Het Depot, Leuven, 30 april 2011
Het was van de zomer van 2008 geleden dat ondergetekende Adrian
Thaws nog eens op een Belgisch podium zag. Trefpunt was toen de
Kiewitse Dance Hall. Maar in het volle daglicht van een vooravond
en met slechts een krappe 45 minuten toegemeten, was het moeilijk
om helemaal te overtuigen. Tricky komt het best
tot zijn recht in een undergroundsetting – in zweterige, donkere
clubs – om zijn eigen caleidoscopisch universum op ons netvlies te
branden. Vanavond is de oude, gezellige verpleegsterschool in het
hart van Leuven zijn decor. In de gang die naar de feestzaal leidt,
zit Tricky nonchalant op een stoel. Hij is er de interim-directeur
die hoogstpersoonlijk zijn leerlingen enkele adrenaline-shots zal
bezorgen. Toch oogt hij ‘zen’: relaxed met een cola (!!) in de hand
en de benen wijd gespreid. Hij neemt uitgebreid de tijd om zijn
like-minded people te begroeten (het woord ‘fan’ weigert
hij te gebruiken wegens too derogatory). Tricky lijkt
zelfverzekerd. Met twee fantastische albums -‘Knowle West Boy‘ en
‘Mixed Race’ – heeft hij daar ook alle redenen toe. Tricky die zich
steevast afschermt van de buitenwereld in zijn eigen cocon? Niets
van. Op de foto, een babbeltje slaan: yeah sure, no problem
man!
De sfeerrijke concertplaats is goed gevuld. Maar opvallend: heel
weinig twintigers, wel veel ex-’90s ravers. Je voelt de spanning in
de zaal. Tricky heeft immers een reputatie. Als een sjamaan kan hij
zijn publiek bezweren. Zijn begeleidingsband (mixed race: blank en
zwart, man en vrouw) ondersteunt zijn faam als ladiesman. Naast
keyboardspeler Gareth Bowen wordt Tricky bijgestaan door vier
ravissante dames. En toch steelt hij onmiddellijk de show. Zijn
ontbloot bovenlijf is strak afgetraind en de tatoeages ogen
impressionant. De ‘Bristolkid’ zit goed in z’n vel.
Openingsnummer is ‘You Don’t Wanna’ uit Blowback, een rustige
instrumentale opener met ‘sweetdreams-loop’ (Eurythmics) die
uitmondt in een zinderende climax. Tricky heeft onmiddellijk de
zaal in een zoete wurggreep en geniet van de respons. Het podium
baadt vooral in blauw of rood licht en weerspiegelt ook zijn
setlist: de typische mellow dance-grooves en de passionele
uitwaaierende songs. Geen triphop maar Trickhop, dit keer met
scheuten geïnjecteerde rock. Er wordt veel geput uit de laatste
twee albums. ‘Council Estate’ zweept op, de beat van ‘Really Real’
vult elk hoekje van de zaal, ‘Puppy Toy’ is sfeerrijk en de backing
vocals van ‘Early Bird’ klinken hemels.
En ja, geachte heer burgemeester Tobback, Tricky blijft een bad
boy. Rookverbod? Het is poëzie: de rookwalmen gevangen in
spotlights die naar boven krinkelen. Maar toch wil Tricky geen
Leuvense boete riskeren. De vele keren dat de bloedmooie Francesca
het voortouw neemt, staat Tricky achteraan het podium. Om de
drumster te ondersteunen. En ja, ze is knap maar natuurlijk vooral
getalenteerd. Bijna Isolde Lasoen.
De Tricky-show is ook een superieure verleidingsact. Zijn hoekige
schouderbewegingen, z’n schuddende hoofd en de microfoon kloppend
op z’n hartstreek missen hun uitwerking niet. Veel woorden heeft
hij niet nodig – in Leuven zijn er daarvoor goedbetaalde
professoren – wel af en toe een thank you.
Tijdens de show, op de tonen van ‘Ace of Spades’ (Motörhead),
kunnen de fans op het podium meedansen terwijl de Knowle West
Boy zich in het publiek begeeft. Niets kan er nog verkeerd
gaan. Het is intimistisch en energiek, rauw, krachtig en intens.
Sorry voor het cliché maar Tricky staat voor seks, drugs en
rock-‘n-roll maar dan natuurlijk op zijn volstrekt eigenzinnige
manier. De afgelopen weken behoorde Vlaanderen volgens Frank
Deboosere tot de warmste plaatsen van Europa. En Leuven, 30 april
2011 was wellicht de broeierigste nacht! Het broeikaseffect of de
show van Tricky? Wij weten het wel zeker.
