Bescheiden maar zelfzeker. Gereserveerd en toch charmant. Tom Helsen is naast schepper van bovennatuurlijke nummers zoals “Sun in her eyes” en “Numbers and figures” ook maar een mens. Een aangename vaststelling toen we hem in Antwerpen ontmoetten. Een mens die al in het voorprogramma van Dido heeft gespeeld, dat wel. En afgelopen zondag voor een uitverkocht AB mocht spelen. Dat ook. Maar Helsen blijft er nuchter bij. “In het Sportpaleis zal ik nooit staan. Met mijn soort muziek is dat onmogelijk.” Tussen de ice-teas (“Het is toch echte hé”) en cola’s door praten we over zijn nieuwe plaat Five-Oh, zijn samenwerking met Regi en Angelina Jolie.
enola: “Sophisticated Lover” springt er onmiddellijk uit. Je zingt dit nummer samen met Marie Daulne van Zap Mama. Hoe ben je bij haar terechtgekomen?
Tom Helsen: “Ik wou op dit album absoluut een duet doen met een zangeres. Ze moest ofwel een hele grote madam zijn ofwel compleet onbekend. Mijn management raadde me Marie Daulne van Zap Mama aan. Nauwelijks achtenveertig uur nadat we haar een e-mail hadden verzonden, kregen we antwoord: ze zag het volledig zitten! Ons aanbod kwam voor haar blijkbaar op het perfecte moment. Ze wou heel graag eens iets anders doen. Aangezien ze onmiddellijk ja heeft gezegd, heb ik geen andere artiesten meer aangesproken. Eén duet was voldoende. Ik wou geen plaat vol duetten. Als je er eentje insteekt, valt het direct op en is het origineler."
enola: Wat wil je het publiek met deze plaat vertellen?
Helsen: “Wel, ik heb gemerkt dat vijfenzeventig procent van de plaat — heel raar dat ik dat uitdruk in procenten — gaat over clichés die in elke relatie gelden. Zo heb je het cliché: loop nooit weg van een ruzie. Praat het uit. Daarnaast gaat het ook over niet goed weten hoe je jouw liefde moet uiten voor iemand of over hoe je soms twijfelt over het zetten van een grote stap in een relatie zoals trouwen, samenwonen, kinderen krijgen… Het zijn alledaagse situaties. Ik wil universele dingen maken. Heel eenvoudige verhalen vertellen waar iedereen iets in kan terugvinden. De plaat gaat trouwens uitsluitend over de slechte kant van de de liefde. Ik denk niet dat ik ooit al een opgewekt liefdesnummer geschreven heb."
enola: Hoe komt dat? Nood aan drama in je leven?
Helsen: “Nee, ik heb genoeg drama in mijn leven hoor. Het is gewoon veel boeiender om over te schrijven.”
enola: Hoe zit het met je gitaarcapaciteiten? Is het waar dat je maar vier akkoorden kan spelen?
Helsen: “Nee, ik kan natuurlijk veel meer spelen dan dat, maar de meeste van mijn songs bestaan slechts uit vier akkoorden. Dat bedoel ik eigenlijk. Met drie of vier akkoorden kan je een volledige plaat maken. Je hoeft niet heel goed gitaar of piano te kunnen spelen om een goed nummer te maken.”
“Ik ben nu ongeveer twaalf jaar bezig en ik weet steeds sneller of een nummer zal werken of niet. Dat wil niet zeggen dat ik de ideeën die ik op dat moment niet goed vind, niet later kan gebruiken. Zo had ik voor Regi een volledig nummer klaar. Hij vond het mooi, maar het was te traag voor de beat die hij eronder wou zetten. Hij vroeg of ik niets anders had liggen. Toen haalde ik een zinnetje boven dat ik al meer dan twee jaar in mijn hoofd had: “Night and day I’ll keep you waiting”. Ik speelde het voor en hij zei: “Dat is het!” Hij heeft gelijk gekregen want het nummer is een succes geworden.”
enola: Heb je onmiddellijk toegehapt toen Regi jou aansprak om samen te werken met hem?
Helsen: “Als hij me twee jaar geleden hetzelfde had gevraagd, had ik nee gezegd. Zijn vraag kwam op het gepaste moment. Ik zat op dat moment strop. Ik wou iets anders doen, maar ik wist niet wat. Toen Regi met zijn voorstel op de proppen kwam, ging ik onmiddellijk akkoord omdat het zo extreem was en helemaal het omgekeerde van wat ik deed. Bijgevolg heel interessant. Ik ben heel blij dat ik het gedaan heb. Niet alleen omdat het een succes geworden is. Met “Night and day” heb ik een nieuw publiek aangesneden. Veertienjarige meisjes die heel hard fan zijn van Regi luisteren nu ook naar mijn muziek. Ik heb er zelfs die komen zeggen: “Ik moet altijd bleiten als ik uw liekes hoor.” Ik vind dat wel schoon. (lacht)”
“Ik denk niet dat ik hiermee fans heb weggejaagd. Mensen die mij volgen, weten dat dit een zijsprong was. Het is heel duidelijk afgelijnd van de rest. Nu ben ik opnieuw bezig met mijn eigen ding, maar misschien doe ik in de toekomst nog zoiets.”
enola: Je hebt er vanaf het prille begin altijd in geloofd dat je het ver zou schoppen met je muziekcarrière. Vanwaar dat zelfvertrouwen?
Helsen: “Ik weet het niet. Dat zit in je genen zeker? Er is inderdaad niets zo onzeker als de job die ik doe. Als zeventienjarige ervan overtuigd zijn dat je het gaat maken in de muziekwereld is bijzonder naïef. Miljoenen mensen dromen ervan te kunnen leven van hun muziek. Slechts een handvol slaagt erin. De succesformule is volgens mij een combinatie van goede nummers en geluk. Je moet er op het juiste moment staan mét het juiste nummer. Ik heb me nooit gefocust op het heden. Mijn succes is langzaam gekomen en dat is het gezondst. Wie plots een grote hype wordt, staart zich vaak blind op het tijdelijke succes. Dat blijft nooit duren.”
“Ik merk naarmate ik ouder word en mijn gezin groter, ik meer achter de schermen wil werken. Momenteel wil ik nog even in het middelpunt van de belangstelling staan, maar ik voel dat die drang afneemt. Waar ik naartoe wil? Ik wil op een punt komen waar ik hoofdzakelijk nummers schrijf voor anderen en heel af en toe een eigen plaat uitbreng. Ik heb ondertussen ook de mogelijkheid om dat te doen. Als ik nu aan een artiest vraag of ik een nummer voor hem of haar mag schrijven, dan zeggen ze vaak direct ja. Vroeger zeiden ze: “Wie zijt gij? Laat mij eens gerust!” (lacht)
enola: Eén van je nummers is getiteld “Angelina Jolie”. Stiekem een fan?
Helsen: (lacht) Ik hou van enkele van haar lichaamsdelen, ja.
enola: Mogen we weten welke?
Helsen: (lacht) Nee.
enola: Waarom koos je voor die naam?
Helsen: “Het nummer was af, maar ik had er nog geen titel voor. Aangezien het lied over een vrouw gaat, wou ik een vrouwennaam als titel. De eerste naam die in me opkwam, was Angelina. Op zich mooi, maar het klonk te vrijblijvend, te braaf. Voor de grap heb ik er Jolie achter geplakt. Ik was niet van plan dat te houden, maar vierentwintig uur later dacht ik: “Dat klinkt eigenlijk wel goed.” (lacht)
enola: Tot slot: luister je veel naar je eigen album?
Helsen: “Meer dan honderdduizend keer op een dag! (lacht) Tot op het moment dat het in de winkel ligt. Daarna luister ik niet meer.”