Na vijftien jaar rammen, beuken en schreeuwen hebben de Zweedse thrashers van The Haunted duidelijk behoefte aan een nieuwe muzikale wending. De scheurende riffs en agressieve screams worden overboord gegooid voor meer gelaagde melodieën en emotioneel geblaat. Het zevende album Unseen een stijlbreuk noemen, zou een understatement zijn. Reden te meer om daarvoor drummer Per Möller Jensen aan de tand te voelen.
Met Unseen wilde The Haunted opnieuw met een meer melodieuze en softere sound uit de platgetreden thrashpaden treden. "Versus (2008) beschouwden we als een stap terug, vandaar dat al snel het idee opborrelde om met een propere lei te starten. Het zou de fans niet al te zeer moeten verrassen", vertelt Jensen vanuit Dortmund.
enola: Hoe overtuigd is The Haunted van de progressieve weg?
Jensen: "We zijn zeer tevreden met het eindresultaat. Unseen klinkt artistiek, rijp en herkenbaar. We vonden een andere manier om onze frustraties uit te drukken, met meer emotie en minder griezelige donkere shit."
"We zijn er opnieuw in geslaagd een genre te overstijgen. Met alle respect, maar wat bands als Sodom en Destruction doen, interesseert ons niet. We lieten onze sporen na in het thrashgenre en wilden vooruit. The Haunted is als wijn: de band wordt beter met het ouder worden."
enola: Ik neem aan dat Unseen niet het resultaat was van spontane jams, maar dat er veel puzzelwerk aan vooraf ging?
Jensen: "Dat klopt. Het vergde veel geduld om de intense, gelaagde songs en sterke refreinen uit te werken. Bovendien bestaat The Haunted uit vijf eigenwijze ego’s, dus moeten we elkaar genoeg afstand gunnen. We wisselden onze composities uit via e-mail. Een maand voor we de studio indoken, was ons huiswerk af. Het album hebben we wel in een rotvaart opgenomen."
enola: Op Unseen hoor ik nu metal, dark metal en southern rock. Hebben jullie inspiratie geput uit andere muziekstijlen?
Jensen: "Nee, niet echt. We blijven The Haunted en spelen ons ding. Akkoord, in onze puberteit keken we op naar Slayer, Exodus en Metallica, maar vandaag verspillen we geen tijd meer aan het klonen van een bepaald stijl."
"Elk lid van The Haunted heeft een andere muziekvoorkeur. Ik ben behoorlijk wild van seventies rock à la King Crimson en jazzmusici als John Coltrane en Miles Davis. Peter (Dolving, frontman en zanger, nvdr) is dan weer opgegroeid met The Cure, Einstürzende Neubauten en Gutter Twins."
enola: Is The Haunted op zoek naar meer aandacht buiten de metalscene?
Jensen: "Dat is echt niet ons doel, maar zwaaien met de vlag van de true metal al evenmin. Ik denk dat onze muziek nooit de massa zal kunnen bekoren. De meesten zijn into generische bullshit. Unseen klinkt af en toe catchy, maar je hoort nooit de clichématige melodieën uit de mainstream metal."
enola: Je hanteert een heel andere drumstijl in een oudere thrashklassieker als "No Compromise" en het nieuwe, easy-going nummer "No Ghost". Is het contrast niet erg groot?
Jensen: "Ja, maar de heavy groove in "No Ghost" was het ultieme doel. Als drummer krijg je plots meer ruimte. Minder noten en een frisser nummer, het is eens iets anders. Alle metaldrummers zouden wat rustiger moeten spelen."
enola: Gaan jullie live ook minder thrash metal serveren?
Jensen: "Nee, we zijn nog steeds dol op onze ouderwetse beuknummers. Live is live. Het moet evenwichtig blijven. Veel van onze nieuwe fans hebben nog nooit onze oudste albums gehoord, vandaar de uitzinnige respons op de nummers van The Dead Eye. Maar we blijven even wild van pakweg Revolver."
enola: Heb je nog tips voor de The Hauntedfan die Unseen moeilijk kan slikken?
Jensen: "Trek dat metalshirt uit! Heb geen speciale verwachtingen en gooi die bpm- en scream-meter weg. Ik koester ook nog steeds mijn all time favourites, maar zelfs een AC/DC zal mij nooit forceren om elk van zijn schijven grijs te draaien.
