrang
en wat bloed, zweet en tranen, staat mogelijk een fraaie ontdekking
te wachten. In dat geval doe je best wel je wandelschoenen aan.