Jens Lekman :: Night Falls over Kortedala

Voor ers van: ‘doordachte’ pop.

Laat het geweten zijn: Zweden heeft al een tijdje een nieuwe troef.
Waar voorheen elanden nog de inheemse trots waren, kwam Jens Lekman
– even briljant en charmant – ten tonele. Verbijsteren deed hij al
met zijn knap debuut ‘When I Said I Wanted To Be Your Dog’ uit 2004
en de daaropvolgende compilatie (met méér lekkers) ‘Oh You’re So
Silent Jens’. Veel tijd om in tweespalt achter te blijven kreeg
zijn publiek dus niet.
Voor wie wel nog zou twijfelen, is er uiteindelijk ‘Night Falls
Over Kortedala’, een plaat die alle reeds bekende talenten van
Lekman bevestigt, en zo mogelijk zelfs overtreft.

Wat Lekman zo speciaal maakt, valt moeilijk te omschrijven. Hij
lijkt de gemiddelde popsong wat meer diepte te geven, met een
spitsvondige dan wel hartverscheurende lyric. Bovendien
blijft hij steeds in het bezit van een muzikale toverhoed waar hij
op tijd en stond een muzikale compositie uittovert om vervolgens te
horen hoe zijn publiek allerhande oh’s en ah‘s
uit. Daarenboven is hij amper vierentwintig en heeft hij een
geweldig stemkleur, wat hem als jong talent immers zeer genietbaar
maakt. Onze eigen loftrompet haalt het natuurlijk niet bij uw
primerend buikgevoel, dat natuurlijk volledig garant staat voor úw
persoonlijke invulling; ongetwijfeld positief na het horen van
‘Night Falls Over Kortedala’.

Het is goed mogelijk dat dat buikgevoel aanvoelt als buikkrampen
bij de eerste noten van ‘And I Remember Every Kiss’. Er sloop
helemaal niets verkeerds uw darmen binnen, want het klinkt op het
eerste gehoor inderdaad wat atypisch. En toch weer niet: Lekman
klonk nooit eerder zo zelfzeker uit de kast tredend als wanneer hij
de woorden “But I would never kiss anyone/Who doesn’t burn me
like the sun”
zingt, ondersteund door een fantastisch
ontluikend orkestje uit het wellicht vertrouwde ‘Theme from
Sandpebbles’.
Het samplen lijkt Lekman gedurende de hele plaat goed af te gaan.
In ‘I’m Leaving You Because I Don’t Love You’ bijvoorbeeld wordt
het iets minder bekende ‘Take No Heroes’ gebruikt om de boodschap
van vertrek aan te kondigen. Dit keer echter zorgt onze empathie
ervoor dat we medelijden krijgen met het subject, doordat Lekman
ook haar astmatoestel (?) erbij betrekt. Een ongewone wending als
deze brengt de kwintessens van Lekman naar de oppervlakte: nooit
verlegen om liedjesschrijven boeiender te maken door een uit de
lucht gegrepen excentriek gegeven.

Een ander mooi voorbeeld hiervan is het aanstekelijke ‘A Postcard
To Nina’, waar Lekman als reddende engel optreedt om de ouders van
een lesbisch meisje op een verkeerd spoor te brengen. Mocht daar
nog een sprekende hond aan te pas komen, was het inderdaad een
flauw verhaal voor een film op zondagnamiddag. Wat het daarentegen
wél is, is een briljante song gedragen door die onontbeerlijke
vertelkracht die van Lekman uitgaat, waarvan we op zijn vorige
platen ook al mochten genieten.
Maar niet altijd komt er die humoristische draaiing aan te pas.
Neem nu ‘Shirin’, dat meteen de soundtrack is bij de albumcover:
haar laten knippen voelt als een liefdesaffaire en dat wordt
zodanig mooi ingepakt dat ons eigen hart van die geloofwaardigheid
van dat ietwat absurde tafereeltje begint te gloeien.

Het kan liggen aan onze dosis oestrogeen maar uiterst charmant zijn
ook de twee hoogtepunten van de plaat. ‘Into Eternity’ is een
sprankelende ode aan het momentane geluk van het vertoeven in de
armen van een geliefde. Lekman laat zijn armen nog even om ons
liggen in het zoete ‘Your Arms Around me’; soms hoeft een mens niet
meer te hebben dan wat strijkers en handgeklap.
‘Night Falls Over Kortedala’ is een uitdaging vergeleken bij zijn
ouder werk, maar Lekman bewees zonder meer dat hij ook met de
nodige bombast en soms wat over the top melodieën luisteraars in
een handomdraai weet in te pakken. Dit album bulkt van genialiteit
en romantisch gedweep, en dit keer komt Meg Ryan de boel niet
verpesten.

http://www.jenslekman.com/

Release:
2007
Secretly Canadian

verwant

Jens Lekman :: Life Will See You Now

Tien jaar geleden was er de liefdesbreuk die Jens...

Jens Lekman :: I Know What Love Isn’t

Zeggen dat je niet weet wat liefde is, tot...

Jens Lekman :: ”Je raakt nooit volledig over een gebroken hart”

Het hartje van Jens Lekman is stevig gebroken, en...

Jens Lekman brengt nieuw album uit

Hij staat bekend als de meest tragikomische tekstenschrijver in...

Jens Lekman

Het zag er een beetje vreemd uit. Reeds iets...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in