Met Siberisch weer op komst vormen mooie liederen de ideale setting om de dagen in door te brengen. Reden te meer om u te wenden tot de debuut-ep van het Antwerpse Just Like Rainbows, voor een fijne mix van electro-akoestische indie en folk.
Just Like Rainbows is het bekoorlijke gevolg van de jamsessies op gitaar van Tomas Verheyen en Bob De Pauw, waaraan in de zomer van 2008 een einde kwam toen de krachten gebundeld werden met een drummer en een bassist/accordeonist. Schoonheid ter wereld brengen van op dromerige hoogtes werd het nieuwe doel, en dat kreeg vorm in debuut Pretty Pretty Songs.
Pretty Pretty Songs schiet mooi uit de startblokken met "No One Knows", dat al vi.be On Air selecties door Radio 1 en StuBru wist te versieren. Het is dan ook het soort nummer dat blijft hangen en na een paar luisterbeurten nog dagen in je hoofd rondsluipt; een perfecte introductie tot de unieke sound van het jonge collectief. Met de steeds weerkerende samenzang van het viertal klinkt dit als heerlijke folk van vier mannen met baarden. Vrolijk, apart en ontwapenend.
Schitterend ook op welke manier in "Teener Issue Song" jeugdsentiment wordt opgehaald met herinneringen aan tienerzondes — van snoepjes stelen tot BB Guns. Om vervolgens van de omgekeerde wereld in "Upside Down" over het tot een dansje uitnodigende "Wonders" naar het hoopvolle "Yellow Bird" te gaan: stuk voor stuk even sfeervol en cheerful.
"Shakewater", het niet te versmaden resultaat van een samenwerking met Team William, heeft het dan wel niet tot op de ep geschopt, maar te horen aan de complexloze, frisse en tegelijk wat rommelige folk en lo-fi indiepop kan Just Like Rainbows zich in het kielzog van die nieuwe publiekslievelingen misschien wel vlotjes tot de nieuwste Belgische revelatie ontpoppen.
"Pretty Pretty Songs" is met zijn zes songs de perfecte 20 minutes break die vrijwel meteen zijn weg vindt naar de kronkels in uw geheugen met zijn heel eigen sound. Dit is helemaal te wijten aan de fijne en kenmerkende samenzang van de vier youngsters, bijgestaan door erg meeslepende melodieën en atypische gitaarriedels. De plaat bevat evenveel naïviteit als feelgood vibes, is misschien niet héél erg hoogstaand en diepzinnig, maar klinkt wel precies zoals de bandnaam doet vermoeden: schoon, echt schoon.
