Eén track, bijna vijftig minuten lang, geen stem, geen drums, alleen lang uitgerekte en verstoorde (gitaar)klanken. De samenwerking tussen de Belgische eenmansformatie Fear Falls Burning en de Nieuw-Zeelandse chaoot Birchvile Cat Motel voldoet aan alle verwachtingen.
Door de jaren heen hebben beide heren al een indrukwekkend cv opgebouwd met albums die vaak in beperkte oplage verschenen. Deze samenwerking is voor beiden dan ook maar de zoveelste steen op het pad dat ze voor zichzelf uitgestippeld hebben. Fear Falls Burning blijft zweren bij gitaarpartijen die doelloos door de ruimte lijken te zweven maar zichzelf toch finaal vastbijten in metafysische principes, terwijl Birchville Cat Motel industriële soundscapes creëert.
Fear Falls Burning / Birchvile Cat Motel bestaat — zoals te verwachten — uit meanderende geluidsgolven zonder echte opwellingen, uitbarstingen of grillige patronen. Het titelloze nummer slokt alles op en dwingt de luisteraar bij elke sessie opnieuw zin en betekenis aan de auditieve storm te geven. Zonder enige houvast is het immers aan hem of haar om zelf de achterliggende en niet-uitgesproken gedachten te vertalen naar herkenbare begrippen.
De bij momenten slopende luistersessies vergen dan ook het uiterste van wie zich er aan durft over te geven. De initiële zwaarte en duisternis behelst niet zozeer een zwaarmoedigheid of droefenis als wel een ontkenning van elke vooringenomenheid en verwachting. Het nummer is veeleer een niet-zijn dan het een ontkenning is. Het bestaat bij de gratie van wat is en wat de luisteraar er in wil gieten.
Eindeloze traktaten en nietszeggende recensies kunnen hierover vol geluld worden en dat is normaalgezien ook onze taak. Maar het zielenonderzoek dat Fear Falls Burning / Birchvile Cat Motel oplegt, is te persoonlijk en te individueel om hier op papier te zetten. Niet in het minst omdat er geen voor de hand liggende catharsis aan gekoppeld is, louter leegte. Dit is geen nummer of plaat die de ziel reinigt en dan het antwoord aanreikt dat binnen handbereik lag.
Fear Falls Burning / Birchvile Cat Motel is de soundtrack bij de meest confronterende zelfreflectie die men aandurft. Het is het klankentapijt dat bij het mentale uitmesten van de Augiasstal hoort. Het zijn de eigen vragen en de ontweken antwoorden die aan bod komen in al hun eerlijke lelijkheid, zelfs al zeggen ze niets. Dit is avant-garde zen voor gevorderden.
Heb moed, heb moed.
