Na twee albums bij de betreurde TOOG-imprint werd het bijzonder stil rond Christophe Gaultier. In het Nederlands welteverstaan, want zopas verscheen van hem in het Frans een beklemmende one-shot die we graag aan u voorstellen.
Nebraska, 1898. In een onherbergzaam gebied en op het meest ongure moment van het jaar komen ’s avonds drie figuren samen in het Blue Hotel. De eigenaar, diens zoon en een vaste klant zijn de enige andere aanwezigen. Om de tijd te doden spelen ze een kaartspel. Stilaan ontaardt de avond in een spel van verborgen angsten, levensechte dromen en verdrongen verledens. Realiteit en fictie lopen steeds meer door elkaar. Svante Jonasson is de Zweed uit de titel en zijn personage is hetgene waarrond de intrige zich beweegt. Christophe Gaultier laat echter veel in het midden, de sfeer primeert voor hem.
Expressionistische tekeningen domineren en brengen ook duidelijk Gaultiers geestelijke vader in de kunsten, Léon Spilliaert, in herinnering. We werden na het dichtklappen van het album nog een tijd achtervolgd door de spookachtige sneeuwbeelden en de sterk contrasterende kleuren. Le Suédois speelt zich af op één avond in (zo goed als) één ruimte en is dan ook een huis-clos van het puurste soort. Tekeningen en scenario sluiten perfect bij elkaar aan.
Voor het verhaal van Le Suédois liet Gaultier zich verleiden tot een vrije bewerking van Stephen Cranes kortverhaal The Blue Hotel uit 1899. De bevreemdende sfeer uit dit verhaal wilde hij in beelden vangen en hij is daar bijzonder goed in geslaagd. Hier en daar gaat hij net iets te spaarzaam om met het geven van informatie, waardoor bepaalde handelingen en gelaatsuitdrukkingen aan kracht en betekenis inboeten. Toch overstijgt Gaultier vooral visueel zijn grote voorbeelden in het stripverhaal. Waar hij vroeger als een kloon van Christophe Blain gezien kon worden, maakt hij zich nu meer en meer los van die typisch Franse school.
Zijn eerste werken kwamen allemaal tot stand in samenwerking met scenarist Sylvain Ricard. Poolijs en Kuklos werden daarvan vertaald door TOOG. Recent maakte hij ook een driedelige bewerking van Robinson Crusoë van Daniel Defoe en trad hij bijna logischerwijs in de voetsporen van Christophe Blain als tekenaar voor de reeks Donjon Ochtendgloren. Met Le Suédois toont hij nu ten volle zijn talent als tekenaar én verteller. Uitgeverij Futuropolis heeft het album afgewerkt met een onberispelijke uitgave en een intrigerende cover. Dit zou zonder problemen passen in het fonds van een uitgeverij als Oog & Blik of Silvester. Het is maar een tip natuurlijk.
