Als romancier is Tommy Wieringa een groot talent. Hij bundelde nu ook zijn korte werk in Ga niet naar zee, en ook hier is het talent duidelijk aanwezig.
Autobiografische notities, zo kunnen we het genre van de teksten uit Ga niet naar zee het best omschrijven. Kleine voorvallen uit het dagelijkse leven die Tommy Wieringa opvielen, noteert hij neer met een fijn gevoel voor humor en de hem kernmerkende levendige taal. Het leven op het platteland en de rust van een klooster boeien hem even veel als de soms absurde gevolgen van het succes van zijn meest recente romans Joe Speedboot en Caesarion. Elke tekst beslaat maximaal twee pagina’s, waardoor een enorme variatie aan onderwerpen de revue passeert. Zelf ziet Wieringa Ga niet naar zee wel als één geheel. De korte stukjes vormen een zogenaamde ’kleine autobiografie’.
Toch kan de auteur naar onze mening niet altijd even goed om met de beperkingen van het genre. Sommige stukjes blijven te vrijblijvend steken in de observatie van een moment, terwijl Wieringa in andere teksten dat ene moment wel weet uit te vergroten tot iets merkwaardigs. Het boek gunt ons een kijkje in het privéleven van de schrijver. Dit leidt zowel tot bevestigingen van voordelen als tot verrassende ontdekkingen. Voor de liefhebbers van Wieringa’s werk is het in elk geval een waardevolle aanvulling op zijn oeuvre. Inhet gros van de teksten geeft de auteur een meerwaarde aan de initiële observatie, waardoor het boek in ieder geval meer is dan een hebbeding voor de fans.
De laatste vijf jaar is Tommy Wieringa uitgegroeid tot één van de vaandeldragers van de Nederlandse literatuur. Het onwaarschijnlijke succes van zijn bruisende roman Joe Speedboot (2005) was in Vlaanderen een grote verrassing. Zijn eerste drie romans Dormantique’s Manco (1995), Amok (1997) en Alles over Tristan (2002) hadden buiten Nederland weinig tot geen weerklank gekregen. Joe Speedboot was een heerlijk positief boek zoals er veel te weinig verschenen (en verschijnen). Het schrijfplezier straalde af op zijn personages die de lezer meenamen op een schitterend avontuur. Wieringa bevestigde vorig jaar dit succes met Caesarion, en breidt zijn oeuvre nu verder uit met de autobiografische notities van Ga niet naar zee.
Ondanks het lagere niveau van enkele bijdragen, is hetgros ivan de teksten zeer genietbaar en leert het ons meer over het plezier van de rust, de afzondering en zelfs het succes. Tommy Wieringa blijft een van de meest aanstekelijke stemmen in de literatuur van de Lage Landen.
