Eentje onder de noemer ‘laten we de lat absoluut niet te hoog
leggen’, deze compleet overbodige sequel op ‘Fantastic Four’ (een
Marvelverfilming die om te beginnen al fantastisch uitblonk in
randdebiliteit). Wat een welkome afwisseling had kunnen zijn op de
steeds serieuzer wordende stripverfilmingen van de laatste jaren,
is alweer uitgedraaid op een pedante poging tot vertier voor mensen
die echt alles pikken als het maar een beetje beweegt. Het tweede
avontuurtje (met de nadruk op die ‘tje) van de Fantastic
Four, is een pijnlijke mix van saaie superhelden, een incompetente
regie en twijfelachtige special effects die meermaals de
wenkbrauwfrons activeren. Eén positieve noot: ‘Fantastic Four: Rise
of the Silver Surver’ moet niet onderdoen voor z’n voorganger. Dit
is ongenietbare crap van hetzelfde niveau.
Het gaat goed met het fantastische viertal. Zo goed zelfs dat
meneer elastiek, Reed Richards (Ion Gruffudd) en de onzichtbare Sue
Storm (Jessica Alba) eindelijk in het huwelijksbootje durven
stappen. Sue’s broer, Johnny Storm, aka The Human Torch (Chris
Evans), geniet nog altijd van z’n vlammende populariteit, terwijl
Ben Grimm, aka The Thing (Michael Chiklis), er nog steeds bijloopt
als een levensgrote rijstkoek die te lang in de zon heeft gelegen.
Fijne tijden dus. Maar wat een pech, luttele dagen voor de grote
dag veroorzaakt een mysterieuze zilveren surfer (stem van Laurence
Fishburne) wereldwijd voor klimatologische rampen. De kapoen! De
vier met fotogenieke krachten gezegende sloebers worden ingeroepen
door het leger om die pipo van z’n plank te halen en ‘m eens goed
aan z’n zilveren oren te trekken. Maar is die gladjanus wel echt
zo’n slechte jongen? En van slechteriken gesproken, zou die Von
Doom (Julian McMahon) nog wel te vertrouwen zijn na z’n gemene
streken uit het vorige avontuur? En was die niet een klein beetje
dood ook? Inderdaad, beste vrienden, het wordt spannend!
Soms hoor ik wel eens de vraag of het echt nodig is dat
regisseurs zoals Bryan Singer, Christopher Nolan en Sam Raimi hun
tijd moeten verspillen aan comic-book-franchises. Ze mogen
die ‘oppervlakkige’ blockbusters nog zo opwaarderen met
personageontwikkeling, gelaagde thematiek en visuele
ka-pow, het blijven uiteindelijk ‘maar’ superhelden die
coole dingen doen in al dan niet onnozele pakjes. Toch? Misschien
wel, maar als je ziet wat een talentloze hired goon als
een Tim Story (geweldig ironische achternaam heeft die kerel)
aanvangt met een stripverfilming, dan kunnen de doorgewinterde
Marvelfans alleen maar hopen dat hij met z’n onbekwame fikken
afblijft van de andere heroes. De regisseur doet totaal
geen moeite voor een degelijke opbouw, met de snel afgehaspelde
climax verlost hij z’n publiek vroegtijdig uit hun lijden en daar
tussenin laat hij volkomen oninteressant gedoe plaatsvinden, dat al
dan niet afhankelijk is van goedkope computereffecten.
De personages en hun ‘problemen’ zijn trouwens zo mogelijk nog
saaier geworden dan in de eerste film. De trouwplot heeft een
belachelijk hoog ‘The Bold & The Beautiful’-gehalte en de
bordkartonnen typetjes missen nog altijd elk greintje
herkenbaarheid en geloofwaardigheid. Ze zijn veel te braaf (en te
snob), praten in Jip-en-Jannekezinnen en hun krachten overstijgen
nergens de gimmick-waarde. Zo mag iemand mij altijd eens
komen uitleggen wat nu juist het nut is van The Invisible Women,
behalve dan om Jessica Alba nog maar eens in haar blootje te
zetten. Waar we dan uiteraard ook helemaal niks vlezigs interessant
bij te zien krijgen. Fucking tease.
Het helpt ook niet dat de acteerprestaties zo’n klein beetje kut
met peren zijn. Ioan Gruffudd is een nog grotere beschuitsmoel dan
Orlando Bloom, Colin Firth en Bart Kaëll samen en Chris Evans’
jongensachtige strapatsen komen vooral geweldig geforceerd en
vermoeiend over. Jessica Alba is dan weer zo geil als een konijn in
dat spandex blauwe pakje, maar het kind zou nog niet overtuigend
kunnen acteren mocht het lot van haar spectaculair welgevormde
borsten en intergalactisch strakke kont ervan afhangen. Michael
Chiklis doet nog een beetje moeite om er iets van te maken, maar
hij zit met de mal-chance dat hij in een kig
papier-maché-kostuum moet rondlopen. Booswicht McMahon doet niks
meer dan af en toe eens ontzettend gemeen sissen in de camera,
terwijl hij ondertussen een spot on-imiatie tentoon geeft
van The Emperor uit ‘Star Wars’, inclusief
cape en bliksemschichten. En tot slot is er nog een slaapwandelende
voice performance van Laurence Fishburne als The Silver
Surfer die, geladen met existentieel verantwoorde
oneliners, langs het scherm glijdt als een transformerende
T-1000 zonder flaporen.
Ook de dialogen klinken idioter met de minuut. De woordspelingen
of flauwe plezante-witzen (The Thing: ‘My lips are sealed. That
is, if I had any lips.’) zijn eerder kinderachtig dan
vermakelijk cheesy en na een tijdje begin je gewoon te
vermoeden dat ze de tekstballonnetjes van het stripverhaal hebben
leeggeroofd en er vervolgens wat actiescènes tussen geplakt hebben.
Trouw aan de bron, ongetwijfeld, maar een slechterik die ‘ik haat
jullie allemaal!’ uit zijn megalomane smoel perst, wordt er niet
minder onnozel op.
Iedereen die de teaser heeft zien passeren op het internet of in
de bioscoop, heeft trouwens al de beste actiescène kunnen
bewonderen. De achtervolging tussen The Human Torch (ook één van de
weinige geslaagde computereffecten) en The Silver Surfer is een
knap stukje ‘stoefen met wat we kunnen’-CGI en werkt zelfs even
opwindend genoeg om effectief te kunnen genieten van de nonsens.
Voor de rest is de actie weinig opmerkelijk en in vergelijking met
de concurrentie ronduit vervelend, generisch en onmemorabel. En let
vooral op de beschamend slechte effecten die de elastische krachten
van Mr. Fantastic moeten voorstellen. Lachwekkend fout en
tenenkrommend gênant tegelijk. Story slaagt er, op die ene coole
maar voor de rest irrelevante scène na, niet in om ook maar een
beetje schwung, aanstekelijk enthousiasme of spanning in z’n
kinderversie van ‘X-Men’ te steken.
‘Fantastic Four 2′ heeft absoluut niks in z’n etalage staan om
de kijker met z’n lui gat uit de zetel te krijgen. Wil u dezelfde
krachten beter uitgewerkt zien, steek de dvd van ‘The Incredibles’ in de
speler, wil u actie die wél indrukwekkend en opwindend werkt,
‘Spider-Man’
hangt al in z’n web te wachten. Wilt u stiekem genieten van campy
bullshit, een grijnzende Nicolas Cage zal u met z’n ‘Ghost Rider’ komen
oppikken. ‘Fantastic Four’, bol het maar fantastisch snel af,
we don’t need another superhero from den aldi…
