Het klassieke boek van Lewis Carroll komt weer helemaal tot leven. Sinds 1865 is het nooit vergeten geraakt. David Chauvel en Xavier Collette pakken het op een hedendaagse manier aan.
Met de bewerking van Tim Burton in de zalen, is Alice’s Adventures in Wonderland, zoals het boek zelf heet, voor de zoveelste keer een echte hype. Als kind was de tekenfilm van Walt Disney de grote standaardversie van het verhaal. De Franse scenarist David Chauvel (Arthur, Clownvisje, Cosa Nostra) overgiet het verhaal met een gothic sausje, maar houdt zich voor het overige trouw aan de creatie van Carroll.
Zoals bekend komt de Britse Alice via een konijnenpijp terecht in Wonderland, waar nonsens regeert en de realiteit aan elkaar hangt door absurde maar consequente kronkels. Door te eten groeit en krimpt ze aanhoudend en komt op die manier in contact met vreemde figuren als Cheshire de kat of de gekke Hoedenmaker. De strip blijft wel behoorlijk braaf in vergelijking met de donkere film van Tim Burton, die nog meer ruimte geeft aan de uitzinnigheid van Carrolls origineel.
De tekeningen in deze one-shot komen van debutant Xavier Collette. Tot nu genoot hij vooral in Frankrijk wat bekendheid met zijn illustratiewerk. De eerste reacties op het album, dat ongeveer gelijktijdig in Frankrijk verscheen, zijn overwegend positief. Vooral het opvallende tekenwerk van Collette weet de Franse critici te bekoren. De gelikte kleuren en gladde tekeningen maken van deze Alice bijna een digitaal beeldverhaal, een tekenfilm op papier. Collettes mensenfiguren zijn duidelijk schatplichtig aan de Japanse traditie.
De timing van dit album kan moeilijk beter geregeld worden, zoals al eerder gezegd. Tim Burtons werk levert altijd een karrenvracht media-exposure op en dit album van Daedalus zal daar zeker mee van kunnen profiteren. Het krijgt meteen ook een opgewaarde uitgave mee, afgewerkt met een matte stofwikkel. Toch staat die luxueuze uitvoering wat ons betreft niet in verhouding tot de kwaliteiten van het album. Daarvoor zijn zowel scenario als tekeningen te braaf en schools. Het heeft te weinig verdiensten om uit de schaduw van de film uit te komen.
Anderzijds leveren de auteurs wel een verdienstelijke poging om de geest van het oorspronkelijke boek ook in dit boek te stoppen. De gekte van Lewis Carroll krijgt meer vrije ruimte dan dit in de versie van Disney het geval was. Waar Alice in eerdere bewerkingen veeleer verviel tot een braaf kinderverhaaltje met wat kleurrijke figuren, raakt Chauvel wel de essentie door de boosaardigheid terug te brengen in Alice. Ondanks de minpunten is deze Alice in Wonderland dus zeker en vast geen misser over de hele lijn. Het is alleen jammer dat de auteurs niet wat verder op die lijn doorgegaan zijn.