Er is tegenwoordig weer mooie muziek te horen in de
Vlaemsche woonkamers, dames en heren. Dat komt niet
(alleen) door het feit onze radiomakers plots het licht zouden
gezien hebben en enkel nog smaakvolle, met liefde vervaardigde
songs de ether insturen, maar wel met de momenteel lopende
huiskamertournee van Spencer the Rover. De Leuvense band bracht
deze maand haar derde cd uit, en als u het hem mooi vraagt dan komt
zanger en songschrijver Koen Renders die bij u thuis – live – ten
gehore brengen.
Renders mag overigens met recht en reden trots zijn op de nieuwe
plaat, want ‘The Accident (And Other Love Stories)’ is de –
voorlopige, mogen we hopen – kroon op het werk na een muzikale
loopbaan die intussen toch al zo’n twee decennia overspant. Deze
knappe plaat is er immers niet zomaar gekomen, want Renders zat
samen met gitarist Herman Acke ooit nog
bij Stormdaisy en
bij Ivan’s Land. Met Spencer the Rover brachten ze in ’01 al een
geslaagde debuutplaat uit en in ’04 het uitstekende ‘Spencer Is Your
Friend‘, waarvan de radiohits ‘Pretty Young Girl’ en ‘One Step
Closer’ werden geplukt.
Een paar dingen vielen meteen op wanneer we deze plaat voor het
eerst hoorden. Om te beginnen staat Spencer the Rover anno 2010 nog
steeds borg voor pure, eerlijke en aanstekelijke popmuziek, maar in
tegenstelling tot haar voorgangers werd ze grotendeels gecomponeerd
aan de piano. De gitaar is wat naar de achtergrond verdwenen, maar
die leemte wordt opgevuld door de passende, vaak speelse
arrangementen waarmee de songs werden aangekleed.
Ook al wordt de herkenbare Spencerstijl nergens verloochend en zijn
de oude invloeden nog steeds hoorbaar, door die aanpak klinkt de
plaat op het eerste gehoor een tikkeltje anders dan we van hen
gewoon zijn. Daar waar de groep op haar vorige platen voor elke
songs geregeld een ander jasje aantrok en laveerde tussen
aanstekelijke pop, sober singer-songwriterwerk, door Americana
geïnspireerde rock en pianoballads, vormt deze cd stilistisch
gezien meer een geheel dan haar voorgangers.
Dat laatste is geen toeval. ‘The Accident (And Other Love Stories)’
is dan ook meer dan zomaar een verzameling songs die bij elkaar
horen omwille van de sfeer, deze plaat is eigenlijk een muzikale
novelle. Niet alleen qua stijl, ook in de teksten vormt deze plaat
een (h)echt geheel, want Renders schreef bij de liedjes verhalende
teksten die onderling samenhangen en waarin telkens dezelfde
personages terugkeren.
De muzikale omlijsting begeleidt en vertaalt dan ook perfect de
handelingen en de gevoelens van die personages. Zo wordt opener en
titelsong ‘The Accident’ opgesmukt door vrolijke blazers en hemelse
halleluja’s, die de hoofdfiguur begeleiden terwijl hij letterlijk
en figuurlijk zijn ongeluk inloopt. Na de bedrieglijk opgewekte,
bitterzoete popsong ‘Sad Songs (Main Titles)’ slaat de stemming
echter om, en belanden we in de meer ingetogen sfeer van ‘Stop
Dreaming’.
Het beste moet dan nog komen, met ‘Party Dress’ (vintage Spencer)
en het bloedmooie ‘Heather’, netjes van elkaar gescheiden door
‘(Sumary’). Dat laatste is in feite weinig meer dan een
interludium. Tegelijk vat het enkele muzikale thema’s uit de songs
samen, en slaat het een brug naar de ontknoping van het verhaal,
waarin het van verdriet doortrokken ‘Sammy Boy’ uitmondt in ‘End
Titles (Sad Songs)’, de uitgesponnen, semi-instrumentale pendant
van ‘Sad Songs ‘Main Titles’).
De plaat sluit af met ‘Bye Bye Big Blue Eyes’, een iets steviger
nummer dat herinneringen oproept aan het latere werk van The Beatles en waarin
een snerende gitaar de protagonisten uitgeleide doet. Als kers op
de taart volgt hierna nog, na een paar minuutjes stilte, de door
Tom Helsen en
David Poltrock herwerkte singleversie van ‘Sad Songs’
‘The Accident (And Other Love Stories)’ klinkt bij momenten als een
bescheiden mini-‘Pet Sounds’. Niet alleen de arrangementen doen
geregeld denken alsof Renders tijdens de opnames rechtstreeks in
verbinding stond met Brian Wilson, ook de
harmonieuze samenzang in de openingstrack klinkt erg
Wilsonesque. Voeg daar de eerder genoemde Beatles bij, een
vleugje Ben Folds, Ed Harcourt en zelfs Badly Drawn Boy, en u
krijgt – hopelijk – ongeveer een idee van hoe deze plaat
klinkt.
Wie echter écht wil weten hoe goed deze ‘The Accident (And Other
Love Stories’) is, kunnen we alleen maar aanraden deze cd gewoon in
huis te halen.