DIY, 2009
Aan: CEO en A&R managers van de
metal-majors
Van: Stijn, metalmaniak
Betreft: In-Quest’s ‘Made Out of Negative
Matter’
Ons Kenmerk: Brutal. Abstract. Melodic
Uw kemerk:
Beste,
Het is vanuit een zekere bezorgdheid en een knagend plichtsbesef
dat ik dit schrijven tot u richt. Bezorgdheid om het welvaren van
uw ondernemingen, alsmede uw eigen geestelijke gezondheid.
Plichtsbesef ten overstaan van mijn mede metalzusters en -broeders.
Het werd tijd dat iemand in zijn pen kroop voor deze brief en,
noblesse oblige, dan kan het net zo goed iemand van de schrijvende
pers zijn.
Het is al sinds de herfst van 2007 dat deze excellente band van
eigen bodem ons op de hoogte houdt van de ontwikkelingen rond het
nieuwe album. Uit die berichten blijkt ook dat ‘Made Out of
Negative Matter’ een jaar geleden volledig in the can was, zoals
men in jullie branche zegt. Wat er toen juist gebeurd is valt voor
een buitenstaander moeilijk te achterhalen, maar ik reconstrueer op
basis van vermoedens, historische feiten, empirische vaststellingen
en deductieve heuristiek.
Toen de band zijn cd-r’s naar de grote en kleine labels stuurden,
zaten jullie ongetwijfeld in een crisis. De mp3-crisis woedt al
jaren als een veenbrand in de biz. Daarbovenop kwam dan nog de
financiële crisis en de vrees een jaar zonder bonussen te moeten
meemaken. Dat zorgt begrijpelijkerwijs voor ongezonde stress en
moeilijke werkomstandigheden. Onder zo’n druk de taak krijgen het
nieuwe album van In-Quest te beluisteren is meer dan veeleisend,
het is een risico voor de neurofysiologische gezondheid.
Deze sluimerende paranoïde toestand, gecombineerd met een erg
nefaste bijwerking van het varkensgriepvaccin, resulteerde in een
hoogst uitzonderlijke cyclus van morbide catatonie en hysterische
manie, met tonen van ‘Made Out of Negative Matter’ als katalysator
Een behandeling hiervoor is lastig, vordert langzaam en vereist
afzondering van iedere mogelijke impuls die de cyclus zou kunnen
herstarten. Dat is dan ook de reden, veronderstel ik, dat deze
magnifieke grensverleggende Belgische metalband geen vet contract
kreeg. Binnen de hele biz was niemand nog in staat een deftige
e-mail te schrijven om de band te feliciteren en een treffelijk
voorstel te doen. Toch? TOCH?
Of geef ik jullie te veel krediet? Zijn jullie gewoon achterlijk
blijven slapen met oordoppen in toen de woeste cybergolven van
‘Ignition Sequence’ door jullie burelen rolden? Hoorden jullie dan
niet dat deze elf brute meesterwerkjes geniaal werden opgenomen en
gemixt door Jochen van Textures? Zijn vlekkeloze gevoel voor balans
en dynamiek, in samenspel met de unieke arrangementen en de
technische perfectie van de band, leveren hier toch meer dan het
spreekwoordelijke vuurwerk?
Spreekwoorden schieten te kort om de sonische overdondering van
‘Made Out of Negative Matter’ te omschrijven. Misschien dat jullie
daarom de woorden niet vonden om een contractje te pennen?
Oké, het album is lang, ruim vijftig minuten, voor een geteisterd
brein is dat op zich al lastig. Maar jullie moeten toch toegeven
dat de ritmische patronen erg afwisselend zijn. Hierdoor wordt het
toch de hele lengte boeiend gehouden? Zeker als die gecombineerd
worden met simpelweg nooit vertoonde abstracte melodieuze partijen
en lekker ouderwetse gitaarsolo’s.
Werden jullie misschien afgeschrikt door het totaal gebrek aan
compromis? Bruut is het van begin tot einde. Dat kan
begrijpelijkerwijs confronterend zijn voor mensen die vergroeid
zijn met de muziekbusiness. Naar ’t schijnt is een woord bij jullie
geen woord en beschouwen jullie ‘hoer’ nauwelijks als verwensing.
Neem het me niet kwalijk, ik verwoord ook maar wat ik hoor van
andere bands die ik wel eens spreek. Dan nog kan dat toch geen
reden zijn om dit unieke pareltje links te laten liggen?
Om te concluderen, geachte CEO, bovenstebeste A&R-manager, zoek
dat cd-r’tje nog eens op, of beter: bestel een reguliere versie bij
de band. Ze zijn prachtig vormgegeven, na het beluisteren kan je
het zelfs gerust cadeau doen aan je zoon of minnares. Ga er rustig
bij zitten, luister aandachtig, en je zal moeten toegeven dat deze
band zijn kans verdient. In-Quest zet hiermee een mijlpaal voor de
metal in het nieuwe decennium (dat technisch gezien volgend jaar
pas begint, maar soit), en dat is toch straf voor een band die al
ruim 15 jaar bestaat. Eigenlijk hè, eigenlijk had je dit al kunnen
voelen aankomen toen je naar de ‘Xylad Valox’-demo luisterde, en
toen was er nog geen crisis.
Met de meeste hoogachting,
Stijn Van Hees,
Stukjesschrijver voor enola
In-Quest speelt op 3 april in Hangar 1 in Oostende, op 8 mei in
de parochiezaal van Beringen (Stal) en op 19 juni in Salle de la
Maison Inter in Gembloux.
