Wes Anderson heeft dit genre min of meer op gang getrokken met
‘The Royal Tenenbaums’: kronieken over geschifte families waarvan
elk lid wel de één of andere afwijking heeft. Na een tijdje moet je
je dan wel gaan afvragen of die quirkyness ook echt zinvol
is, of enkel een poging is om speciaal te doen, maar goed,
succesvol is het genre zeker geweest.
1. The Royal Tenenbaums (2001)
Fly, Mordechai! Wes Andersons retestrakke esthetiek en
gortdroge gevoel voor humor bevreemdde sommigen, en liet anderen
vol bewondering achter. ‘Tenenbaums’ lijkt de hele tijd erg
afstandelijk en kil, tot hij aan het einde met een droge “krak” je
hart breekt.
2. The Savages (2007)
Philip Seymour Hoffman en Laura Linney spelen een gedeprimeerde
broer en zus die voor hun dementerende pa moeten zorgen in deze
verrassend geestige en scherpe tragikomedie. Hoffman for
president, en rap een beetje!
3. Little Miss Sunshine (2006)
Pa is een geflopte motivational speaker, opa is een
vuilbekkende junkie, zoon heeft al ettelijke maanden geen woord
meer gezegd om bij de luchtmacht te raken en het jongste dochtertje
wil deelnemen aan een dorky schoonheidswedstrijd. Een
sleeper hit die vervolgens een resem prijzen in de wacht
sleepte.
4. Running with Scissors (2006)
Maar soms loopt het ook mis en is een disfunctionele familiekomedie
ook niet meer dan een schijnbaar willekeurige reeks mallotigheden.
Brian Cox heeft een “masturbatorium” en wij moeten dat grappig
vinden.
5. The Squid and the Whale (2005)
‘Kramer Vs Kramer’, maar dan grappiger. De film is al even
excentriek als zijn personages, maar het toontje, dat sterk doet
denken aan de cinema van de jaren zeventig, zorgt ervoor dat het je
toch raakt.
6. Margot at the Wedding (2007)
Na een stapel flops nam Nicole Kidman nog eens haar toevlucht tot
ouderwets acteren in dit voor het overige nogal fletse drama,
waarin Jack Black toonde dat hij het ook zonder platte humor kon
redden.
7. The Darjeeling Limited (2007)
Opvolger van ‘The Royal Tenenbaums’ en ‘The Life Aquatic with Steve
Zissou’. Vormelijk nog strenger dan voorheen (die symmetrische
shots!) en nog droger dan te lang geroosterde toast, maar voor wie
Andersons frequentie kan ontvangen, hilarisch.
8. Pieces of April (2003)
Uit de tijd toen Katie Holmes nog mocht acteren van haar man: een
rebellerende jonge vrouw ziet haar familie terug met Thanksgiving.
Meest memorabele scène komt al aan het begin, wanneer la Holmes een
vluggertje doet terwijl ze de oven in het oog houdt waar de kalkoen
in zit.
9. The Upside of Anger (2005)
Kevin Costner in een goede film? Het kan gebeuren. Hoewel hij niet
memorabel genoeg was om echt te blijven plakken, was dit best een
genietbaar melodrama, met een sterke Joan Allen als drankorgel.
10. City Island (2009)
Andy Garcia probeert zijn slabakkende carrière nieuw leven in te
blazen met een zelf geproduceerde, verrassend sympathieke komedie
over een man met een verborgen liefde: acteren. Dochter stript,
zoon valt op big girls en oh ja, Garcia zelf heeft nog
ergens een zoon zitten uit een vorige relatie. Zo gaat dat dan.