Cat Power :: 3 juni 2008, AB

Een concert van Cat Power is een beetje zoals een weersvoorspelling: voor elk optreden vraagt het aanwezige publiek zich luidop af in welke toestand ze ditmaal weer zal verkeren. Het antwoord van vanavond bevindt zich eveneens in het Frank Deboosere-jargon: wisselvallig.

Nochtans begon Chan Marshall uitermate goedgemutst. Een wierookstokje voor de sfeer en die zijdezachte stem die blijft verbazen. Doel van de avond: covers. Wie hierheen is gekomen voor Cat Power-nummers is er — enkele uitzonderingen niet meegerekend – aan voor de moeite. Ook wie de losse, interactieve Cat Power uit de The Greatest-tour verwacht, mag op zijn lip bijten. Marshall gedraagt zich naar de naam van haar tweede en nieuwste coveralbum, als een Jukebox. Ze slikt als het ware de muntjes, kondigt mechanisch aan welk nummer zal volgen en brengt haar typische, eigenzinnige interpretatie ervan.

Net als vorig jaar wordt ze bijgestaan door de uitstekende Dirty Delta Blues (Judah Bauer, Jim White, Greg Foremann, Erik Paparazzi), die tijdens de twee openingsnummers opvallend op de achtergrond blijft. Een bewuste opbouwkeuze, zo blijkt. Tijdens “Fortunate Son” (CCR) opent de band zich gradueel als een waaier om zich perfect rond Marshall’s stem te wikkelen. Het brengt een soort levende schoonheid teweeg die we een beetje misten op het album.

Naast nummers uit Jukebox brengt ze een pak onuitgegeven country- en soulcovers. Gaande van “At The Dark End Of The Street” (Percy Sledge) over “Fortunate Son” naar “Makin’ Believe” (Merle Haggard) loopt alles gesmeerd. Zoals steeds opgesloten in het wereldje achter haar haar loopt Cat Power — minder neurotisch dan vorige keer — van links naar rechts. Op sommige momenten klinkt ze zo kwetsbaar dat we een zweem van de ontroerende Katia — Marshall’s cameorol in Wong Kar-Wai’s “My Blueberry Nights” — ontwaren.
Wanneer ze bovendien met “It Ain’t Fair That It Ain’t Right” (Dolly Parton) aan een ijzersterk blok van vijf begint, waaronder haar eigen “Metal Heart” (Jukebox-versie — onbetwistbaar hét hoogtepunt — besluiten we voorbarig dat Cat Power in topvorm is.

Maar precies dan loopt het onaangekondigd mis. Na een onderbroken “New York New York” (Frank Sinatra) last Marshall een van haar beruchte plaspauzes in. De twee overgebleven gedupeerden — toetsenist Foremann en Judah Bauer — verdiepen zich dan maar in sci-fi-improvisaties, waarna Marshall — bewilderde blik en bepoederde neus (?) — zonder enige verklaring noch verontschuldiging Joni Mitchell’s “Blue” inzet.

Wat volgt is een ongeïnspireerd blok eentonigheid. “Lived In Bars” en “Could We” klinkt zo ironisch en vlak dat we ons afvragen of ze zonder Dirty Delta Blues niet al lang zou vervallen zijn in haar oude gewoonte van afgebroken nummers. Cat Power blijft overduidelijk de luie soldaat die door haar backing band verplicht wordt enigszins in het gareel te blijven lopen. In haar trip kent ze geen maat. Wanneer het al lang tijd is om voorgoed de coulissen in te duiken, gooit Marshall er nog een tiental nummers bij. Na 26 nummers en een betekenisvolle “Take a good look at my face / You see my smile looks out of place / If you look closer, it’s easy to trace / The tracks of my tears” (Smokey Robinson) blijft Cat Power nog minutenlang bloemen uitdelen aan het publiek.

“Het komt goed met Cat Power” is de aanhoudende teneur van iedere Cat Power-live-recensie. Ook deze keer beamen we. Ondanks enkele missers was ze er misschien vanavond al.

www.catpowerthegreatest.com
www.myspace.com/catpower
www.catpowerthegreatest.com
Matador / Beggars Banquet
Beeld:
archief

aanraders

Glasvegas :: 30 september 2023, Trix

Brexit of niet, net geen tien jaar na de...

Elvis Costello & Steve Nieve

27 september 2023Bozar, Brussel

Elvis Costello en Steve Nieve zijn al bijna vijf...

65DaysOfStatic Plays Wild Light :: 22 september 2023, Trix

Ook in een wereld waarin The Rolling Stones blijven...

Billy Bragg

16 september 2023De Roma, Borgerhout

Zo sympathiek dat ie letterlijk alles en iedereen ontwapent....

Misty Fields 2023 :: Een hitmachine van een andere planeet

Vorig jaar staken we er nog een teen in...

verwant

Cat Power :: Covers

Na een matig Wanderer en goed tien jaar trage,...

Cactusfestival 2019 :: Real men met hashtag

En hier staan we dan weer in het Minnewaterpark,...

Trixy Whitley en Cat Power strijken neer op Cactusfestival

Nadat eerder de komst van onder andere Oscar And...

Cat Power :: 26 oktober 2018, AB

Wat is het geluid van 'pfft'? Misschien wel dat...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in