De beste albums:
1. iLiKETRAiNS:
He Who Saw in the Deep
De Editors van de postrock leveren de mooiste melancholica van het
jaar. ‘Hope is not enough’, ‘These feet of clay’, ‘Broken bones’ en
‘A divorce before marriage’ horen vanaf vandaag standaard op elke
iPod te staan!
2. Janelle
Monae: The Archandroid
Erykah Badu zonder de prekerigheid, Lauryn Hill die haar waanzin in
de muziek ventileert, Beyoncé op een acid trip … De toekomst van
R&B is hier en heet Janelle Monae!
3. Antony
& The Johnsons: Swanlights
Muzikaal gezien de sequel van ‘The Crying Light’, maar minstens
even oorverblindend mooi. De titeltrack alleen al is de aankoop
waard.
4. Kanye West:
My Beautiful Dark Twisted Fantasy
Voor het eerst in de geschiedenis groeien ego en talent evenredig.
Kanye mag dan de grootste kwal in de muziekindustrie uithangen,
tegelijkertijd bepaalt hij met deze plaat de norm voor de
avontuurlijke hiphopplaat anno 2010.
5. Auf der
Maur: Out of Our Minds
In het jaar waarin Courtney Love na een jarenlange strijd een Night
of the Proms-versie van haar meesterwerken van weleer uitbracht en
waarin we het definitief opgegeven hebben om de hersenkronkels van
Billy Corgan te volgen, illustreert hun beider ex-bassiste met een
lekkere tweede plaat hoe je na een periode van afwezigheid toch met
glans terug kan keren. Een bruisende plaat die zich niet laat
overrompelen door het concept erachter, die beschamend genegeerd
werd door het grote publiek.
6. Robyn: Body
Talk
Tot driemaal toe gooide deze Zweedse dit jaar een aardig presentje
in onze platenmand. Samen vormen ze een nagenoeg perfecte popplaat:
vijftien immens catchy songs vormen het samen het feestje van het
jaar.
7. How to
Destroy Angels: How to Destroy Angels
Samen met zijn halve trouwboek blies Trent Reznor met deze duistere
dansplaat Sneaker Pimps nieuw leven in. Voorlopig nog in
EP-formaat, hopelijk in 2011 in grotere porties.
8. Blonde
Redhead: Penny Sparkle
Blonde Redhead en electropop … op papier een even goede
combinatie als Jacky Lafon en method acting, in realiteit een plaat
die niet constant hetzelfde niveau hooghoudt, maar ongelooflijk
zwoel in het oor ligt en met ‘Black guitar’ hun mooiste song tot op
de dag van vandaag bevat.
9. The Knife /
Mt. Sims / Planningtorock: Tomorrow, in a Year
De meningen over deze plaat zijn enorm verdeeld, maar ik ben een
believer van deze schone rariteit. Absoluut geen voer voor elke
dag, maar eens gekraakt het beste vormexperiment van het jaar.
10. Eels: End
Times
Omdat de sad and bitter Eels altijd al mijn persoonlijke favoriet
waren, was deze ‘End times’ na ‘Blinking lights …’ en ‘Hombre
lobo’ nog eens welgekomen. Een te groot tranendal om een klassieker
te zijn, maar ideaal om je op regenachtige dagen schaamteloos een
ouwe zaag bij te voelen.
