"Bloedmooi" zou alles zijn dat hier te lezen viel over Hold This Ghost mochten één-woord-rencensies de norm zijn. Het eerste album van Musée Mécanique loopt immers over van de sfeervolle, melancholische droomfolk.
In het universum van Musée Mécanique gaat alles langzaam. En dat geldt niet alleen voor de muziek. De band rond singer-songwriters Sean Ogilvie en Micah Rabwin gaat terug tot de jonge jaren van beide heren. Ogilvie en Rabwin maken al sinds hun kindertijd samen muziek. Het was echter pas in 2006 dat de muzikanten besloten een echte band in het leven te roepen. Waarna het nog twee jaar duurt voor met Hold This Ghost muziek gedeeld wordt met de buitenwereld. En dan nog, pas nu, nog eens anderhalf jaar later, verschijnt die debuutplaat in Europa.
Maar eens de eerste noten van openingstrack "Like Home" weerklinken, voelt Musée Mécanique ook écht aan als een beetje thuiskomen. "Like Home" is een van die openingstracks die je niet onverhoeds in de nek vallen, maar doen wat een melancholisch nummer hoort te doen. Zachtjes komt de muziek je aangewaaid en haast ongemerkt word je omgeven door een klanktapijt waarin het heerlijk onderdompelen is.
Nog voor het eerste nummer voorbij is, zijn echo’s van Girls In Hawaii, Radical Face en zelfs flarden Air komen aanwaaien. Al is het moeilijk één ultieme invloed aan te duiden. Musée Mécanique glijdt simpelweg van de ene referentie naar de andere, onderweg kortstondig op het pad van herkenbaarheid verschijnend, zij het soms net te kort om de invloed te kunnen benoemen.
Zo nu en dan wordt daarbij een countryriedel met subtiele blazers en — letterlijk — zachtaardige toeters en bellen omzwachteld, zoals gebeurt tijdens de roep naar de lente in "Sleeping In Our Clothes". In dat nummer wordt de aloude folkkaart uitgespeeld, door de nadruk te leggen op louter stem en een akoestische gitaar. Tot plots een tweede gitaar kortstondig opduikt en een domino-effect veroorzaakt, dat met een hortend drumritme en een zingende zaag het nummer op een ingetogen manier laat kolken en botsen, als was het een vroeg stukje ontluikende natuur dat zich verweert tegen een opstoot van winterkou.
"Nothing Glorious" heet het voorlaatste nummer op Hold This Ghost en dat is, buiten een verstild en zowaar aangenaam beklemmende song, een mooie samenvatting van het eerste album van Musée Mécanique. De band uit Portland, Oregon mag dan niets wereldschokkend doen, het doet dat in stijl en op een manier die een gelukzalig warme gloed nalaat.
