Voor velen onder ons roepen de begrippen ’collage’ en ’knip- en plakwerk’ de band met onze kindertijd op. Wie mocht er zich vroeger op zowel de kleuterschool als de lagere school niet uitleven door knipsels uit weekbladen tot een kunstwerk te verheffen? Het Brusselse kunstenaarsduo Aline Bouvy en John Gillis maakte er doorheen de jaren zijn handelsmerk van
De kunst van Bouvy en Gillis draait al sinds midden jaren negentig rond de begrippen collage en assemblage, principes die ze zowel toepassen op schilderijen, sculpturen als op bewegend beeld. Ze zijn verbonden aan de Brusselse galerij Aliceday maar thans werd er van hen een solotentoonstelling geopend in Etablissement d’en face in de Brusselse Dansaertstraat
Die locatie is sinds 2002 de uitvalsbasis van het kunstenaarscollectief dat reeds sinds begin jaren negentig een forum tracht te bezorgen aan nieuwe beloftevolle individuen. De ruimte is beperkt tot amper twee kleine kamers, vandaar dat het duo hier slechts zes werken tentoonstelt. Met de titel wordt de onmogelijkheid om angst te begrijpen uitgedrukt. De onvatbaarheid van het begrip spreekt ook uit het fijne met de hand geborduurde werk, gevat op doek en soms voorzien van collagewerk.
De beelden bezitten vaak een mythologische betekenis, denk bijvoorbeeld aan een kale man die gehurkt neerzit of een vrouw waarvan de handpalmen niet lijken te corresponderen met haar rug. Trance en hypnose zijn nooit weg, zoals in de combinatie van een mooie vrouw bekeken van op de rug, zwevend tussen sigarettenpeuken. Telkens opnieuw lijken het figuren uit een ander universum, waarbij vrouwen- en mannenfiguren elkaar afwisselen. Wat vooral opvalt, is het bijzonder sterke gebruik van kleuren, wat ook al in vroegere werken zoals Venusia als een opvallende karakteristiek naar voren kwam. De figuren op de doeken, die voor het overige ongenummerd en zonder titel gebleven zijn, nemen weliswaar het hele doek in, maar zonder te bruuskeren of te domineren, waardoor het oude bekenden lijken. Angst leidt vaak tot egoverlies en verlamming, maar dit is nu juist een kenmerk van hun werk, waarbij de overgave van het individu aan hogere machten centraal staat.
De tentoonstelling is, ondanks het beperkte aantal doeken, alleen al voor het gebruik van de kleuren, het kwalitatieve borduurwerk en de hoge symboolwaarde die appelleert aan onze diepste angsten en verlangens, zeker de moeite waard. Voor wie beide kunstenaars eens vanuit een ander perspectief wil bekijken, is ze absoluut de moeite.
Aporie de la peur loopt tot 31 oktober in Etablissement d’en face, Antoine Dansaertstraat 161 te Brussel. De galerie is van donderdag tot en met zaterdag enkel open van 14 uur tot 18 uur van. Op andere dagen of uren blijven de rolluiken spijtig genoeg gesloten.