Alcohol en seks. Het is een duo dat nog onlosmakelijker aan
elkaar hangt dan Nicole en Hugo. (of worteltjes en erwtjes als u
even geen zin hebt in een belegen verwijzing naar een al even
belegen showbizzkoppel). Sinds het begin der tijden hebben onzekere
pubers behoorlijk hun best gedaan om zoveel mogelijk intoxicerende
vloeistoffen naar binnen te zwelgen om een grotere kans te maken op
ondeugend gefrutsel bij de andere sekse. Ofwel wordt er gescoord,
ofwel worden de toiletten opgezocht om het heilige vocht terug uit
het lijf te drijven. Ook de sullen van ‘Superbad’ wagen zich aan
het beproefde alcohol-en seksavontuur in de hoop om de overlopende
hormonen en frustraties uit de broek te schudden. Denk aan
‘American Pie’, maar dan met betere personages, scherpere dialogen
en – godzijdank – veel minder Sean William Scott.
Seth (Jonah Hill) en Evan (Michael Cera) zijn boezemvrienden die
hun laatste dagen aan de middelbare school slijten alvorens ze
vertrekken naar verschillende universiteiten. Seth is een krullebol
met overgewicht en een farse smoel, bolleboos Evan is een verlegen
kneusje die niet weet hoe hij met meisjes moet omgaan. Nu het einde
van hun langdurige vriendschap in zicht komt, zetten de twee losers
nog eens alles op alles om hun hartewens te laten uitkomen: van bil
gaan, en liefst met een lekkere griet. Wanneer ze worden
uitgenodigd op het feestje van een populaire meid, zien de
masturberende melkmuilen de poorten naar de Heilige Vagina al
opengaan. Eén klein probleem: ze moeten voor de drank van het
feestje zorgen. Met de hulp van nerd der nerds Fogell (Christopher
Mintz-Plasse) en zijn valse identiteitskaart, beleven Seth en Evan
een geschifte avond en nacht om nooit meer te vergeten.
‘Superbad’ is alweer een succesvolle komedie (meer dan honderd
miljoen dollar in de kassa, kerching!) uit de
stal van Judd Apatow, eerder al verantwoordelijk voor ‘The 40-Year-Old Virgin’
en ‘Knocked Up’.
De tienerkomedie met ballen werd bovendien geschreven door de ster
van ‘Knocked
Up’, Seth Rogen, die zich samen met jeugdvriend en co-scenarist
Evan Goldberg liet inspireren door eigen jeugdervaringen (zeg maar
trauma’s). In welke mate ‘Superbad’ zich als autobiografische prent
wil voordoen doet weinig terzake, maar Rogen en Goldberg weten wel
hoe ze van een raunchy sex comedy meer kunnen maken dan
een verzameling anaal gefixeerde stereotypen. ‘Superbad’ is terecht
trots op zijn uitgebreide dick joke (zelfs de aftiteling
blijft niet gespaard) en de meest gewaagde visuele gag ooit omtrent
menstruatie, maar onder de scabreuze strapatsen schuilt wel een
zenuwachtig kloppend puberhartje.
Een oprecht hart dat het platte ‘Superbad’ een stuk charmanter
en onschuldiger maakt. Ja, het draait grotendeels rond borsten,
lullen en met wasverzachter vermengd bier, maar het gaat ook over
één van de meest frusterende periodes uit het leven: de puberteit
en de onvoorwaardelijke vriendschappen die je in die getroebleerde
jaren kneedt. ‘Superbad’ is dus eigenlijk een voorzichtige
coming of age, vermomd als een schaamteloze ode aan de
puberale randdebiliteit. Hou dat in gedachten wanneer een sloerie
het been van één van de jonge helden als tampon gebruikt.
Maar ga nu ook niet al te hard zoeken naar een volwassen
thematiek achter de fratsen van Seth en Evan. Echte diepgang kun je
het bezwaarlijk noemen en ‘Superbad’ blijft in de eerste plaats een
bonte aaneenschakeling van slapstick-en situatiehumor, aangedreven
door ongecensureerde en vaak geïmproviseerde dialogen (Jonah Hill
is op dreef). Vooral het nevenavontuurtje van McLovin, die een
waanzinnige nachtrit beleeft met twee idiote flikken (eentje ervan
wordt vertolkt door Seth Rogen) wordt volledig uitgespeeld om
zoveel mogelijk onnozele grappen te scoren (‘you cockblocked
McLovin!‘). Het is nonsens, maar dan wel vaak grappige
nonsens.
De opzet en setting van ‘Superbad’ lijkt dan weer een beetje op
die van ‘Dazed and
Confused’ (24 uur in het leven van feestvierende tieners),
terwijl het onderwerp uiteraard doet denken aan ‘American Pie’, de
meest populaire tienerfilm van het vorige decennium. Het mooie aan
‘Superbad’ is dat de film nergens pretendeert om meer te zijn dan
een tienerkomedie, zonder banaal cynisch of berekend over te komen.
En hoe vulgair het ook mag worden (nogmaals, de menstruatiemop),
het blijft doodeerlijk en authentiek in geest. Of gaat er iemand
beweren dat puberende hormonenspuiters niet constant met seks bezig
zijn?
Maar het zijn de personages die het ‘m doen. De acteurs zijn de
spontaniteit zelve en vertolken hun rollen met een perfecte
komische timing, zonder de geloofwaardigheid te verliezen. Seth is
de vleesgeworden Cartman, Evan is het schuchter ventje dat voor de
grootste herkenbaarheid zorgt en Fogell aka McLovin is de
uitvergroting van de übernerd die iedereen herinnert uit zijn
jeugdjaren (tenzij je die nerd zelf was natuurlijk, ocharme).
‘Superbad’ is een beetje rommelig, duurt – typisch voor een
Apatow-productie – een half uur te lang en scheert bij momenten
iets te laag over de grond, maar de aandoenlijke personages en hun
herkenbare gemoedstoestand maken er een consistent genietbare
puberfantasie van. Iets wat van zogezegde genreklassiekers als
‘Porky’s en ‘Meatballs’ niet kan gezegd worden.
‘Superbad’ is, ondanks het hoge ranzigheidsgehalte en te lange
speelduur, aanstekelijke tienerhumor met een hart onder de gordel.
Vuilgebekt, geil en platvloers, maar ook herkenbaarder dan iemand
ooit zal durven toegeven. Laat dus het pubertje met de paal in de
broek naar boven komen en geniet, bij voorkeur in benevelde
toestand, van de meest creatieve piemelmop van het jaar. McLovin
zal u eeuwig dankbaar zijn.
