Saf is een Gentse zanger, chansonnier en troubadour die na wat
demo’s en gastbijdragen bij Va Fan Fahre nu een debuutlangspeler
loslaat op de wereld. Want hoewel stevig verankerd tussen Leie en
Schelde, houdt Saf zijn blik wijd open. Inspiratie voor muziek
vindt hij niet alleen bij de Vlaamse kleinkunst en folk, maar ook
in warmbloediger oorden. Erg veel Franse Chanson, een ruime portie
tango en ook wel een scheutje flamenco vormen de basis van de
muzikale omkadering voor Safs teksten.
Alles wordt gezongen in het vettigste Gents dat je tussen
Mariakerke en Merelbeke kan horen. Zelf ben ik een immigrant in
deze stad, maar dit taaltje zit diep in min herte. Ik ben
dan ook erg gelukkig dat we nu eens iets anders kunnen meezingen
dan ”t Vliegerke’ van Walter De Buck. Niets tegen Buckske, maar
zijn liedjes hebben onderhand een langere baard dan de man zelf.
Saf zingt op zijn album twaalf Gentse levensliederen (eentje zelfs
twee keer) die, op een bijna-slippertje na, allemaal de meligheid
of overdreven dramatiek ontwijken. Er zit hier en daar wat
tristesse en miserie in, maar het leven in Gent is toch ook vaak
dikke lol. Hoewel hij in het eerste nummer, ‘ ‘k Heht Gezien’,
beweert eigenlijk niks te zeggen te hebben, benadert hij zijn
onderwerpen met een rijke taal, mooie beelden en veel liefde.
De onderwerpen zelf zijn nogal klassiek: liefdesperikelen en
verwondering over de wereld, en dat alles gekaderd in de sfeer van
bruine kroegen waar het hippe jonge volkje op weg naar de Culture
Club achteloos aan voorbij gaat. Zelf zit hij er vaak en niet
alleen om inspiratie te zoeken, zijn ruwe stemgeluid verraadt vele
nachtjes doortrekken met pintses en – euh –
safkes, zeker?
De grootste smartlap op de plaat zit in het midden: ‘Mariely’ is
een tranerig nummer over een verwarrende relatietoestand met alleen
piano en wat accordeon als begeleiding. Het nummer vertegenwoordigt
het eindeloze katergevoel dat iedere staminee-ganger wel eens
tegenkomt, maar dit is toch wat te melig. Gelukkig zijn alle andere
nummers voorzien van wat meer schwung.
Vooral door de zinderende contrabas en de zwierige accordeon ademen
de meeste nummers de sfeer uit van vrolijke kroegen, filosofische
koffiehuizen en uitgelaten bals musettes. Het al vermelde
nummer ‘ ‘k Heht Gezien’ trapt de cd af met wereldwijze
overpeinzingen, begeleidt door een beklijvende tangodeun. De
nummers ‘Elk Zijn Beklacht’, ‘Blijf Van Mijn Lijf’ en ‘Laat Ons
Klinken’ zijn wat donkerder in tekst en toon. Het is echter een
gezonde weemoed, die de luisteraar juist behoedt voor kwellende
depressie in plaats van die op te wekken.
Dat derde nummertje wordt trouwens in duet gezongen met een
zangeres en krijgt mede door de traditionele folkinvloed een nogal
hoog Laïs-gehalte. ‘Elk Zijn Beklacht’ heeft dan weer een lichte
bluesy ondertoon, iets wat ik ook nog hoor in ‘ ’t Vertellement’ of
in ‘Moedermensaliene’. Traditionele blues is zeker geen grote
invloed op de muziek, maar door het akoestische ritmegitaarspel en
de klankkleur van Safs stem worden associaties met de legendes uit
de Mississippi Delta toch wel losgeweekt.
Balkanfeestmuziek is zeker wél een invloed. In ‘L’Amour du Sens
Unique’ en ‘De Meander’ wordt er duchtig gezwierd en gezwaaid met
alles wat los zit aan een lijf. Zowel Saf als zijn muzikanten gaan
volledig loos in de gipsyritmes, wat in combinatie met de ironische
teksten nu al wilde taferelen garanderen tijdens de opwarmavondjes
voor de Gentse Feesten volgende zomer.
Na vele jaren zwerven in de volkse onderbuik van deze rebelse stad
en enkele jaren broeden op zijn eigen nummers, eist deze Gentse
levensliedzanger met zijn eerste album meteen een plaatsje op aan
de top van de Vlaamse “folk”. En dat zet ik tussen “” omdat ik
schijt heb aan folk. Maar echte muziek diep uut ’t herte,
gespeeld met passie en gebracht met gevoel, kan me steeds raken
ongeacht de scene of de stijl.
Saf wordt tijdens de volgende Nekka-Nacht op het podium van het
Sportpaleis gehesen omdat hij in 2009 de daaraan verbonden
Nekka-Wedstrijd won. Mij zullen ze daar niet zien, ik ga
ondertussen wel op zoek naar zijn inspiratiebronnen in de staminees
van mijn stad. En voor iedereen die daar ook wel eens rondhangt (en
dat hoeft niet dezelfde stad te zijn) is deze schijf een
aanrader!
Op 23 en 24 april is Saf van de partij tijdens Nekka-Nacht in
het Sportpaleis.
