Wat gebeurt er als een stel muzikanten beslist om muziek te
schrijven die een combinatie is van jazz en rock? Waarschijnlijk
denkt u dan aan de gloriedagen van de fusion, maar dat is
niet volledig wat we bedoelen. Het Britse Acoustic Ladyland –
bemerk de gelijkenis met Hendrix’ ‘Electric Ladyland’ – verkent
nieuwe mogelijkheden tussen jazz en rock, en werd daarvoor in 2005
niet geheel onterecht bekroond met de BBC Jazz Award. Nochtans
denken ze daar zelf anders over: “Nah, mate, this ain’t jazz,
this is rock.”
De leden van de groep zijn allesbehalve aan hun proefstuk toe, want
het zijn ervaren muzikanten. Vooral Sebastian Rochford – de
centrale figuur – heeft al een aardig palmares bijeengesprokkeld:
hij drumde eerder voor Brian Eno, David Byrne en Pete Doherty, en
werkte ook samen met jazzlegende Herbie Hancock. Na drie albums in
de afgelopen vijf jaar is er nu dus een nieuwe telg die ‘Living
With A Tiger’ werd genoemd, een titel die zijn ontstaan dankt aan
het boek ‘Taming the Tiger’ van Tulku Rinpoche.
Dat we hier niet te maken hebben met een traditioneel jazzensemble
wordt al duidelijk vanaf openingstrack ‘Sport Mode’. Alle normen
worden vanaf de start snel dooreen geschud door een hoog drumritme,
harde gitaarakkoorden en als kers op de taart een krijsende
saxofoon. Een bijzonder explosieve entree, zonder meer, die eerder
doet denken aan punkrock dan aan jazz. De jongens van Acoustic
Ladyland zitten trouwens ook niet verlegen om wat experimenten met
geluidseffecten en dissonante harmonieklanken. Wie even lag in te
dommelen, is na deze track ongetwijfeld wakker geschud.
Nadien krijgen we met ‘Glasto’, ‘Living With A Tiger’ en
‘Gratitude’ enkele leuke nummers. De explosiviteit ontbreekt echter
en de melodie weet niet altijd te overtuigen. Het is spijtig om te
constateren dat sommige kenmerken van de jazzmuziek niet werden
overgenomen: zo worden leuke ideeën niet echt breed uitgesponnen en
dieper uitgewerkt. Je krijgt als het ware het gevoel dat de
combinatiemogelijkheden te weinig benut worden, waardoor het
moeilijk blijft om even enthousiast te blijven.
Een voltreffer hebben we dan weer met ‘Have Another Go’, dat
volgestouwd zit met leuke overgangen en boeiende kleinigheden.
Vooral de jazzy uithalen van de saxofoon komen hier tot hun recht –
daar waar het instrument in andere nummers net iets te veel
behandeld wordt als een gitaar, qua klank en speeltechniek. De
rockinvloed blijft niettemin altijd goed aanwezig met een heel
aantrekkelijke solo. Wanneer je het na een lange werkdag lekker
gezellig wil maken is dit album echter geen aanrader: de muziek
vraagt bij momenten een serieuze inspanning en is allerminst
bedoeld voor de mainstream muziekliefhebber.
Met ‘Not So’ is er een even zure appel die men snel kan overslaan.
Deze poging tot metaljazz kent weinig variatie, en slaagt er
ondanks de geluidssterkte niet in om echt de interesse te wekken.
Bij ‘The Mighty Q’ beleven we het tegenovergestelde: hier
ontwikkelt een trager nummer zich, gewaad in een geheimzinnige
stijl, tot een aangename track met een uitstekend tussenstuk op de
saxofoon. Het nummer blijkt een adequaat opstapje naar ‘Worry’,
waarin we worden geconfronteerd met een intrigerende en licht
melancholische intro die een stijlvolle overgang kent naar een open
en gracieuze melodie. Vooral de speelse omgang tussen mineur en
majeur is hier beklijvend.
Afsluiter ‘You and I’ knoopt aan met het explosieve begin van
‘Living With A Tiger’ en bevat enkele leuke afwisselingen. Vooral
de knipoog naar een heel herkenbaar melodisch motief getuigt van
vakkennis en zin voor creativiteit.
Geen idee of de muzikanten van ‘Acoustic Ladyland’ wijn- of
bierkenners zijn. Zoals velen ongetwijfeld weten, hebben beide
genotdrankjes enkele jaren nodig om voldoende te rijpen vooraleer
ze op smaak zijn. ‘Living With A Tiger’ is een album dat volgepropt
zit met boeiende ideeën, die spijtig genoeg niet volledig tot hun
recht komen. De kiem van een uitstekende plaat is zéker aanwezig,
maar de grote ambitie en drang tot onnodige experimenten zijn twee
serieuze dwarsliggers. (Met enige voorzichtigheid) een interessante
groep om te volgen door liefhebbers van jazz en rock.