1066: Een datum die in ons aller memorie gegrift staat. De slag van Hastings, waarbij Willem de Veroveraar de zelfbenoemde Angelsaksische koning Harold versloeg en daardoor diens plaats op de troon innam. Voer genoeg voor een spannend verhaal en dit leverde rond 1068 de, volgens velen, allereerste strip op: het tapijt van Bayeux. Enkel het formaat bleek wat onhandig (70 m lang en 50 cm breed). Maar kijk. Een handiger formaat komt ons tegemoet in de vorm van 1066: Willem de Veroveraar.
Het lijkt alsof de duivel ermee gemoeid is. Zijn we nog maar net bekomen van de eind 2009 uitgekomen strip De wegen van de Heer deel 1: 1066 – Hastings, die al grotendeels gebaseerd was op het tapijtverhaal, komt uitgeverij Le Lombard nu op de proppen met deze 1066: Willem de Veroveraar. Meer van hetzelfde? Niet echt. Toegegeven: de geschiedenis is wat ze is. Maar hier neemt het historische toch de boventoon op de actie en hypotheses. Dit is een nadeel voor de liefhebbers van middeleeuwse strip-epossen die vaak baden in een fantasy-sfeer. Een voordeel voor de geschiedenisnerds.
De strip oogt ook als een aanschouwelijke geschiedenisles. Fragmenten van het echte tapijt dienen als inleiding tot elk hoofdstuk. De tekenstijl blijft ook in het palet van het middeleeuws weefsel, zowel wat kleur als lijnvoering betreft. Ik geef tekenaar Tenderini dan ook het voordeel van de twijfel dat hij zijn personages bewust met elkaar inwisselbaar heeft getekend, net als de personages op het originele Bayeux-beeld. Hoewel hij daarnaast ook vaak gebruikt maakt van close-ups die meer doen denken aan de schilderijen van Breughel en Bosch.
In tegenstelling tot het tapijtverhaal, heeft Weber geopteerd voor een rechtlijnig, vrij droog verhaal zonder de mysteries, die het doek achterliet, op te willen lossen. Hij volgt het verhaal chronologisch accuraat. Dat Weber in staat is om een realistisch al dan niet historisch verhaal te vertellen, heeft hij al bewezen met zijn scenario’s voor Alex en Lefranc. Het siert hem dan ook dat hij in zee gaat met een nobele onbekende tekenaar, de Italiaanse Emanuele Tenderini.
Kort samengevat: een leerzame strip met oog voor de historische juistheid en het nodige detail. Maar toch minder interessant voor de ‘medievale’ stripliefhebber, die meer zijn gading zal vinden in de eerder vermelde reeks De wegen van de heer. Of de samenwerking tussen Weber en Tenderini een vervolg krijgt, is nog onduidelijk. Dit verhaal is in elk geval verteld en krijgt zeker geen vervolg. Maar dat we zeker nog meer van Tenderini zullen te zien krijgen, staat al vast. Er zit zeker nog heel wat groeipotentieel in zijn tekenwerk.
