![](https://staging.enola.be/wp-content/uploads/2010/12/diggtouchedblondes.jpg)
Merok, 2010
De weelderige melkweg die u moet situeren tussen het univerum
van de spacedisco en de planetengordel van de indietronica in heeft
er een nieuwe constellatie bij, en ze heet Blondes. Het duo uit –
waar komen groepen tegenwoordig anders vandaan? – Brooklyn maakt
introverte clubmuziek voor een publiek dat niet in discotheken
komt, en exotische housetracks in de lijn van Lone met een extra
snuif zonnige balearic. Strakke, ritmische en door en door
elektronische muziek die zo far out is dat ze uw oren wel
lijkt te bereiken vanuit een galaxy, far far
away. Of vanuit Duitsland tijdens de prille jaren ’70, ’t is
maar wat bij u het meest tot de verbeelding spreekt.
De meeste nummers uit debuut-ep ‘Touched’ (speelduur: een
veertigtal minuten) drijven voort op een repetitieve beat met een
klassieke opbouw die zo lijkt weggelopen uit de archieven van
Brain, Sky of Ohr Records: Harmonia, Cluster of Faust, maakt niet
uit – als het maar te klasseren valt als zwaar
synthedelische (om maar eens een neologisme te lanceren)
Kosmische Musik.
Tegelijk is ook de meer poppy invloed van pakweg Cut Copy
voelbaar en komt de plakkerige disco van Lindstrøm meermaals om de
hoek loeren, net als de zweverige ambienthouse van The
Orb-klassieker ‘Adventures Beyond the Ultraworld’. Hoewel dat nu
overkomt alsof Blondes de makers zijn van een onoverzichtelijke
elektronische potpourri is niet minder waar: ‘Touched’ is erg
straightforward, en meer dan zomaar een veredelde
collageoefening.
Blondes maakt dus geen danstracks om op te dansen, maar wel
licht experimentele werkstukjes om naar te luisteren of om bij in
vervoering te geraken. Af en toe nog een tikje te clichématig of
voorspelbaar, maar in the end vooral erg veelbelovend en verslavend
(met als uitschieter het Göttschingeske ‘Moondance’). Blondes
ist sehr toll, jah! Te onthouden.