Aan alle mooie liedjes komt een eind… De familietrilogie die van Union Suspecte een begrip maakte in het theater kent met Broeders van liefde een intense finale.
Broederschap alom in deze nieuwe productie van Union Suspecte. Niet alleen verbroedert het gezelschap met Compagnie Cecilia, ook inhoudelijk staan broederliefde en -leed centraal. Hiervoor putte Chokri Ben Chikha inspiratie uit diens eigen leven en dat van broer en tegenspeler Zouzou. Op scène verbeelden glazen kiezelstenen het Blankenbergse strand waar zij opgroeiden. Bovenop deze scherven worden de twee broers geconfronteerd met elkaar en elkaars verleden. Daaromheen spelen zich nog tal van levensverhalen af waarin de pijn van een vergeefse hunkering naar (naasten)liefde centraal staat.
Tijdens het repetitieproces is er opvallend weinig gestreefd naar een fusie tussen Union Suspecte en Compagnie Cecilia. Op het podium zien we aan de ene kant de heterogene acteursgroep van Union Suspecte, met net iets andere accenten en kleuren en met een natuurlijke speelstijl in realistische kostuums. Daar tegenover staat het in deze context oervlaamse Cecilia, met acteurs die duidelijk een personage spelen in groteske kostuums en met overdreven bewegingen. Deze verschillen zijn echter geen struikelblok; door het contrast versterken zij juist de gelijkenissen tussen beide gezelschappen.
Zowel Chokri Ben Chikha als Arne Sierens zijn meestervertellers als het gaat om de kleine mens met zijn grote gevoelens. De inhoud van hun verhalen — zoals onbeantwoorde liefde — lijkt soms banaal, maar beide auteurs weten de dieperliggende kern op te graven. Broeders van liefde is niet het verhaal van twee broers, het is dit van alle broers en zussen ter wereld. Het is een verhaal over eenzaamheid, alleen of met twee. De personages die de stukken van Union Suspecte en Compagnie Cecilia bevolken zijn uit het leven gegrepen en bewandelen paden die wij allemaal herkennen. Deze gelijkenis maakt dat beide gezelschappen elkaar perfect aanvullen en versterken.
Voor Union Suspecte zijn beweging, zang en muziek geen onbekende terreinen. Door de taal te overstijgen weten zij vaak veel rechtstreekser naar de emotie te tasten. Ook nu wordt deze kaart uitgespeeld. De scène waarin Georgina Del Carmen Teunissen op de scherven neervalt en terug rechtkrabbelt om steeds weer te vallen, is één van de meest ontroerende van de voorstelling. Ook Haider Al Timimi weet het publiek met zijn zang en dans moeiteloos te charmeren en te beroeren.
Arne Sierens en zijn acteursploeg blinken dan weer uit in het tonen van op het eerste zicht stereotiepe personages, waarvan de toenemende treurigheid steeds meer boven komt drijven. Naast Johan Heldenbergh als verliefde homo en Marijke Pinoy als dementerende moeder, staat Titus De Voogdt als volmaakte stripfiguur: te groot kostuum, oversized pruik en dikke snor. De drie personages passen echter perfect in het plaatje van Union Suspecte. De zeven acteurs spelen samen alsof ze dat al jaren doen. In elkaars verhalen en in de woordenloze emotie vinden beide ensembles een ontmoetingsplek, en van daaruit veroveren ze het publiek.
De voorstellingen van Union Suspecte en Compagnie Cecilia doen bedrieglijk eenvoudig aan. Het verhaal heeft op het eerste zicht niet al te veel om het lijf, waardoor de personages op het stereotiepe af herkenbaar zijn. Dit doet echter geen afbreuk aan de kwaliteit: beide gezelschappen bespelen juist zeer direct de gevoelens van de toeschouwers. Deze kracht verbindt hen en dankzij hun samenwerking hebben zij met deze opvolger van De leeuw van Vlaanderen en Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen een schitterend sluitstuk gemaakt.
Broeders van liefdeis nog tot 30 maart op tournee in Vlaanderen en Nederland. Voor data, zie de speellijst op de website.