Mooi hoe op het einde van het jaar alles samenkomt in een lijstje: mannen en vrouwen, jong en oud, mainstream en ontdekkingen, van ingetogen tot dansbaar. Een democratie die werkt!
- The National :: High Violet
Nog zo’n plaat en we zijn ze kwijt, dachten we na het geniale Boxer. En met een opvolger die niet moet onderdoen, evolueerde The National in 2010 van een AB-groep naar een Vorst-groep. - Gorillaz :: Plastic Beach
Het geesteskind van Albarn en Hewlett is niet langer een fictieve band en maakt met zijn derde plaat zijn beste. Het jaar kan bovendien dubbel zo goed worden, want op dit moment beluisteren wij de nieuwe plaat, gratis van hun website te downloaden. - The Tallest Man On Earth :: The Wild Hunt
Veel geschreven over deze Zweed, maar geen (goed) woord te veel. Noem hem alstublieft geen Dylan-kloon, maar een kroonprins van een nieuwe generatie singer-songwriters. - The Black Keys :: Brother
Misschien een tikkeltje te lang, maar wat een heerlijke verademing van een plaat is dit. Auerbach zet het venster van het muffe repetitiehok open en laat de frisse ideeën binnenwaaien. - Laura Marling :: I Speak Because I Can
We hadden het al in de mot vorig jaar op Crossing Border: uit dit meisje komen nog een aantal knappe platen. We hebben er niet lang op moeten wachten; tweede plaat, tweede keer prijs. - Delphic :: Acolyte
’t Was vroeg op Rock Werchter, maar wie het debuut van deze band in huis had, wist waar te zijn. Een nieuw Madchester zal er niet meteen aankomen, maar tijdens de acht minuten durende titeltrack zijn we toch even van de wereld. - Mavis Staples :: You Are Not Alone
Met de hulp van stadsgenoot Jeff Tweedy (Wilco) perst Mavis er op haar 71ste nog een topalbum uit. Het patina op haar stem degradeert de gemiddelde zangeres tot een made in China variant. - Damien Jurado :: Saint Bartlett
Negende langspeler al van een onderschat artiest, een album dat weigert te stoppen met groeien, zelfs tijdens het samenstellen van dit lijstje. Geen confettiplaat, maar een feest van herkenning, hoe ongemakkelijk dan ook. - Jamie Lidell :: Compass
Een meesterlijke ontsnapping uit het doodlopende straatje dat Jim stilaan dreigde te worden.
We citeren: “Jamie Lidell werpt zich op als een muzikale omnivoor die zoveel uiteenlopende stijlen en invloeden naar zijn hand zet, zoals enkel Beck hem dat in zijn hoogdagen voordeed.” - Kanye West :: My Beautiful Dark Twisted Fantasy Laat — op de valreep zelfs — aan toegegeven, maar: deze donkere jongen komt zo hard!
