Er was me op voorhand verteld dat de jongens van One Night Only een bijzonder leuke bende zijn, en dat was ook de indruk die ik van hen meekreeg, al van bij onze introductie. Na het optreden van One Night Only die avond in de Witloofbar van de Botanique zou ik nog een informeel doch uiterst vermakelijk gesprek voeren met bassist Jack Sails (over lachwekkende accenten, zijn pijnlijke knie en onze gedeelde liefde voor The Libertines), maar voorafgaande aan hun show kreeg ik al de kans om gitarist Mark Hayton en drummer Sam Ford voor enola te interviewen.
Het goede weer liet toe ons gezellig op het terras van de Botanique te nestelen, en Sam en Mark lieten zich enthousiast uit over het mooie decor. Het werd al gauw duidelijk dat Sam niet meteen het spraakzame type was, en Mark dan weer net wel. Op hun eigen charmante manier vulden ze elkaar perfect aan tijdens ons aangename gesprekje.
enola: Welkom in België! Ik ga er van uit dat dit de eerste keer is dat jullie hier optreden?
Mark: Ja, absoluut. Het is eigenlijk de eerste keer dat we buiten de UK spelen, toch?
Sam: Dat klopt.
Mark: Twee avonden geleden speelden we in Frankrijk ons allereerste optreden buiten de UK, en dit is dus het tweede.
enola: Kregen jullie de kans om Brussel een beetje te verkennen?
Mark: Nee, niet echt. We zijn hier pas in de namiddag aangekomen, maar we zullen na de soundcheck zeker en vast een wandelingetje maken.
enola: Jullie debuutalbum ‘Started A Fire’ is nog niet zolang geleden gereleased, maar One Night Only bestaat al enkele jaren.
Mark: Ja, best lang al, eigenlijk. Vier à vijf jaar, denk ik.
enola: Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
Mark: We gingen samen naar school. Ik, hij (doelt op Sam) en de bassist (Dan Parkin), wij zijn een beetje ouder dan de anderen. We ontmoetten George (Craig) een aantal maanden later, en aangezien we een zanger nodig hadden, kwam hij zo bij de band. Na een tijdlang in die formatie door te gaan, hebben we er na twee jaar een keyboardspeler (Jack Sails) bijgehaald.
enola: Het gerucht doet de ronde dat jullie een Beatles coverband waren…
Mark: Daar gaan we weer! (lacht)
enola: Ik neem aan dat het niet waar is, aan je reactie te oordelen?
Mark: Nee. We bespelen onze instrumenten allemaal nog maar even lang als dat we in de band zitten, vier jaar dus. Wanneer we begonnen, konden we eigenlijk niet spelen. (lacht) Dus we leerden onszelf covers aan, en daaronder bevonden zich enkele Beatlessongs.
Sam: Twee Beatlessongs.
Mark: Voorts dingen zoals Green Day.
Sam: Allerlei soorten muziek.
Mark: Ja, eender welke nummers die we toen wilden leren spelen. Je kon ons dus bezwaarlijk een Beatles coverband noemen, maar we speelden wel degelijk covers.
enola: Jullie zijn nog erg jong. Heeft dat jullie blootgesteld aan vele vooroordelen in de muziekbusiness?
Mark: Ik weet het niet. Ik denk dat mensen ons soms misschien wel eens afschrijven vooraleer ze ons gehoord hebben. Veel mensen, die eerst de muziek gehoord hebben, waren echt verbaasd toen ze te weten kwamen hoe jong me nog maar zijn, dus ik neem aan dat het niet aan onze muziek te horen is.
Sam: Tegenwoordig zijn er heel wat jonge bands, sommige zelfs nog een stuk jonger dan ons. Ik denk dat het een trend naar de toekomst toe is dat bands steeds jonger worden en dat mensen ook op zoek gaan naar jongere groepen.
Mark: Ik zou liever hebben dat mensen gewoon naar onze muziek zouden luisteren in plaats van het te hebben over hoe oud we zijn. Het is veel beter wanneer iemand zegt “oh, dat is een geweldige band” in plaats van “oh, dat is een geweldige band, gezien hun leeftijd”.
enola: Absoluut. Ik vroeg ernaar omdat de Rock Rally – een Vlaamse rockwedstrijd voor nieuwe bands – dit jaar gewonnen werd door een zeer jonge groep. Er is veel kritiek gekomen op hun overwinning. Zelf was ik ook geen fan van hun muziek, maar hun leeftijd vond ik echt een dom argument om aan te halen.
Mark: Inderdaad. Mensen zouden echt naar de muziek moeten luisteren. Ik denk eigenlijk dat het een voordeel is om jong te zijn, omdat je dan de tijd hebt om beter te worden. Ons volgende album zou nog sterker moeten zijn dan het eerste.
enola: Heeft jullie leeftijd het vinden van een label bemoeilijkt?
Mark: Nee, dat was meer een voordeel. Op een gegeven moment hadden we heel wat labels die zowat geïnteresseerd waren in ons. Ja, ik denk absoluut dat het een voordeel is op dat vlak, want zo kan het label zien hoeveel we gedurende de eerstvolgende jaren gaan groeien.
Sam: Heel wat labels zijn niet meer op zoek naar oudere bands. Ze willen jongere gasten die ze kunnen helpen in hun ontwikkeling, eerder dan een oudere artiest.
enola: ‘Just For Tonight’ was een hitparadesucces in de UK en nu beginnen jullie ook door te breken in andere landen. Heeft dit plotse succes een grote invloed gehad op jullie leven?
Mark: Nee, niet echt. Het mag misschien nogal plots lijken, maar zo was het niet voor ons. We speelden dat nummer al een jaar of twee, waren ongeveer een jaar getekend bij ons label, en sindsdien zijn we er dagelijks mee bezig geweest, door te toeren enzovoort. We hebben er heel wat werk in gestoken, het is niet iets dat ineens uit de lucht kwam vallen. Ook is er niets echt veranderd. We zijn een beetje ouder, maar we zijn nog steeds dezelfde mensen.
Sam: Natuurlijk.
enola: Worden jullie al herkend op straat?
Mark: Nee, enkel George soms. We worden enkel herkend in Yorkshire, waar we vandaan komen, wanneer we gaan winkelen of zo. Maar algemeen gezien valt dat nog goed mee momenteel.
enola: Zien jullie de bekendheid als iets waar je van geniet of eerder als een last?
Mark: Ik denk dat het iets is waar je van kan genieten in kleine doses. Niet meer wanneer we op een punt komen waarop je nergens meer ongestoord naartoe kan gaan. Maar ik denk niet dat het ooit zover zal komen.
Over invloeden en tankstations
enola: Jullie hebben niet met zomaar de eerste de beste producer gewerkt, maar met Steve Lillywhite, die ook bekend staat voor zijn werk met U2. Hoe zijn jullie met hem in contact gekomen?
Mark: Eigenlijk waren het de mensen van ons label die hem meteen suggereerden. Van zo gauw ze onze muziek gehoord hadden, waren ze ervan overtuigd dat hij geschikt zou zijn. We gingen meteen na wat hij al voor werk gedaan had en ja, hij heeft een erg indrukwekkend CV hé? Het was niet alleen dat, hij bracht ook de sound waar we naar op zoek waren. De grootse gitaar- en drumpartijen die een band als U2 heeft. We hebben toen een ontmoeting met hem geregeld en hij bleek echt een goeie gast. Bovendien is hij heel enthousiast over ons. We zijn vanaf dat punt gewoon doorgegaan met elkaar.
enola: Wat was zijn impact op het werkproces en het uiteindelijke resultaat?
Sam: Hij heeft ons geholpen bij het structureren, bij het bepalen in welke volgorde we de verschillende delen moesten plaatsen. We kenden onze songs al vrij goed, aangezien we een aantal nummers al twee jaar lang speelden. Het was daarom goed om iemand te hebben die organiseerde hoe we tewerk zouden gaan, zodat we alles efficiënt konden uitwerken en op plaat zetten.
Mark: Hij is ook een bijzonder enthousiast persoon. Hij slaagde erin om een positieve energie uit ons te halen, en dat hoor je wanneer we spelen. Hij is er echt goed in om het beste uit iedereen te halen. Er is altijd een zekere energie in de ruimte wanneer hij aanwezig is en ik denk dat dat zich heeft vertaald in het album. Het is in mijn ogen een levendig, energiek album, en ik denk dat Steve ons daar hard bij geholpen heeft.
enola: Wat is jullie eigen favoriete song op het album, en waarom?
Mark: Hm, dat weet ik niet zo meteen. Het was vroeger ‘Just For Tonight’, maar dat heb ik ondertussen nogal vaak gehoord, dus misschien kies ik eerder voor een nummer dat ik nog niet zoveel te horen heb gekregen. Van de nieuwere nummers zijn ‘It’s Allright’ en ‘Hide’ mijn huidige favorieten.
Sam: Ik ga voor ‘It’s Alright’ en ‘Time’, beide zeer groots klinkende songs.
Mark: Maar het is dus lange tijd ‘Just For Tonight’ geweest.
enola: Je bent toch nog niet in het stadium gekomen waarin je ‘Just For Tonigh’ niet langer wil spelen, zoals Radiohead een tijdlang met ‘Creep’?
Mark: (lacht) Nee, dat niet. Misschien binnen een jaar of twintig.
enola: Wie beschouwen jullie als jullie grootste invloeden, muzikaal gezien?
Mark: We hebben er heel wat, nietwaar? We zijn beïnvloed door heel wat Britse muziek uit de nineties en de eighties. Maar er zijn ook moderne bands waar we behoorlijk into zijn. The Killers…
Sam: …Arcade Fire.
Mark: En vroeger werden we vooral beïnvloed door meer punky muziek, zoals Green Day. Dat was de muziek die ons inspireerde toen we pas begonnen. Individueel luisteren we echter naar alles gaande van Bob Dylan tot…
Sam: …Dr. Dre.
Mark: Dr. Dre. (lacht) Ja, daar luisterden we vroeger naar. Heel wat uiteenlopende dingen dus, maar ik zou toch zeggen dat we twee belangrijke invloeden hebben. Britse nineties rock en moderne muziek in het genre van The Killers.
enola: Klopt het dat jullie single ‘Just For Tonight’ over een tankstation gaat?
Mark: (lacht) We schreven dat nummer nadat we werden geraakt door een bijzonder inspirerend landschap van licht aan een tankstation. Er waren hopen lichtjes en gekke kleuren, en we wilden er perse een song over schrijven. We voelden ons gewoon begeesterd. We wilden dus een nummer schrijven dat echt bezield en geïnspireerd is, en dat werd ‘Just For Tonight’. Het gaat dus niet echt over een tankstation, maar is wel gebaseerd op dit beeld dat we allen voor ons hadden in de studio.
enola: Het is misschien nogal vroeg om te vragen, maar hebben jullie al een beeld over hoe het volgende album zou moeten klinken?
Mark: Ik denk dat we dat op dit moment aan het ontdekken zijn. We hebben al drie of vier songs geschreven, al ben ik nog niet zeker of die de richting weergeven die we willen inslaan.
Sam: We zijn nooit een band geweest die op voorhand zegt dat ‘we een song gaan schrijven in de stijl van dát nummer’. Eender wat er zich op het moment voordoet kan naar voren komen.
Mark: Ik denk dat we deze keer wel wat voorzichtiger moeten zijn. Bij het vorige album was het resultaat een soort van collectie van vijf jaar werk als band. Deze keer moeten we wellicht een beetje meer nadenken over wat we gaan doen, maar op dit punt zijn we daar nog niet aan toe. We gaan gewoon blijven schrijven en zien wat er gebeurt.
Sam: En even vrij nemen, al was het maar voor een week.
Mark: Het is belangrijk voor een band om verder te gaan na een eerste album. Het is vervelend wanneer een band een cd uitbrengt die compleet hetzelfde klinkt als het debuut, maar het is ook vervelend wanneer het geluid helemáál veranderd is. Radiohead is heel wat veranderd doorheen de verschillende albums, maar toch kon je altijd blijven horen dat het Radiohead was. Het is niet zo dat ze téveel geëvolueerd zijn. Het blijft altijd dezelfde band met dezelfde basis. Door de jaren heen hebben ze hun typerende sound behouden, maar wel bijgestuurd.
enola: Zijn er geen specifieke genres die jullie zouden willen verkennen?
Mark: Niet echt. Wel, het eerste album was over het algemeen poprock. De volgende plaat zal wat meer rocken. Meer hevige gitaarsounds en zo. Maar het zal nog steeds One Night Only zijn.
enola: Jullie hebben getoerd met The Rifles en The Pigeon Detectives. Hoe was dat?
Mark: Het was leuk, nietwaar? Met The Rifles hebben we wel maar gedurende een korte periode getoerd. De tour met de Pigeons was erg lang, en we zijn vrij goede vrienden geworden. Zijn The Pigeon Detectives hier bekend?
enola: Nog niet zo, maar ze beginnen stilaan toch een zekere naambekendheid te verwerven. Ik heb ze vorig jaar nog gezien op Pukkelpop. Net zoals The Rifles, die ik ook al hier in de Botanique zag.
Mark: Waren ze goed?
enola: Absoluut. Bijzonder vriendelijke mannen ook.
Mark: Ja, dat zijn ze zeker!
enola: Verkiezen jullie het toeren of eerder het studiowerk?
Sam: Beide. Verschillende aspecten ervan. Wanneer je aan het touren bent, krijg je dagelijks nieuwe plaatsen te zien. Er is de gezelligheid van het drinken na de shows, je ontmoet heel wat nieuwe mensen… In de studio heerst er een compleet andere atmosfeer. Je kan je echt concentreren op je werk. Het is goed dat je beide kan doen.
Mark: Inderdaad. Wanneer je enkele weken on the road bent, geraak je het stilaan nogal beu, ook al blijft het leuk wanneer je op het podium staat. Toch wil je terug de studio in. Wanneer je weer enkele maanden opgesloten hebt gezeten in de studio, wil je echter terug de baan op. Het is dus inderdaad bijzonder leuk dat we beide kunnen doen. Maar dat is toch waar het bij bands om draait, het switchen tussen de twee? Echt goed zo.
Helmsley metropool?
enola: One Night Only heeft een film gemaakt over Helmsley, waar jullie vandaan komen. Wiens initiatief was dat?
Mark: Het was ons initiatief om Helmsley te filmen voor het clipje bij de UK release van onze eerste single ‘You & Me’, omdat we onze vrienden wilden laten meedoen. Er doen dan ook een stuk of 80 mensen mee in de video. Door die clip begonnen mensen een zekere interesse te vertonen in waar we vandaan komen, dus beslisten we een kleine gids over Helmsley te maken.
enola: Heeft het filmpje veel impact gehad op de interesse van de wereld in Helmsley?
Mark: Ik weet het niet. Blijkbaar gaan er wel degelijk mensen heen om het te bezoeken, omdat we van daar afkomstig zijn.
Sam: Dat is een beetje vreemd.
Mark: Sommige van onze fans vertellen ons dat ze op vakantie gaan naar Helmsley, wat inderdaad een beetje vreemd is. Maar ik denk niet dat het echt al een grote impact gehad heeft. Misschien als we ooit zo groot worden als The Beatles. (lacht) Allemaal naar jouw schuur, Sam! Ik denk dat het komt doordat we niet van Londen zijn. Het is niet dat alle Britse bands van Londen of Manchester komen, hé. Volgens mij boeit het mensen dat we ergens vandaan komen waar niemand anders vandaan komt.
enola: Hoe reageren de mensen in Helmsley op jullie succes?
Mark: Oh, ze zijn heel aanmoedigend, nietwaar?
Sam: Ja, ze vragen altijd hoe het met ons gaat en waar we op dat moment mee bezig zijn.
Mark: We moeten meestal nooit zelf onze drankjes betalen in de pub.
Sam: Meestal is dat een goede zaak. Behalve de laatste keer…
Mark: Dat was minder, hé? (lacht) We gingen er heen toen Sam jarig was, en de mensen bleven hem maar shots betalen. Hij had al op z’n minst twintig shots van de één of andere sterke drank binnen, en daarna volgden er nog acht of negen pinten en een halve fles wijn…
enola: All right.
Mark: Legendarische avond.
enola: Vinden jullie het belangrijk om ook voorbij de Britse grenzen succes te verwerven?
Mark: Ja, absoluut. Omdat het in Engeland allemaal nogal goed van de grond is gekomen voor ons, hebben we daar heel wat tijd gespendeerd, maar vanaf de komende zomer zullen we nog maar één tour door Engeland doen en ons voor de rest van het jaar enkel nog concentreren op Europa, Japan en misschien, misschíen Amerika. We zijn nu nog maar enkele dagen buiten de UK aan het touren, maar aan de reacties te oordelen lijkt iedereen erg geïnteresseerd. Iedereen lijkt ook redelijk veel over ons te weten. Dat is echt bemoedigend. Worden we hier op de radio gespeeld?
enola: Ja hoor, vanmorgen heb ik nog net ‘Just For Tonight’ horen passeren op de radio.
Mark: Dat is goed! Ik denk dat het belangrijk is om, wanneer je succes wil hebben in Europa, er te blijven terugkeren om te spelen. Dat gaan we dan ook zoveel mogelijk doen.
enola: Wat zouden jullie verkiezen: een reusachtig succes in Europa of een matig succes in Amerika?
Mark: Dat weet ik niet, moeilijke vraag! Waarschijnlijk Europa.
Sam: Ik zou Europa zeggen.
Mark: Het zou beter aanvoelen om in de grote arena’s overal in Europa en in de UK te spelen, eerder dan overal ter wereld matige dingen te doen.
Sam: Absoluut een goed punt. Absoluut.
enola: Dus jullie gaan echt voor het grote succes? Er zijn immers altijd bands die beweren liever een beetje meer low-profile te blijven.
Mark: Ja hoor. We houden ervan te spelen in enorme stadions, en we denken dat onze muziek zo ook beter tot zijn recht komt.
enola: Die is inderdaad nogal episch.
Mark: Ja, we denken echt dat die gemaakt is voor de grote arena’s. Het zou geweldig zijn om op een dag op die podia te kunnen staan.
enola: Hoe zouden jullie je muziek zelf omschrijven?
Sam: Ga je gang, Mark.
Mark: Ik weet het niet, ik denk dat het vrij duidelijk Brits klinkende muziek is, maar wel opvallend verschillend van heel wat andere zaken. Het is basically een goede kruising tussen pop en rock. Groots klinkende rock. Moeilijke vraag, hoor. Dus ja, vast en zeker heel Brits, maar toch verschillend van heel wat van de muziek die hier momenteel uitkomt. Welke Britse bands zijn in België tegenwoordig bekend?
enola: The Kooks, Editors…
Mark: The Kooks zijn inderdaad nogal een grote band, huh? [verwijzend naar het reusachtige succes van The Kooks in de UK]
Sam: Niet zo klein, inderdaad. (lacht)
enola: Air Traffic is ook razend populair.
Mark: Oh ja, we hebben over hen gehoord. Maar niemand kent hen in de UK.
enola: Hier zijn ze zeer geliefd, vooral bij het jonge tienermeisjespubliek.
Mark: Goed voor hen! Want serieus, bij ons zijn er amper mensen die van hun bestaan afweten.
enola: Wat me opvalt, is dat jullie muziek niet vaak vergeleken wordt met die van andere bands. Editors worden bijvoorbeeld steevast gelinkt aan Interpol en Joy Division, maar er is niet zo’n vaste vergelijking die wordt getrokken bij One Night Only. Zelf kon ik er ook niet meteen een bedenken.
Mark: De twee bands waar we het vaakst mee worden vergeleken zijn The Kooks en The Killers, maar ik denk niet dat we echt als een van beide klinken. Je kan vast wel inzien waarom mensen de vergelijking met The Kooks maken, en ook een beetje waarom ze ons vergelijken met The Killers, maar in feite lijken we niet echt op eender welke band.
enola: Dat klopt. Ik probeerde er een te vinden, maar er was geen enkele klare vergelijking die zo meteen in me opkwam.
Mark: Dat is een bijzonder groot compliment voor ons. We houden er van te denken dat wat we doen vrij origineel is. Het is natuurlijk niet echt origineel, het is niet alsof we iets maken dat splinternieuw klinkt, maar op z’n minst klinkt het niet hetzelfde als iets dat al bestaat. Dat is tenminste wat we denken. En we gaan proberen op die manier door te gaan.
enola: We zullen het hierbij moeten houden. Hartelijk bedankt voor jullie tijd en het fijne gesprek!
Mark: Bedankt. Tot op het optreden!
