Sinds hij in 2003 de scenarioprijs in Angoulême won voor Haruka Na Machi Me (Quartier Lointain), is de Europese ster van Jirô Taniguchi voortdurend aan het rijzen. De stripmarkt werd bedolven onder een stortvloed aan vertalingen van deze productieve mangaka. De Magische Berg is het eerste album dat hij speciaal voor de Westerse markt produceerde.
Ken-Ichi is een kleine jongen uit het Japanse Tottori. Zijn vader stierf enkele jaren geleden en nu dreigt ook zijn moeder weggenomen te worden door een vreselijke ziekte. Ken-Ichi en zijn zusje Sakiko verblijven dan ook een tijdje noodgedwongen bij hun grootouders. Tottori wordt gedomineerd door een berg waaraan een groot deel van de plaatselijke geschiedenis vast hangt. Deze magische berg blijft een trekpleister voor de plaatselijke jeugd. Wanneer Ken-Ichi in het plaatselijke museum een pratende reuzensalamander ziet, ziet hij al snel een kans om zijn moeder te redden.
Met De Magische Berg kunnen we zeker spreken van een typische Taniguchi. Het zacht menselijke van zijn eerdere werk komt ook nu terug. Respect voor de natuur, de traditie en het verleden keert wel in één of andere vorm terug in elk nieuw boek van de productieve Japanner. Taniguchi groeide zelf ook op in Tottori, wat De Magische Berg meteen ook een persoonlijk karakter geeft. Aan het eind van het album staat overigens een interview met Taniguchi, waarin hij meer inzicht geeft over de achtergrond van De Magische Berg.
In dit album verkent de auteur grafisch nieuwe horizonten. Het album telt ’slechts’ 64 pagina’s, wat ongewoon laag is voor een manga. Het verhaal is ook helemaal ingekleurd en verschijnt op het grote Europese albumformaat. Taniguchi maakt sterk gebruik van imposante decors om al te grote leegtes te vermijden. Door het grote formaat vallen enkel de gezichten van zijn personages uit de toon. Het gebrek aan nuance valt ook door het kleurgebruik sterker op dan bij het normale zwart-wit werk. Topkleurders Walter en Yuka kwijten zich echter goed van hun taak en schenken de bergpassages de nodige grandeur.
De Magische Berg is zoals gezegd het eerste album van Taniguchi dat in het Nederlands verschijnt. Eigenlijk is het best jammer dat niet een klassieker als Quartier Lointain of Le Journal de mon Père deze eer te beurt valt. De Magische Berg valt in vergelijking met beide albums toch wel erg licht uit. Taniguchi kan zijn gewoonte om een verhaal uitgesponnen en uitgepuurd te vertellen, niet verbergen. Toch heeft dit album meer dan voldoende te bieden om de liefhebber van oprechte menselijke verhalen te boeien. Hopelijk kan het de aanzet vormen om ook het eerdere werk van Taniguchi in vertaling uit te brengen.
