Een licht zwalpende spiegelbol in de nok, doet een dansende
sterrenhemel ontstaan in de karig bevolkte Rotonde van de
Botanique. Er wordt de ogen geen seconde rust gegund en na een half
uur wiegende bollen gezien te hebben, dreigt er toch misselijkheid
op te treden.
Het perfecte sein om de lichten in de zaal – die ondertussen al
sterk in bevolking aangedikt is – te dimmen en Handsome Furs het
podium te laten betreden.
Een minimalistische The Kills-opstelling op dit podium: een
tafeltje elektronisch muziekgereedschap en een gitaar. Alleen
kleurt The Kills nog redelijk braaf binnen de lijnen van de vette
bas en een lichte aanraking van een synthesizer, terwijl Handsome
Furs er met een dikke viltstift volledig te buiten gaat. Hun plaat
‘Face Control’ staat bol van de sissende indie rock en de
drammerige elektronica.
De voor de gelegenheid weer volledig blonde Alexei Perry, of
ondertussen ook mevrouw Boeckner, kwam blootsvoets en met een
fluogele panty het podium van de Rotonde opgelopen. Haar manlief,
in de onafscheidelijke strakke zwarte jeans, in haar kielzog.
Zoals altijd waren ze ook dit keer gekomen om er een gezellig
onderonsje en zweterig feestje van te maken. En meteen ‘Legal
Tender’ in de rotonde gooien is het beste wat men dan kan doen
uiteraard.
Perry leek weer iets te enthousiast aan de gekke snoepjes te hebben
gezeten en gooide zich volledig over haar elektronisch knutselwerk.
De benen sierlijk de lucht in zwierend – eens een ballerina, altijd
een ballerina, dan weer zichzelf tegen de grond gooiend. In de tijd
dat ze naar het schoolbal mocht, zal ze niet meteen de meest
gevraagde danspartner geweest zijn, maar op het podium met zulke
hyperkinetische muziek vallen de puzzelstukken in elkaar.
Het publiek hoefde dan weer niet te puzzelen wat betrof de inhoud
van de nummers want Boeckner was zo vriendelijk om voor élk nummer
uit te leggen over wat het ging. ‘All We Want, Baby, Is Everything’
is zo bijvoorbeeld geïnspireerd op de serie Gossip Girl of zoals
Boeckner het zei “that’s what happens when you give everything
to some of the people and nothing to all the rest“.
Hoewel de gitaarriffs en de zanglijn van Boeckner af en toe
volledig afdwaalden in het elektronische noisegeweld, bleef hun set
zonder problemen overeind. Niet moeilijk wanneer er nummers als
‘I’m Confused’, ‘Evangeline’ en ‘Nyet Spasiba’ zonder blikken of
blozen het publiek ingegooid konden worden.
De bedanking jegens het publiek waren niet te tellen en als het
nodig was gebleken hadden ze persoonlijk nog menig kont gelikt,
maar ze hielden het gelukkig bij een handvol goede songs. Boeckner
droeg, ongetwijfeld ter ere van hun huwelijksviering, zijn egaa het
podium af. Thank you so much! Het plezier was geheel het
onze.
Meer afbeeldingen Handsome Furs
