Local Natives is het bastaardkindje van Fleet Foxes en Grizzly Bear. Neem daar nog de Afrikaanse ritmes van Vampire Weekend en de bombastische percussie van Arcade Fire bij en je krijgt Gorilla Manor, een pracht van een debuut.
Er zijn al slechtere referenties geweest. Voor sommigen stammen de vijf Californiërs misschien net iets te veel af van Fleet Foxes, maar Local Natives gaat verder dan een simpele rip-off en creëert een uniek geluid. Een dat het licht zag in sprookjeshuis Gorilla Manor,, het cruciale moment in hun leven waarop ze van een groep vrienden in een familie veranderden. Laten we dan ook maar meteen over een geslaagd huwelijk spreken.
De finesse en het perfectionisme op Gorilla Manor zijn bijwijlen goddelijk. "Wide Eyes" is de emotionele lokker die de luisteraar in een eerste hypnose brengt. De steeds terugkerende, slepende gitaren en tempowisselingen worden versterkt door het zuiver expressionistische stemgeluid van Kelcey Ayer. Ook de modieuze, Afrikaanse invloeden ontbreken niet. Local Natives mengt sfeervolle percussie met een licht popgeluid. Neem nu de drums uit "Camera Talk", een song die met zijn versterkende strijkarrangementen aanleunt bij het Afrikanisme van Vampire Weekend en Yeasayer.
Met toppers als het vrolijke "Camera Talk" en het frisse "Sun Hands" toont Local Natives meteen dat het verder gaat dan simpele hedendaagse folkpop. Lonkend naar de fluisterpop van The Dodos bevestigt Local Natives met "Stranger Things" dat Gorilla Manor staat als een huis. Alles klopt tot in de details; het schreeuwerige gitaarspel van Taylor Rice en Andy Hahn, de openlijke zangharmonieën en Matt Fraziers opluchtende percussie. Drums die de spanning in het spel hoog houden, net zoals we die bij Arcade Fire hebben leren kennen.
Over het feit dat de Californiërs controlefreaks zijn, hoort u ons niet klagen. Het grillige en rommelige "Warning Sign" van Talking Heads wordt in hun handen een Grizzly Bear song waar de muziek evenveel pracht uitstraalt als de samenzang. Ook het rustigere "Cards & Quarters" en "Who Knows, Who Cares" zijn even overtuigend als de rest op het vlekkeloze Gorilla Manor
Niet enkel muziek, maar ook woordspel blijkt een belangrijk gegeven. Ayer, Rice en Hahn schreven songteksten die voor één keer eens geen negatieve liefdesverhalen inhouden, maar haalden — ironisch — het positieve in het leven aan. Dat laatste is dan wel buiten "Airplanes" gerekend, waarin zanger Ayer zijn overleden grootvader met lof overlaadt: "I did not know you as well as my father knew you / every question you took the time to sit and look it up in the encyclopedia".
Gorilla Manor is het soort plaat dat we eind vorig jaar misten, een plaat voor de eindejaarslijstjes die vol moois zit. Een waar je achteruitliggend in je zetel kan van genieten en waarbij je ook af en toe een traantje zal wegpinken. Deze zomer staan ze ongetwijfeld op een van uw favoriete festivalweides. Ga dat zien want u zou wel eens kunnen worden omvergeblazen.