Steeds meer platenfirma’s beseffen dat de strijd tegen illegale kopieën een verloren gevecht is. Universal overweegt al een tijdje om zijn muziekbestanden vrij te geven en de andere platenfirma’s beveiligen hun albums steeds minder. Heden ten dage leeft muziek immers bij gratie van het net.
Het klinkt dan ook als waanzin om nu nog een label te beginnen, maar dat weerhoudt het Antwerpse Kasper Hauser Records er niet van om het toch te wagen. Doelbewust kiest het label voor de "low profile"-aanpak, met albums in lage productieaantallen maar met een uitermate verzorgde lay-out. Net als bij Wixels Heart is het opnieuw de nog jonge en voorlopig relatief onbekende Astrid Yskout die instaat voor het prachtige artwork.
Op deze split-cd krijgen twee jonge elektronicagoden, Haruki — het soloproject van een van de leden van Yuko — en Sielveen Riefman (echte naam Lieven Fieremans) elk een aantal nummers de kans om zichzelf voor te stellen aan een ruimer publiek. Beiden zweren bij zachte, zomers aandoende elektronica die behagen wil, en vormen dan ook een mooie aanvulling op elkaar. Nergens komt dit beter tot uiting dan in de nummers waarin beide heren elkaars songs remixen.
Haruki doet zijn naam alle eer aan door de percussieklanken in "Ant Quality For Three" een Oosterse klankschalentoets mee te geven. Het nummer blijft in een vrolijke luim voortdobberen en vloeit over in "Open Chest" middels enkele voorzichtig aangeslagen pianotoetsen. De sfeervolle schetsen krijgen in "How And When" een vervolg en laten horen hoezeer Haruki in de eerste plaats een rustgevende atmosfeer wil creëren waarbinnen een enkele dissonante noot gehoord mag worden.
Nu het eerste drieluik afgesloten is, kan "This Will Do Just Fine" opnieuw een vrolijker gevoel oproepen en zich speels voortbewegen. In "Bending Won’t Make It Better" wordt de broosheid van het bestaan haast hoorbaar door enkele nauwelijks te horen klanken waarboven een menselijke stem zweeft. In scherp contrast daarmee staat "Yoursmellcalmsmedown", dat een kinderlijke naïviteit heeft en stotterende klanken die in al hun eenvoud charmeren.
"Tommi Og Anika" gaat op eenzelfde elan verder en daarna komt de verrassing met "Lost", dat vooral steunt op een akoestische gitaar en een net niet gebroken stem. "Haruki Caught Sielveen" vormt daarna het eerste bruggetje naar de volgende artiest. Het is een geslaagde bewerking van Sielveen Riefmans "Caught", waarna deze met "Sielveen Lost Haruki" een mooie bewerking maakt van Haruki’s "Lost".
Logischerwijze krijgen we dan "Caught" te horen waarin Sielveen Riefman toont hoezeer hij verwant is met Haruki, maar toch zijn eigen identiteit weet te bewaren door een rijker klankenpalet te hanteren. "Soft And Tender" kraakt, mompelt en steunt in weerwil van zijn titel. Ook "Wolk" en "Undress" laten horen dat Sielveen Riefman veeleer een klankentapper dan een sferenbouwer is. Toch weet hij intrigerende stukjes aan elkaar te breien die vooral bij de aandachtige luisteraar op een goedkeurend meeknikken kunnen rekenen.
"All Bets Are Off" heeft zowaar een swingende melodie meegekregen en toont aan dat Sielveen Riefman veel meer is dan de zoveelste geluidenkunstenaar die geen weg weet met melodieën of structuren. De laatste twijfelaars worden over de streep getrokken met "Angel", dat de typerende stemsamples, aparte klankstructuren en dominerende melodielijnen samenvoegt in één song.
De wat bevreemdende electro van Haruki en Sielveen Riefman is enorm toegankelijk maar ook zonder meer apart en sfeervol te noemen. Dat Birds And Other Machines slechts op honderd exemplaren is gedrukt, mag dan wel jammer zijn, maar Kasper Hauser Records mikt niet op de grote massa. Het label wil eerder een nieuwe groep onder de aandacht van de fijnproever brengen. Wie er snel bij is, kan het nog testen. Voor alle anderen zal er zoals steeds de ersatz van het net zijn.
