The Go!Team :: Proof of Youth

Een troep mensen die lijken te strijden om een glimlach die niet
zou misstaan in een Colgate-reclame zijn niet noodzakelijk op weg
naar het uitbetalingkantoor van de Nationale Loterij. Misschien
genieten ze wel nog na van een optreden van The Go!Team. Thunder, Lightning,
Strike
, het debuut van deze knotsgekke, volstrekt
oncategoriseerbare bende, sloeg in als een bom en met het kapsel
van Doc Brown uit ‘Back To The Future’ namen velen gretig plaats in
het botsautootje van The Go!Team om tegen een wirwar van genres aan
te knallen. Beelden van gillende cheerleaders in een
spaghettiwestern, Tom Selleck in een hiphop-ghetto of Sonic Youth
met een cameo in ‘Pulp Fiction’ schoten door ons heen bij het
beluisteren van de plaat en hoewel ‘Thunder, Lightning, Strike’ de
luisteraar het verleden lijkt in te zuigen, klinkt hun enthousiaste
sound ontegensprekelijk nu. Voor een keertje mag u dan ook kirren
van genot bij een ordinaire muzikale imitatie. ‘Proof of Youth’
doet het trucje van het debuut namelijk gewoon over, maar wat geeft
het bij zoveel onweerstaanbaar muzikaal gekietel. Of het nu om de
lokalen van de plaatselijke speelpleinwerking, de gemiddelde
huiskamer of het partijbureau van VLD gaat: ‘Proof of Youth’ kan
elke locatie omtoveren tot een hitsig oord van rondspringende
enthousiastelingen. Of daar nu reden toe is of niet!

Het is paradoxaal dat een veelomvattend geluid kan opgenomen worden
in de beslotenheid van de slaapkamer. Ian Parton balde zijn liefde
voor hiphop, seventiesfunk, noiserock en themadeuntjes van
tv-series uit de jaren tachtig samen in een grillige, maar uiterst
dansbare brok energie, waardoor veel luisteraars zich weer als een
kind op de speelplaats voelden. Door het succes werd Parton
gedwongen om met een band de sound van het debuut naar een podium
te vertalen, maar ‘Proof of Youth’ klinkt alsof de man zich opnieuw
in de denktank van zijn slaapkamer heeft opgesloten. Door de
volgepropte, rommelige sound klinken de songs alweer als een
overvol ballenbad waarin de vocals van rapster Ninja en het
Aziatische schoolmeisje Kaori Tsuchida naar adem moeten
happen.

‘Grip Like A Vice’ sleurt ons onmiddellijk terug naar ‘Thunder,
Lightning, Strike’ en bij uitbreiding naar de tijd waarin naschools
tv-kijken ons favoriete moment van de dag was. De rhymes van Ninja
worden als in ‘The A-Team’ achtervolgd door een zwart busje van
uitzinnige gitaren, drums en synths. Het nummer mag dan wel een
remake zijn van ‘Panther Dash’ of ‘The Power Is On’, maar de
glimlach op ons gezicht is er niet minder breed om. Met hetzelfde
recept dunt Parton de formule verder uit in ‘The Wrath of Marcie’,
‘Keys to the City’ en ‘Titanic Vandalism’, maar de
cheerleader-stemmetjes stimuleren ons nog steeds tot een stevig
potje woonkamergymnastiek. Het beste nummer op ‘Proof of Youth’ is
echter ‘Doing It Right’: het auditieve bewijs dat The Go!Team
vooral het hier en nu wil vieren en niet aan morgen denkt. De song
klinkt dan ook als een centrum voor kinderopvang dat het bezoek
krijgt van Sinterklaas: heerlijk uitgelaten en zorgeloos.

Zelfs kinderen met ADHD hebben echter nood aan rust en dat heeft
Ian Parton goed begrepen. Het is heerlijk wegsoezen op de dromerige
akoestische gitaar van ‘My World’ en net als ‘Everyone’s A V.I.P To
Someone’, de afsluiter van het debuut, neemt ‘Patricia’s Moving
Theme’ een klein beetje gas terug. Wie echter zijn conservatieve
ouders verder in een zenuwinzinking wil duwen, vindt gevonden
vreten in ‘Flashlight Fight’, waarin Chuck D van Public Enemy het
feestje gewoon voortzet in de slaapkamer.

“Maximum action”, roept Ninja in ‘Titanic Vandalism’ en
daar gaat het om bij The Go!Team. Dit is een plaat waarop
stilzitten geen optie is en u gedragen als een schoolmeisje uit de
sixties dat naar The Beatles gaat kijken, is dan ook de enige
boodschap. De eeuwige jeugd is dan wel voor niemand weggelegd, maar
‘Proof of Youth’ is een placebo dat kan tellen. Of Ian Parton zou
wegkomen met een volgende herhalingsoefening, is slechts de vraag,
maar met deze plaat bewijst hij dat binnen de lijntjes kleuren ook
een prachtige tekening kan opleveren.

Release:
2007
Memphis Industries

verwant

The Go! Team :: Rolling Blackouts

Memphis Industries, 2011 PIAS The Go! Team, de leukste band van het...

The Go! Team :: Proof Of Youth

Auch, dikke vrienden van de muziek, wat waren wij...

The Go! Team :: Thunder, Lightning, Strike

Jaja, ik weet het, ik kom er hopeloos achterdoor!...

aanraders

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

Comité Hypnotisé :: Danza del Piri-Piri

Return of the Jedi, The Godfather III, Back to...

recent

Die Antwoord

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

Glasvegas :: 30 september 2023, Trix

Brexit of niet, net geen tien jaar na de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in