Met Jiro Taniguchi is de manga in Europa volwassen geworden. Quartier Lointain betekende in 2003 zijn echte doorbraak in Frankrijk. Nu is de vertaling er eindelijk.
De clichés van manga staan huizenhoog in de Europese stripwereld: onverantwoord gewelddadige verhaaltjes met macho-mannen en gewillige vrouwen. De laatste jaren is dat beeld al behoorlijk fel bijgesteld. De spannende thrillers van Naoki Urasawa (Monster, 20th Century Boys) worden vertaald en ook het klassieke werk van Osamu Tezuka (Boeddha, Ode aan Kirihito) vindt een steeds groter lezerspubliek. Ook Jirô Taniguchi maakte met zijn literair geïnspireerde verhalen een opgemerkte entree in de Nederlandstalige winkelrekken. Met Herinneringen durft Casterman het eindelijk aan om één van ’s amns meesterwerken te vertalen in twee delen.
Hiroshi Nakahara is een zakenman van middelbare leeftijd. Hij leeft al een tijd op automatische piloot, maar is gelukkig met vrouw en kinderen. Op een dag stapt hij zonder het te merken op een verkeerde trein die hem naar zijn geboortedorp voert. Aan het graf van zijn moeder verliest hij het bewustzijn en keert terug als zichzelf op veertienjarige leeftijd. Hiroshi is gedwongen een beslissend deel van zijn jeudg opnieuw te beleven. Hij is dan ook vast besloten alle fouten uit het verleden recht te zetten. Maar brengt hij dan zijn eigen toekomst niet in gevaar?
Op een subtiele en boeiende manier maakt Taniguchi van Herinneringen een klein filosoferend pamflet over de jeugd en het verleden. Hiroshi stelt zich alle mogelijke vragen die ieder van ons ook ooit al wel eens voelde opkomen: kan ik de dood van een familielid voorkomen, kan ik mijn dromen waarmaken, indien ik dit of dat gedaan had? Herinneringen leest als een trein en geeft de lezer quasi nonchalant een heleboel denkwerk mee. Taniguchi gaat dus tegen elk mogelijk vooroordeel over Japanse strips in en maakt van Herinneringen één van de moderne klassiekers van het beeldverhaal. Waar andere verhalen van zijn hand soms erg licht uitvallen door het wel erg lang uitrekken van een beperkt gegeven, barst Herinneringen van de fijne vondsten en boeiende plotwendingen.
Het tekenwerk is eveneens rustig en beheerst, zonder ergens saai te worden. Het past gewoonweg perfect bij de toon en sfeer van dit meanderende verhaal. Wellicht zal de wat Europees aandoende stijl ook voor een deel de grote bijval verklaren die Taniguchis werk sinds 2003 te beurt viel in het Westen. Zijn enorme oeuvre is in het Frans ondertussen al voor een groot deel vertaald en uitgevers blijven jacht maken op niet eerder ontdekte parels. Met Herinneringen, waarvan binnenkort het afsluitende deel verwacht mag worden, hebben wij alvast één van de sluitstenen van dit oeuvre binnen handbereik.