Vorige maand kwamen we in contact met David Wenngren, de Zweed
die onder andere opereert onder de naam Library Tapes. Wij dachten
dan ook: “Waarom zouden we de man niet enkele vragen stellen?”
Wenngren stemde in, en na een verlengde e-mailcorrespondentie
kwamen we tot een beter begrip van het fenomeen Library Tapes. Het
medium is uiteraard de imperfectie zelve, maar een uitstapje naar
Zweden lag niet binnen het budget. Daarnaast leerde de interviewer
dat de eigen opinie best de achterste rij in de zaal kiest bij het
opstellen van de vragen. Kortom: haal het handboekje met
poseuristische aforismen maar boven.
enola: Kun je het concept achter Library Tapes wat verhelderen?
Het lijkt wel alsof er een zekere continuïteit is van plaat tot
plaat.
David Wenngren: In het begin was er niet zozeer een idee.
Enkele jaren terug was ik bezig met het maken van ambient
soundscapes, en ik had een optreden gepland met een vriend die
gitaar zou spelen. Helaas kwam hij uiteindelijk niet opdagen, dus
suggereerde de promotor een improvisatorische set met Per Jardsell.
Het optreden verliep erg goed, en we besloten een band te vormen.
We luisterden allebei naar A Silver Mt. Zion, en dat heeft onze
muziek destijds ook beïnvloed. Dat kun je volgens mij wel horen in
het eerste album, in tegenstelling tot de twee volgende. Ik vind
het erg belangrijk dat mijn muziek niet ter plaatse blijft
trappelen; het heeft voor mij geen zin om twee keer dezelfde plaat
te maken.
enola: Was je verrast toen je al die positieve persreacties
begon te zien?
We hadden geluk, in die zin dat we op het Resonant label geraakt
zijn, omdat we wisten dat onze muziek op die manier bij een
‘compatibele’ groep muziekliefhebbers zou geraken, zeg maar. Als je
de moeite steekt in je eigen muziek, en je bent er zelf blij mee,
dan is het vrij waarschijnlijk dat er andere mensen zullen zijn die
jouw muziek kunnen appreciëren. Dat gezegd zijnde, was ik wel
verrast van het aantal positieve reacties.
enola: Wat waren de individuele rollen binnen Library
Tapes?
Bij de eerste plaat heb ik me vooral geconcentreerd op de piano en
de veldopnames, terwijl Per de gitaar hanteerde. Bij de tweede
plaat moest Per er in het midden van de opnames mee ophouden; hij
begon op dat moment met zijn universitaire studies en moest naar
Stockholm verhuizen. Hij heeft wel stukjes piano en gitaar geleverd
voor vier tracks. Misschien komt hij later nog terug, je weet maar
nooit.
enola: Op de vorige plaat [Feelings for Something
Lost, dv] had je een mooi creditslijstje. Wat waren jouw
ervaringen bij het werken met Colleen en Erik Skodvin, en hoe heeft
hun bijdrage de plaat beïnvloed? Waren er voor je nieuwste plaat
ook dergelijke contributies?
Ik hou van hun werk, dus het was een plezier om samen met hen aan
de plaat te werken. Beide tracks zijn fantastisch, en ik ben blij
dat ze de tijd genomen hebben om die te maken. Voor Höstluft waren er
geen andere artiesten aanwezig, maar Sylvain Chauveau zal wel
gitaar spelen op een track van het volgende album.
enola: 
Dus Höstluft was een
solo-album pur sang?
Dat klopt, ik heb alles zelf gedaan. Het ziet er naar uit dat ik
nog een tijdje het enige permanente bandlid zal zijn, maar ik heb
wel een ep opgenomen met Peter Brodericks assistentie op enkele
tracks. Broderick zal ook actief deelnemen aan de productie van het
vierde album.
enola: Höstluft doet hier en
daar wat aan Eno’s ambient works denken. Is dit ook daadwerkelijk
een invloed geweest? Zoniet, welke artiesten hebben dan wel een
invloed op jouw muziek uitgeoefend?
Ik heb eigenlijk nog niet naar de platen van Brian Eno geluisterd,
dus ik weet niet of dat daadwerkelijk klopt. Sylvain Chauveau heeft
wel een grote invloed gehad op de laatste twee platen. Ik wil ook
graag Eluvium vermelden, zij hebben reeds erg mooie muziek
gemaakt.
enola: Ben je betrokken in andere projecten?
Ja, ik maak op m’n eentje muziek onder de naam Forestflies, en ik
ben een helft van de groep Xeltrei. Laatst ben ik ook muziek
beginnen maken met Patrick en Matt van Function; dat klinkt reeds
veelbelovend.
enola: De Library Tapes releases volgen mekaar wel erg snel op.
Wordt het niet eens tijd voor een rustpauze? Hoelang doe je er
gemiddeld over om dergelijke platen samen te
stellen?
Ik kan me niet van de muziek losrukken; ze is nog steeds erg
belangrijk voor mij. De opnames varieerden nogal in hun lengte.
Onze eerste plaat werd in drie dagen opgenomen, de tweede werd
thuis opgenomen en nam zo’n jaar in beslag. Höstluft werd dan
weer in een maand of zes gemaakt.
enola: Hoe zou jij de evolutie van Feelings for Something
Lost naar ‘Höstluft’ beschrijven?
Ik denk dat de muziek melodieuzer geworden is. Op Feelings for Something
Lost was alles een stuk minimalistischer; dat heb ik bij
Höstluft wat teruggeschroefd.
enola: Zou het kunnen dat de klassieke meesters ook een handje
hadden in sommige tracks, vooral de donkere
pianocomposities?
Ik heb nog niet veel klassieke muziek beluisterd; ik verkies
postklassieke componisten, zoals Max Richter, Sylvain
Chauveau, Eluvium, Rachel’s, Peter Broderick , etc.
enola:
We
hebben het er al even over gehad, maar nu dus de directe vraag:
waar gaat Library Tapes heen na Höstluft? Zit je
reeds met een nieuw concept waar je mee kunt werken?
Ja. De volgende plaat zal veel meer instrumenten bevatten. Ikzelf
speel wederom piano, terwijl Peter Broderick de gitaar, strijkers,
accordeon en trompet zal bespelen.
enola: Je hebt eind deze zomer wat optredens gepland in
Groot-Brittannië. Wat moeten we ons eigenlijk voorstellen bij een
Library Tapes concert, en komen er misschien ook Belgische shows
aan?
Het is redelijk conventioneel; ik werk met piano en een computer.
Ik breng normaal gezien ook een muziekdoos en radio mee. Ik ga
inderdaad in Engeland spelen, maar ik zou het fijn vinden om in
België te kunnen optreden. Dit is een subtiele hint voor wie mij
wil boeken.
enola: Je zit nu op een ander label, Make Mine Music. Kun je ons
wat vertellen over je nieuwe muzikale thuis?
Het is een erg fijn label uit Engeland, met een indrukwekende groep
artiesten, zoals Epic45, July Skies,
Portal en Yellow6.
enola: Hoe zit het eigenlijk met je veldopnames? Die klinken over
het algemeen vrij spontaan.
Ik steek er wel degelijk veel tijd in. Soms weet ik precies wat ik
wil, maar soms ga ik ook gewoon een tijdlang zaken opnemen met de
computer, tot ik iets speciaals tegenkom. Ik zorg in ieder geval
dat de veldopnames en de tracks waar ze bijhoren goed op mekaar
zijn afgesteld.
enola: Waar ga jij deze herfst naar luisteren?
Ik kijk vooral uit naar nieuwe releases van Sylvain Chauveau en
Mum.
