Als men in garageland ooit een prijs besluit uit te reiken voor het meest komische tweetal, bestaat er een grote kans dat het koningsduo Mark Sultan en King Khan — samen The King Khan & BBQ Show — in de prijzen valt. Met een hoop komische liveshows hebben de twee namelijk al even een naam als rock-’n-rollversie van Laurel & Hardy, en met Invisible Girl lijkt het tweetal nu eveneens bereid om dat imago naar een plaat te vertalen.
Dat The King Khan & BBQ Show een livereputatie heeft om u tegen te zeggen, is al even geen geheim meer. De manier waarop King Khan, de Dunne, keer op keer een bloemetjesjurk aantrekt zonder iets eronder, en tijdens optredens herhaaldelijk een beentje in de lucht gooit, is even memorabel als de tulband waarmee Mark Sultan, de Dikke, plaatsneemt achter zijn drumstel. En dan hebben we het nog niet eens gehad over Khans kijk-eens-onder-mijn-jurk toogdansjes of onaangekondigde — naar kontzweet ruikende — ritjes op de schouders van nietsvermoedende fans uit het publiek.
Op basis hiervan zou men The King Khan & BBQ Show haast in hetzelfde rijtje als andere rock-’n-rollclowns als Danko Jones en Electric Eel Shock kunnen plaatsen, ware het niet dat het talent van The King Khan & BBQ Show verder reikt dan het puur komische. Beide muzikanten zijn namelijk heel getalenteerd: terwijl Mark Sultan regelmatig een met fifties en sixties rock-’n-roll gevulde plaat uitbrengt, laat King Khan het niet na om, met King Khan & The Shrines, het funkgenre nieuwe impulsen te geven. Dat het tweetal tussendoor nog de tijd vindt om de koppen bij elkaar te steken en na te gaan tot wat voor magie een botsing tussen beide genres kan leiden, is wat The King Khan & BBQ Show rechtvaardigt.
Na twee fantastische, evenwaardige platen heeft de groep op muzikaal gebied weliswaar nog weinig te bewijzen, maar dat is zowel een voordeel als een nadeel. Het helpt het combo namelijk perfect om een tot de nok gevulde concertagenda te verkrijgen, maar genereert ook hooggespannen verwachtingen tegenover nieuwe platen. Daar heeft The King Khan & BBQ Show met Invisible Girl echter handig een mouw aan weten te passen: het plaatje is enerzijds fantasierijker dan zijn voorgangers, maar past anderzijds toch beter bij The King Khan & BBQ Shows livereputatie.
Het grootste bewijs hiervan is "Animal Party", een nummer dat integraal door het funkzwijn King Khan is ingezongen en dat enkel en alleen gemaakt lijkt om erop te feesten als de beesten. Dat "feesten als de beesten" kan u redelijk letterlijk nemen, want in het nummer wordt er werkelijk op los geknord, wat met Khans funky roots in het achterhoofd alleen maar als een eerbetoon aan het adres van shock rocker Screamin’ Jay Hawkins beschouwd kan worden. Dat het tweetal met "Tastebuds" vervolgens een nummer ter promotie van orale seks uit zijn hoed tovert, toont op zijn beurt dat The King Khan & BBQ Show toch wel echt een groep van het nieuwe millennium is. Het lijdt echter geen twijfel dat het swinggehalte van beide nummers uit de oertijd van de rock-’n-roll stamt, namelijk de late jaren vijftig en de vroege jaren zestig, een tijd waarin het nog heel gewoon was om met het gat lekker laag boven de grond te shaken.
Dat het fuifkantje van The King Khan & BBQ Show op Invisible Girl iets meer in de verf komt te staan, wil echter nog niet zeggen dat de groep zijn andere kant — het meer melancholische rockgenre — helemaal links laat liggen. Integendeel, want met titeltrack "Invisible Girl" levert The King Khan & BBQ Show een van zijn beste nummers tot nog toe af. Terwijl het publiek na rockende nummers als "Animal Party" of "Crystal Ball" even op adem komt, breekt blueshelft Mark Sultan met flarden pure poëzie à la "Show me the way, invisible girl… Lead me astray from this miserable world…" namelijk alle harten. Niet dat de band altijd in extremen hoeft te vervallen. Met een liedje als "I’ll Be Loving You" bewijzen ze namelijk net zo goed hoe melancholie en wilde rock-’n-roll perfect met elkaar te verzoenen vallen. Bovendien lijken de verschillende zangstijlen van Khan en Sultan op Invisible Girl beter dan ooit met elkaar in harmonie gebracht. Dat merk je in het openingsnummer "Anala", waarin Khan erop los gospelt, en Sultan er even bluesy als altijd tegenaan gaat. Toch botsen de twee stemmen zelfs hier niet.
Het gevolg is een plaat waarmee The King Khan & BBQ Show erin slaagt om op meerdere niveaus te overtuigen: Invisible Girl is een geweldige opwarmer om het publiek voor The King Khan & BBQ Shows energieke, gezellige optredens klaar te stomen, maar Invisible Girl bevat ook een hoop leuke, kleine fantasietjes waardoor het keer op keer de moeite blijft om het plaatje nog eens op te leggen. En dat in een muzieklandschap waarin een hoop op het eerste gezicht interessante groepjes het toch reuzemoeilijk hebben om met een tweede, laat staan derde plaat nog eens opnieuw te overtuigen.
