Filosoof Friedrich Nietzsche staat centraal in het nieuwe stripalbum van Maximilien Le Roy. Ook een eeuw later blijft zijn werk relevant. De strip toont de dualiteit die het werk van Nietzsche al tijdens diens leven beheerste.
Na Bertrand Russells leven en werk in Logicomix, wijdt de jonge Fransman Maximilien Le Roy nu een album aan Friedrich Nietzsche, de Duitse wijsgeer wiens werk na zijn leven verkeerdelijkgeadopteerd werd door de nazistische krachten in zijn geboorteland. Logicomix was een van de grote wereldwijde successen van 2009. De aanpak van Le Roy is deze keer helemaal anders en zijn sfeervolle, krasserige tekeningen leggen de nadruk op de geestelijke neergang van Nietzsche. Die laatste verloor gaandeweg zijn greep op de redelijkheid en sleet de laatste jaren van zijn leven in een jammerlijke waanzin. Voor zijn stripverhaal baseerde Maximilien Le Roy zich op een scenario dat Michel Onfray over Nietzsche schreef. Met tekeningen vol passie en explosiviteit wordt die persoonlijke kant van de filosoof treffend geschetst.
De inhoud van Nietzsches theorie blijft daarentegen onderbelicht en duister. Het album staat vol met teksten en passages die aan de filosofie refereren, maar toch slaagt de auteur er niet in om de lezer van de strip hierin een inwijding te bezorgen. In het voornoemde Logicomix lukte dat veel beter. Wellicht zal de ambitie van de auteur daar voor een deel mee te maken hebben. Het andere werk van Le Roy bestaat immers volledig uit reportages van waargebeurde historische feiten. Telkens ligt de nadruk op de sfeer en emotie die via de tekeningen aangebracht worden. Hij baseert zich voor zijn album steeds op intensief bronnenonderzoek en reiswerk ter plaatse. Zo verscheen er recent nog het album Faire le Mur, waarin hij het verhaal van een jonge Palestijn brengt op basis van getuigenissen die hij ter plaatse verzamelde.
Grafisch is het werk van de Parijzenaar Le Roy alleszins een ontdekking. In navolging van auteurs als Gipi of Nicolas De Crecy blinkt hij uit in tekeningen opgebouwd uit schijnbaar toevallige losse lijnen. Aan de hand van de lijnen en de kleuren schakelt hij vlot tussen de verschillende emoties, zodat de logge teksten niet altijd essentieel zijn om ten volle van het verhaal te kunnen genieten. Hij slaagt er ook in om de werkelijke inhoud van Nietzsches werk los te koppelen van wat de buitenwereld er nadien van gemaakt heeft.
Nietzsche. Vrijheid scheppen is met andere woorden een wisselend resultaat. Het is alleszins een interessant stripalbum dat meer wil doen dan louter wat historische feitjes aan elkaar breien tot een brave biografie. Ondanks de minpunten blijft er meer dan voldoende over om te ontdekken over de persoon en de naam Friedrich Nietzsche.
