We schrijven 2007 en indietronica is dood, morsdood. De nieuwe releases van het bepalende Morr Music zijn al jaren strontvervelend en een nieuwe marsrichting lijkt vooralsnog niet gevonden. En net nu vindt The Notwist het nodig om nog eens de neus aan het venster te steken op Dour: één van de exclusieve optredens voor ze opnieuw de studio intrekken voor die langverwachte opvolger van Neon Golden.
Vijf jaar geleden bracht The Notwist een genrebepalend album uit. Vanuit een hardcoreverleden was de groep met het hitje "Chemicals" de poptoer opgegaan, om deze nummers vervolgens met Neon Golden bloot te stellen aan invloeden uit de dansmuziek. Het was de geboorte van de indietronica, dat zo ergens tussen de postrockhype en de nieuwe folkgolf het mooie weer maakte. The Notwist zelf plukte echter geen vruchten van deze boom, want na een uitverkocht optreden in de AB verdween de band van het toneel terwijl talloze navolgers — van Styrofoam over Lali Puna tot het succesvolle the Postal Service — met de pluimen gingen lopen.
De vraag hoe relevant de groep dezer dagen nog is, dringt zich dan ook op, maar een duidelijk antwoord moet vanavond niet verwacht worden. De groep tekent voor een sfeervol optreden waarbij songs als "Pick Up The Phone", "Neon Golden" en "This Room" een behoorlijk letterlijke uitvoering krijgen. Af en toe lijkt de groep iets harder te spelen dan vroeger, maar de valkuilen van het genre worden niettemin niet vermeden: af en toe sust de groep het publiek iets te hard in slaap, zoals gebeurt met het prachtige "Pilot" dat in een oeverloze outro vakkundig de nek wordt omgewrongen.
En zo was het op Dour 2007 plots opnieuw een heel klein beetje 2002: van nieuwe nummers leek niet echt sprake, indietronica was even belangrijk, en The Notwist was op zijn best bloedmooi maar soms ook behoorlijk slaapverwekkend. Of de groep ook nog een toekomst heeft naast al dit verleden, blijft een levensgroot vraagteken dat zaterdagnacht zachtjes nagloeiend boven La Petite Maison dans la Prairie bleef hangen.
