Ironisch: dubstep is al even aan een zuurstofkuur toe, maar de
loden beats en stofzuigerbassen slagen er niet in om luchtgaten te
beuken in het groezelige kraakpand van het genre. Dan moet het maar
met een open geest en zin voor avontuur. Dat heeft Mount Kimbie
goed begrepen: deze twee Britse jonkies laten de geijkte paden voor
wat ze zijn en versnijden dubstep met een mozaïek aan stijlen uit
de elektronica and beyond. Het resultaat is de perfecte
soundtrack voor een nachtelijke autorit door de grootstad. In een
bevreemdend waas van neon en roetwalmen doet Mount Kimbie dubstep
uit z’n krakende voegen barsten!
Wie present tekende bij de optredens van Magnetic Man op Pukkelpop
vorige en/of deze zomer zal het kunnen beamen: de populariteit van
dubstep is nog lang niet dood en begraven. Edoch, zelden deed een
plaat meer deugd als deze ‘Crooks & Lovers’. Dominic Maker en
Kai Campos nestelen zich namelijk niet gemakzuchtig in het
heart of darkness van de dubstepmetropool, maar kiezen in
een buitenwijk voor de vlucht vooruit. Mount Kimbie maakt dan ook
geen gesneden koek voor Benga-aficionado’s, maar kiest voor een
gelaagder en gevarieerder klankenpalet.
Klinkt wat abstract? Gelukkig maakt opener ‘Tunnelvision’ al veel
duidelijk. Geen apocalyptische bassen of beats die klinken alsof
Thor met z’n hamer uw living hertimmert. In plaats daarvan
hinkstapspringen verknipte soul, folk en ruisende ambient door een
nazomers stadspark. Alsof Bibio z’n
‘Ambivalence Avenue’ heeft ingeruild voor de Londense
suburbs. Net als die polyvalente
producer/zanger/folkie/klankenknipper lengt Mount Kimbie
elektronica namelijk aan met zwarte genres als hiphop en soul, met
een smeuïge muzikale white russian tot gevolg.
Alleen is ‘Crooks & Lovers’ zo mogelijk nog gevarieerder als
‘Ambivalence Avenue’. In ‘Ruby’ schuimt Burial clubs af waar
enkel deephouse wordt gedraaid, múm-nimfjes zitten
gevangen onder een verstikkende kolf in ‘Ode To Bear’ en ‘Field’
suist, toeval of niet, door dezelfde atmosferische luchtlagen als
The Field.
Mount Kimbie put inspiratie uit verschillende stijlen en genres,
maar het resultaat is een werkstuk dat volledig op zichzelf
staat.
Want Maker en Campos slagen er met verve in om al die invloeden tot
een coherent en hypnotiserend geheel te smeden. Met de ritmiek van
dubstep als stevig fundament creëren ze namelijk een tegelijkertijd
gevarieerde, opwindende en weemoedige sound. Zo slaan garage-beats
deuken in het pulserende ‘Blind Night Errand’, maar in het
ingetogen ‘Before I Move Off’ fluistert een soulzangeresje
versnipperde klanken. Afasie voor melancholici, of zoiets.
En zo is de elektronica-kroon van het muziekjaar 2010 met ‘Crooks
& Lovers’ alweer een fonkelende parel rijker. De intelligente
manier waarop Mount Kimbie met een rode draad van dubstep zo’n
veelkleurig lappendeken weeft, moet namelijk niet onderdoen voor de
kunstjes van andere laptoppers als Flying Lotus en
Four Tet. Dat
wordt drummen voor een prominent plekje in ons
eindejaarslijstje!
