2010 was het jaar waarin ik voor het eerst in jaren naar veel
minder muziek luisterde. Het is een vreemde realisatie als je bij
het opmaken van je eindejaarslijstje merkt dat je niet eens aan
tien platen geraakt waar je voldoende aandacht aan hebt kunnen
schenken om als album van het jaar in aanmerking te komen. Zeker
als je de jaren ervoor al je best moest doen om het tot een top 50
te beperken. Maar hier zijn ze dan toch:
Tame Impala:
Innerspeaker
Een geweldige roes van een album, van start tot finish één lange
geweldige drug induced mind fuck. Heerlijk zwevende psychedelica
die voor rillingen zorgt tijdens zomermaanden, en voor een zonnetje
tijdens de wintermaanden.
The Tallest
Man on Earth: The Wild Hunt
Shallow Graves was mijn plaat van het jaar in 2008. The Wild Hunt
bereikt die hoogtes net niet, maar Kristian Mattson blijft wat mij
betreft één van de meest getalenteerde muzikanten. Alleen: laat die
piano in het vervolg achterwege!
Kanye West: My
Beautiful Dark Twisted Fantasy
Verguisd en vertrappeld na de vele incidenten het laatste jaar. Een
erg zwak autotune overloaded album vorig jaar. En dan dit jaar met
My Beautiful Dark Twisted Fantasy zo zinderend hard terug slaan?
Heel erg straf. Mijn hoed af voor Kanye.
Beach House:
Teen Dream
Koortsige, droomachtige pop. Teen Dream is geen groeiplaat, maar
ook geen plaat die je grijs draait. Daarvoor is de muziek te
breekbaar en te vluchtig. Het is wel een plaat die zich na enkele
maanden afwezigheid je direct terug door de schedel boort om er
vervolgens enkele dagen te blijven zitten.
The National:
High Violet
Voor veel mensen een gigantische stap vooruit na Boxer, voor mij
toch een beetje een teleurstelling. Boxer was zo intiem dat het
soms een beetje pijnlijk werd. Een plaat die als je ze genoeg
draait, een deel van jezelf wordt. High Violet is dan wel een heel
erg knappe plaat, maar heeft me nooit zo bij de nek gegrepen als
Boxer dat deed.
The New Pornographers: Together
De stem van Neko Case, de geweldige hooks van AC Newman, en het
hypnotiserende geneuzel van Dan Bejar. Kan niet anders dan een
kanjer van een plaat opleveren.
Best Coast: Crazy
For You
Een geweldig meeslepende zomerplaat. Aanstekelijke, naïeve,
compromisloze fun.
Drake: Thank
Me Later
Fantastisch geproducet, met een bijna feilloos gevoel voor timing
en tempo. Een geweldige mix van r&b, soul en rap. Nee, ’t is
geen onvergetelijke plaat zoals Kanye West er eentje uit zijn hoge
hoed tevoorschijn toverde, maar ik heb wel met grote oren
geluisterd naar deze debuutplaat. Ik kijk alvast met even grote
ogen uit naar de follow up.
