De lijst met namen die het Domino-festival aandeden nog voor hun grote doorbraak hebt u al vaak genoeg gezien, laten we nu ook eens kijken naar de Namen die hun hoofdletter ondertussen al verdiend hebben. Dat zijn er dit jaar immers heel wat.
Domino en het gelijkaardige Rotterdamse kunstenfestival Motel Mozaïque werken al een tijdje samen, maar dit jaar verliep de samenwerking wel erg intens. “Samen sterk” betekent in deze business vooral: “Samen hebben we meer kans om schoon volk naar de Lage Landen te lokken”. Wie er de programma’s van beide festivals bijhaalt, ziet dan ook verschillende namen dubbel. Zo staan er dit jaar op Domino redelijk wat artiesten die hun sporen allang verdiend hebben. Toch houden beide festivals vast aan hun eigenheid, waardoor ook Domino 2007 bol staat van onbekend lekkers dat in de slipstream van de groten een duwtje in de rug krijgt voor de eigen doorbraak.
Het festival serveert ook dit jaar een ruim aanbod aan stijlen en smaken, maar de grootste gemene deler is overduidelijk de new weird folk of freak folk. In 2003 stond een van de voortrekkers van dit genre, Devendra Banhart, voor het eerst in de Ancienne Belgique, een jaar later boomde de beweging met de releases van Joanna Newsom en Cocorosie. Domino 2007 peilt naar hoe de freak folkers er vandaag de dag voor staan. Joanna Newsom zorgde met haar tweede plaat Ys voor ons grootste muzikale orgasme van 2006 én haar echte doorbraak, terwijl de zusjes van Cocorosie, daags voor ze op 11 april de Domino-debatten openen, hun derde album uitbrengen. Beiden zijn in geen tijd household names geworden in alternatieve muziekmiddens, de organisatie van Domino acht hen dan ook terecht in staat een resem kleine bands bekender te maken bij een groter publiek.
Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra and Tra-La-La Band is, hoewel andermaal lichtjes aangepast, nog zo’n klinkende naam op het programma. Niet toevallig is dit een band die meer en meer de freak folk begint op te vrijen, terwijl de herinneringen aan Godspeed You! Black Emperor verder weggereuteld worden door Efrims halfvalse stem die zo in een Cocorosie-song kan opduiken. Ondertussen staat de noise/country/folk/rock van Akron/Family al voor de derde keer op rij op Domino, dit keer zelfs zonder dat de band een nieuw album uit heeft. Op het filmische aperitiefje (dagelijks om 19u) wordt voorts tweemaal de Nederlandse docu “The Eternal Children” getoond, een steengoed portret over de new weird folk-beweging, met aandacht voor onder andere Devendra Banhart, Cocorosie, Antony & The Johnsons en Vashti Bunyan.
Natuurlijk blijft Domino 2007 niet enkel bij all things folk hangen. Zo is IJsland nog altijd hip en trendy in indieland: het festival stelt op 12 april het kersverse IJslandse label Bedroom Community voor. Op het menu staan Ben Frost, Nico Muhly en de enige échte IJslander in het gezelschap: producer turned performer Valgeir Sigurdsson. De man werkte in het verleden al samen met onder andere Björk, Múm en Sigur Rós en ook de dames van Cocorosie namen hun nieuwe plaat op in zijn Greenhouse Studios. Zelf ging Sigurdsson naar Egypte om er materiaal op te nemen met Bonnie ‘Prince’ Billy. Dat het woestijnzand die laatste alleszins tot hemelse prestaties inspireerde, kan iedereen die er die memorabele donderdagavond in de AB bij was zelf beamen. Wat Valgeir Sigurdsson ermee gedaan heeft, ziet en hoort u op 12 april.
Om goeie tradities in ere te houden, zet Domino ook dit jaar weer een independant label of drie in de spotlights. Naast Bedroom Community schotelt het festival met het Luiks/Brusselse Matamore een ander jong label voor. Matamore heeft met Raymondo en Some Tweetlove al een en ander in huis, Half Asleep, Sepia Hours en Soy Un Caballo staan daarachter al te popelen. En ten slotte ook een beetje Gent in Brussel. (K-RAA-K)³ bestaat tien jaar en sluit Domino 2007 af met een proper feestje. Onder andere Silvester Anfang, James Blackshaw, Ignatz en Kiss The Anus Of A Black Cat mogen boven in de Club de aandacht afleiden van Joanna Newsom in de grote zaal.
