Drie jaar na zijn release als postordercompilatie brengt Turbonegro het ondertussen nagenoeg onvindbare Small Feces opnieuw uit. Daarmee zijn de outtakes, covers en allerhande moeilijk verkrijgbaar spul van de Noorse cultrockers opnieuw beschikbaar
Ze maken deathpunk, doen dat deze winter zelfs al twee decennia lang en zijn zowaar nog nooit door goddeau besproken. Turbonegro is dan ook een geval apart in de muziekwereld. Alleen al om die reden verdient de band minstens een beetje van uw aandacht en tijd.
Dat van die twintig jaar is natuurlijk ietwat overdreven. Turbonegro, zoals elke trotse drager van een Turbojugend-jacket u kan vertellen, kwam voor het eerst bij elkaar eind 1988. Twee jaar later was het liedje reeds uit, maar zowat onmiddellijk na het opdoeken van TRBNGR werd het gezelschap opnieuw opgericht. Ditmaal denderden de Noren door tot eind 1998. Toen eiste het teveel aan seks, drugs en rock-’n-roll zijn tol en implodeerde de band.
Net als bij de Pixies bleef de populariteit van het gezelschap na de split echter in stijgende lijn gaan, alsof er niets aan de hand was. Die populariteit was niet in het minst te danken aan Alpha Motherfuckers uit 2001. Op die plaat vergreep een allegaartje van artiesten, gaande van Queens Of The Stone Age tot HIM, zich aan het werk van TRBNGR. Vervolgens leidde een eenmalige reünie op het Quart Festival in 2002 tot een heropstanding van de band. Die heropstanding leidde ondertussen al tot drie nieuwe studioplaten.
In 2003 verbaasde Turbonegro vriend en vijand met het verrassend sterke Scandinavian Leather, een prestatie die gevolgd werd door Party Animals, een album dat de kwaliteiten van de band bevestigde. Met het vorig jaar verschenen Retox lijkt de band wat aan kracht ingeboet te hebben, maar gezien de woelige geschiedenis van TRBNGR is paniek voorlopig nog niet aan de orde.
Tussendoor verscheen met Small Feces bovendien een aardige compilatie met rariteiten en ander spul dat alleen bekend was bij verzamelaars van elke in een oplage van zeven exemplaren verschenen limited edition 7" van de band. Drie jaar na de release is die verzamelaar zélf een curiositeit geworden en daarom werd besloten de dubbelaar opnieuw te releasen, zonder de oorspronkelijke derde schijf (een cd-rom met allerhande digitale memorabilia) en in een genummerde en beperkte oplage van 5.000 exemplaren. Ongetwijfeld kwestie van de verzamelaarsstatus min of meer intact te houden.
Dragers van het eerder genoemd jacket kunnen door deze release met zichzelf in dilemma gaan: kopen ze een plaat die ze eigenlijk al hebben of laten ze een gat in hun TRBNGR-collectie ontstaan? Voor gewone stervelingen kan het opnieuw — en regulier: de vorige release was enkel via postorder te verkrijgen — te koop aanbieden van dit kleinood een fijne introductie betekenen tot Noorwegens meest fijnzinnige exportproduct.
Small Feces biedt immers een accurate dwarsdoorsnede van waar de band mee bezig was tussen 1989 en 1997. Op de tweede plaat, die eindigt met een stokoude opname van een cover van The Stooges’ "1970", staan nummers uit de periode toen Harald Fossberg en Pal Erik Carlin de vocale plichtplegingen voor zich namen. Op de eerste cd bevindt zich recenter materiaal, met de illustere Hank Von Helvete als zanger. Naast fascinerende covers van Bowies "Suffragette City", "Gimme Shelter" en nummers van een trits matig tot extreem obscure groepjes, zijn vooral "I Got Erection" en "(I Fucked) Betty Page" de songs die deze compilatie de moeite waard maken. Ook de cover van Rockie Eriksons "I Walked With A Zombie" kan tellen als sfeerzetter voor de betere slemppartij.
En ja, dit is oude wijn in even oude zakken. Maar met de volumeknop naar rechts en een stel ongemanierde drinkebroers in de buurt maakt zoiets geen bal uit. Aanvragen dat jacket en loeihard opzetten die deathpunk!
