De gruwelijke vervolging van ketters in de Middeleeuwen blijft aanspreken. Oude rot Makyo schreef een intrigerend verhaal. De ongrijpbare perfectus is het eerste deel van een nieuwe reeks.
Guilhem Roché beschikt slechts over flarden van zijn geheugen. Zo keert er regelmatig eenzelfde droomterug waarin een valk naar het licht vliegt. Guilhem ontdekt dat hij over genezende gaven beschikt, wat hem in de twaalfde eeuw een grote interesse van de kerk bezorgde. Tegelijk ontmoet hij opnieuw zijn broer Arnaut, die hem opzoekt tijdens één van de genezende séances van Guilhem. Deze vraagt hem om een oude liefde te gaan redden van een vreselijke ziekte. Guilhem gelooft hem jammer genoeg op zijn woord en gaat zo mee op een hoogst onzeker en twijfelachtig avontuur. Op dat moment wordt er in de regio jacht gemaakt op ene Simon Azalaïs, de zogenaamde ongrijpbare perfectus. Steeds is deze ketter wiens gezicht voor iedereen onbekend is, zijn achtervolgers te snel af.
Scenarist Pierre Makyo laat ook in Ik ben een Kathaar zijn gekende stempel achter. Hij geeft altijd voorrang aan zijn personages. De pure intrige komt altijd op de tweede plaats. Het verhaal van Guilhem Roché krijgt zo voorrang op de achtervolgingen en moorden. De twijfels van Guilhem over zijn verleden staan centraal en geven de gekende situatie van de katharen en hun vervolging een wat persoonlijker tint. Sinds zijn vierdelige debuut Grimlein Lederwant (1985-1995) is Makyo vooral uitgegroeid tot een gerespecteerd scenarist, en brengt hij nog maar met mondjesmaat eigen tekenwerk uit. Hij heeft echter een neus voor sterke tekenaars. Na Eugenio Sicomoro voor Koud Licht, staat nu met Alessandro Calore alweer een Italiaan op de kaft te pronken.
Hij geeft aan het hele album een wat verstilde sfeer. Hij hanteert een realistische stijl zonder veel overdaad, bbespaart nergens op details en brengt de middeleeuwse wereld overtuigend tot leven. Gelukkig overtuigen ook zijn figuren en gezichten, zodat het geen prentenboek van gedetailleerde decors blijft. In Italië tekende hij al verschillende korte verhalen, maar Ik ben Kathaar is zijn eerste strip voor de francofone markt. De reacties in Frankrijk waren gemengd, wellicht was het publiek wat uit zijn lood geslagen door deze sobere middeleeuwse avonturenreeks. Wij zijn in elk geval blij verrast door dit nieuwe geesteskind van Makyo, waarin hij toch weer een nieuw facet van zijn talent laat zien. Ik ben een Kathaar is een waardevolle aanvulling op het fonds van het Genkse Daedalus.
